import vkv
This commit is contained in:
commit
78266ec4d8
|
|
@ -0,0 +1 @@
|
|||
public
|
||||
|
|
@ -0,0 +1,157 @@
|
|||
# The base URL of the site; the only required configuration variable.
|
||||
base_url = "https://zola-pickles.pages.dev"
|
||||
|
||||
# The site title and description; used in feeds by default.
|
||||
title = "VrijKorteVerhalen.nl"
|
||||
description = ""
|
||||
|
||||
# The default language; used in feeds.
|
||||
default_language = "nl"
|
||||
|
||||
# The site theme to use.
|
||||
theme = "zola-pickles"
|
||||
|
||||
# When set to "true", a feed is automatically generated.
|
||||
generate_feeds = true
|
||||
|
||||
# The filename to use for the feed. Used as the template filename, too.
|
||||
# Defaults to "atom.xml", which has a built-in template that renders an Atom 1.0 feed.
|
||||
# There is also a built-in template "rss.xml" that renders an RSS 2.0 feed.
|
||||
feed_filenames = ["atom.xml"]
|
||||
|
||||
# The number of articles to include in the feed. All items are included if
|
||||
# this limit is not set (the default).
|
||||
feed_limit = 20
|
||||
|
||||
# When set to "true", files in the `static` directory are hard-linked. Useful for large
|
||||
# static files. Note that for this to work, both `static` and the
|
||||
# output directory need to be on the same filesystem. Note that the theme's `static`
|
||||
# files are always copied, regardless of this setting.
|
||||
# hard_link_static = false
|
||||
|
||||
# The taxonomies to be rendered for the site and their configuration.
|
||||
# Example:
|
||||
# taxonomies = [
|
||||
# {name = "tags", feed = true}, # each tag will have its own feed
|
||||
# {name = "tags", lang = "fr"}, # you can have taxonomies with the same name in multiple languages
|
||||
# {name = "categories", paginate_by = 5}, # 5 items per page for a term
|
||||
# {name = "authors"}, # Basic definition: no feed or pagination
|
||||
# ]
|
||||
#
|
||||
#taxonomies = [
|
||||
# {name = "tags"},
|
||||
# {name = "categories"},
|
||||
#]
|
||||
|
||||
# The additional languages for the site.
|
||||
# Example:
|
||||
# languages = [
|
||||
# {code = "fr", feed = true}, # there will be a feed for French content
|
||||
# {code = "fr", search = true}, # there will be a Search Index for French content
|
||||
# {code = "it"}, # there won't be a feed for Italian content
|
||||
# ]
|
||||
#
|
||||
#languages = []
|
||||
|
||||
# When set to "true", the Sass files in the `sass` directory in the site root are compiled.
|
||||
# Sass files in theme directories are always compiled.
|
||||
compile_sass = true
|
||||
|
||||
# When set to "true", the generated HTML files are minified.
|
||||
minify_html = false
|
||||
|
||||
# A list of glob patterns specifying asset files to ignore when the content
|
||||
# directory is processed. Defaults to none, which means that all asset files are
|
||||
# copied over to the `public` directory.
|
||||
# Example:
|
||||
# ignored_content = ["*.{graphml,xlsx}", "temp.*"]
|
||||
ignored_content = []
|
||||
|
||||
# You can override the default output directory `public` by setting an another value.
|
||||
# output_dir = "docs"
|
||||
|
||||
# Configuration of the Markdown rendering
|
||||
[markdown]
|
||||
# When set to "true", all code blocks are highlighted.
|
||||
highlight_code = true
|
||||
|
||||
# The theme to use for code highlighting.
|
||||
# See below for list of allowed values.
|
||||
highlight_theme = "solarized-light"
|
||||
|
||||
# When set to "true", emoji aliases translated to their corresponding
|
||||
# Unicode emoji equivalent in the rendered Markdown files. (e.g.: :smile: => 😄)
|
||||
render_emoji = true
|
||||
|
||||
# Whether external links are to be opened in a new tab
|
||||
# If this is true, a `rel="noopener"` will always automatically be added for security reasons
|
||||
external_links_target_blank = false
|
||||
|
||||
# Whether to set rel="nofollow" for all external links
|
||||
external_links_no_follow = true
|
||||
|
||||
# Whether to set rel="noreferrer" for all external links
|
||||
external_links_no_referrer = false
|
||||
|
||||
# Whether smart punctuation is enabled (changing quotes, dashes, dots in their typographic form)
|
||||
# For example, `...` into `…`, `"quote"` into `“curly”` etc
|
||||
smart_punctuation = false
|
||||
|
||||
# Configuration of the link checker.
|
||||
[link_checker]
|
||||
# Skip link checking for external URLs that start with these prefixes
|
||||
skip_prefixes = []
|
||||
|
||||
# Skip anchor checking for external URLs that start with these prefixes
|
||||
skip_anchor_prefixes = []
|
||||
|
||||
# Various slugification strategies, see below for details
|
||||
# Defaults to everything being a slug
|
||||
[slugify]
|
||||
paths = "on"
|
||||
taxonomies = "on"
|
||||
anchors = "on"
|
||||
|
||||
# When set to "true", a search index is built from the pages and section
|
||||
# content for `default_language`.
|
||||
build_search_index = false
|
||||
|
||||
[search]
|
||||
# Whether to include the title of the page/section in the index
|
||||
include_title = true
|
||||
# Whether to include the description of the page/section in the index
|
||||
include_description = false
|
||||
# Whether to include the rendered content of the page/section in the index
|
||||
include_content = true
|
||||
# At which character to truncate the content to. Useful if you have a lot of pages and the index would
|
||||
# become too big to load on the site. Defaults to not being set.
|
||||
# truncate_content_length = 100
|
||||
|
||||
# Optional translation object. Keys should be language codes.
|
||||
# Optional translation object. The key if present should be a language code.
|
||||
# Example:
|
||||
# default_language = "fr"
|
||||
#
|
||||
# [translations]
|
||||
# [translations.fr]
|
||||
# title = "Un titre"
|
||||
#
|
||||
# [translations.en]
|
||||
# title = "A title"
|
||||
#
|
||||
[translations]
|
||||
|
||||
# You can put any kind of data here. The data
|
||||
# will be accessible in all templates
|
||||
# Example:
|
||||
# [extra]
|
||||
# author = "Famous author"
|
||||
#
|
||||
# author value will be available using {{ config.extra.author }} in templates
|
||||
#
|
||||
[extra]
|
||||
#subtitle = "Example subtitle"
|
||||
#copyright = "Copyright <i class=\"fas fa-heart\" style=\"color: red;\"></i> authors year"
|
||||
analytics = ""
|
||||
katex_enable = false
|
||||
instantpage_enable = true
|
||||
|
|
@ -0,0 +1,3 @@
|
|||
+++
|
||||
transparent = true
|
||||
+++
|
||||
|
|
@ -0,0 +1,29 @@
|
|||
---
|
||||
title: Callcenter
|
||||
date: 2017-09-09
|
||||
---
|
||||
|
||||
Je ziet het niet direct, maar als je je ogen heel snel van links naar rechts beweegt, of als je een tijdje door je wimpers tuurt, dan zie je dat het licht een beetje trilt. Alsof het een nerveus zenuwtrekje heeft.<!-- more --> Hoewel het behoorlijk fel is, lijkt het niet tot in de hoeken van de hal door te dringen. Aan de randen blijft het schemeren. In de nauwe ruimtes waar muren en vloer samenkomen, achter de strategisch opgestelde varens, lijkt er ook af en toe iets te bewegen, maar dat is gezichtsbedrog.
|
||||
|
||||
In het volle licht staan de bureaus, netjes in rijen opgesteld. Elk voorzien van een beeldscherm en een headset. Van die goedkope plastic dingetjes, die je oren snel irriteren. Soms al na een uur. Maar de man zit hier al veel langer dan een uur. Veel langer. Maar hij zou niet kunnen zeggen hoe lang.
|
||||
|
||||
Hij is hier altijd al geweest, lijkt het. Dat kan natuurlijk niet, maar hij kan zich niet herinneren wat er voor deze hal met bureaus was. Hij kan zich ook geen voorstelling maken van wat hierna zal komen. Er moeten ook andere ruimtes zijn, buiten, dat kan niet anders, maar hij weet niet hoe die eruit zien of hoe hij er zou moeten komen. Toch denkt hij niet hier te sterven.
|
||||
|
||||
Een fluittoon. Tijd voor actie. Een jonge vrouw spreekt tegen hem. Hij wacht geduldig tot ze uitgesproken is. Dan leest hij de tekst op zijn beeldscherm voor vanaf het begin, maar voor hij aan het eind van de eerste zin is, een begroeting, heeft ze de verbinding alweer verbroken. Direct fluit het systeem weer. Nu een mannenstem. Dit keer komt hij verder, maar nog lang niet ver genoeg. Er volgt nog een fluittoon. En nog een.
|
||||
|
||||
Op de schaarse momenten dat het systeem hem met rust laat probeert hij te luisteren naar de anderen. De zaal zit vol met anderen, allen keurig achter hun bureau, headset op, starend naar het eigen scherm. Geen ervan heeft hij ooit gesproken. Geen ervan kent hij bij naam. Hij vermoedt ook dat het telkens nieuwe anderen zijn, maar zeker weten doet hij het niet. Ze lijken op elkaar en specifieke kenmerken als tattoeages of littekens ziet hij nergens. Telkens als hij zich een gezicht in probeert te prenten fluit het systeem en is hij in een ogenblik alles kwijt. Wat overblijft is het achtergrondgeruis van geroezemoes en gemompel, altijd met een licht paniekerige ondertoon.
|
||||
|
||||
Het scherm flikkert, het systeem fluit. Er is nieuwe tekst. Hij voert een gesprek met een oude man over een ontbrekende bladzijde in een handleiding voor stofzuigers. Hij voert een ander gesprek, met dezelfde man, over het huren van blauwgrijze ski's in een Frans Alpendorp, twee maanden en drie dagen buiten het seizoen. Er volgen gesprekken, met andere stemmen, over wanbetalingen en over pasgeborenen, een enkele keer over een recent gepubliceerde wetenschappelijke studie. Soms gaat het ook over het weer. Telkens zodra hij begint te praten vergeet hij het voorgaande gesprek en gaat hij volledig op in het nieuwe, om vervolgens ook dat weer te laten vallen.
|
||||
|
||||
Weer een fluittoon, een lagere dit keer. Dat betekent pauze. Hoe hij dit weet zou hij niet kunnen zeggen.
|
||||
|
||||
Hij staat op en gaat. Hij loopt niet langs de bureaus, hij glijdt er voorbij, als in een droom. In zijn ooghoeken neemt het flakkeren van het licht toe. Af en toe meent hij opdrachten die aan hem gericht zijn op de beeldschermen te zien flitsen, maar ze verdwijnen telkens voor hij ze heeft kunnen lezen. Bij de gang aangekomen aarzelt hij. Links of rechts? Hij kiest voor links, maar komt na enige meters weer terug. De andere kant op. Maar na een tiental passen twijfelt hij weer.
|
||||
|
||||
Wat volgt is een eindeloze rij gangen, zalen en kamers, allen eender verlicht, allen met dezelfde inrichting en allen vol gemurmel. Soms passeren anderen hem, maar ze kijken hem niet aan. Vaag hoort hij in de verte het geratel van een mechanisch toetsenbord waar hard op getypt wordt. Het wordt sterker, ongeacht welke kant hij op loopt. Bij een gang die donkerder lijkt te zijn dan de rest houdt hij in. Onmiddelijk verdubbelt de intensiteit van het getik. Vlug loopt hij verder.
|
||||
|
||||
Na een tijdloos dwalen ziet hij een leeg bureau. Hij herkent het niet, maar wordt erdoor aangetrokken. Werktuigelijk gaat hij zitten. Het scherm flikkert. Een fluittoon klinkt. Een slecht te verstane stem aan de andere kant van de lijn ondervraagt hem over de achtergrond van de onbetrouwbare chauffeur. Zijn ogen zoeken het script, vinden het en hij begint te lezen.
|
||||
|
||||
‘--MEELEVEND-- Goedendag, sorry dat ik u even heb laten wachten.’
|
||||
|
||||
Dit is mijn roeping, denkt hij ondertussen. Hij weet niet beter dan dit. Hij kan niet anders dan dit. Dan wordt de verbinding verbroken.
|
||||
|
||||
|
|
@ -0,0 +1,46 @@
|
|||
---
|
||||
title: Cursus
|
||||
date: 2017-12-31
|
||||
---
|
||||
|
||||
Bescheiden, zacht knappend leverde het kleine kampvuur zijn bijdrage, maar op de wankele banken eromheen voelde de decembernacht net zo ijzig koud als overal.<!-- more -->
|
||||
|
||||
Het eerst sprak de oude man. ‘Ik heb een gebrek,’ zei hij nadenkend. ‘Een gebrek aan foliumzuur.’
|
||||
|
||||
Hij pakte een takje van de grond en gooide het in het vuur. ‘En aan liefde,’ voegde hij er aan toe.
|
||||
|
||||
Zij aan de andere kant liet een stilte vallen. Als een natte deken hing de waterkou om haar schouders.
|
||||
|
||||
‘Folium zit in heel veel voedingsmiddelen,’ antwoordde ze. ‘Dat is allemaal heel eenvoudig op te lossen.’
|
||||
|
||||
De oude man keek haar over het vuur belangstellend aan.
|
||||
|
||||
‘Het is een kwestie van de juiste levensmiddelen te kopen,’ zei ze. ‘En die dan opeten, natuurlijk.’
|
||||
|
||||
De oude man knikte en wachtte tot ze verder ging.
|
||||
|
||||
‘Je kunt ook alleen eerst losse ingredienten zoeken en daar dan zelf iets nieuws mee maken. Dat is wat meer werk, maar zelfgemaakt is altijd het lekkerst.’
|
||||
|
||||
‘En de liefde?’ vroeg hij.
|
||||
|
||||
Ze staarde naar de boord van z’n overhemd. Overdag was het een lichtgroen jasje geweest, met daaronder een roze overhemd. De kleren waren echter zo versleten en vaal, dat ze in dit licht de kleuren niet meer van elkaar kon onderscheiden. Misschien was het wel andersom geweest? Ze kon het zich werkelijk niet meer herinneren.
|
||||
|
||||
‘Koken is een razend populaire hobby,’ zei ze toen. ‘U moet zich daar niet op verkijken.’
|
||||
|
||||
Een plotselinge windvlaag deed haar sidderen. Het vuur laaide er even hevig van op en knetterde. Toen het weer gekalmeerd was, trok ze haar neus op. Er hing een zurige lucht.
|
||||
|
||||
‘Ik kwam even kijken hoe het hier gaat’. De stem van de cursusleider klonk zangerig.
|
||||
|
||||
‘Bloedarmoede. Afwijkingen in het beenmerg. Je kent het wel. Allemaal door dat foliumzuur. Verder ben ik erg eenzaam, maar dat kan ook de leeftijd zijn,’ zei de oude man.
|
||||
|
||||
‘En broccoli?’
|
||||
|
||||
De oude man schudde zijn hoofd ontkennend. ‘Helpt niks.’
|
||||
|
||||
‘Hm.’ De cursusleider dacht even na. Hij liep om het vuur heen en hurkte. Hij sloeg zijn arm om haar schouders. ‘Zou jij morgen met meneer achter naar de kampwinkel kunnen gaan en zien of er ergens een mouw aan te passen is?’
|
||||
|
||||
‘Dat zouden we kunnen proberen,’ zei de oude man hees. ‘Ik heb kauwgom. We kunnen samen kauwgom eten.’
|
||||
|
||||
Weer knetterde het vuur. Ze verplaatste haar blik van zijn boord naar zijn hals en zag zijn bleke huid met levervlekken. Bruine tanden slopen tevoorschijn in een glimlach, bij een mondhoek verzamelden speekselbelletjes. Zachtjes begon ze te snikken.
|
||||
|
||||
De cursusleider omhelsde haar nu. ‘Rustig maar,’ zei hij. ‘Het is nog maar de eerste avond. We kunnen eraan werken.’
|
||||
|
|
@ -0,0 +1,20 @@
|
|||
---
|
||||
title: De meesterverteller
|
||||
date: 2017-10-05
|
||||
---
|
||||
|
||||
Op een dag, in de bloei van zijn leven, vond een anderszins matige verhalenverteller, we kunnen er maar beter eerlijk over zijn, zichzelf plotseling in zijn element. Hij was met een goed verhaal bezig en het liep als een dolle. De pagina’s vlogen uit zijn pen!<!-- more --> Zodra hij het zelf doorkreeg raakte hij vol vuur en deed er meteen nog een schepje bovenop. Hij glimlachte onwillekeurig, omdat hij besefte dat dit hét was. Het beste, diepste en mooiste wat hij ooit had geschreven. Het beste, diepste en mooiste wat hij ooit zou schrijven.
|
||||
|
||||
Maar na een tijdje doofde het vuur. De woorden bleven komen, en hij bleef driftig schrijven, maar de tekst wilde maar niet naar een einde toe. Er kwam geen climax. Het bleef leeg, hol bij vlagen, en zijn hernieuwde aanzetten leidden nergens toe. De stemming kantelde en uit zijn vingers kwam plots geen zinnig woord meer. Op een gegeven moment was de opbouw weg, evenals alle structuur. Eigenlijk was er alleen nog maar een lange, grijsgrauwe letterdrab die maar stroomde en stroomde. Gewauwel was het. Mismoedig gejammer en gemodder, meer niet, en dat al pagina’s lang.
|
||||
|
||||
Aanvankelijk dacht de verteller dit oplossen door zijn boek ‘Aanmodderen’ te noemen. Ergens klonk dat grandioos. Alsof de grote meester maar wat schrijft, maar ondertussen... Want dat kan natuurlijk helemaal niet. Grote meesters schrijven nooit zomaar wat. Het lijkt alleen alsof ze zomaar wat kladderen, maar dat is niet zo. In de onderste lagen van de tekst gebeurt er dan weldegelijk wat. Heel veel zelfs. Betekenisvolle en waarachtige dingen, die niet goed te vatten of te benoemen zijn, maar die de lezer diep raken. Als het een gevoelige, tedere ziel is die het leest tenminste.
|
||||
|
||||
Grote meesters kunnen niet betekenisloos schrijven. Daar zijn ze te groot voor. Maar kunst is iets machtigs en ongrijpbaars. Als je aan de grote meester zelf zou vragen waar het hem nou in zit, dat grote, dan zal hij daar geen antwoord op geven. Het is zo verfijnd en subtiel, zo genuanceerd, dat om goed te zeggen wat het boek inhoudt, om het echt goed uit te leggen, je er eigenlijk een nieuw boek over zou moeten schrijven dat minstens zo dik is als het origineel. En waarschijnlijk nog dikker, want uitleggen kost nu eenmaal tijd. De grote meester zou het misschien wel korter kunnen, het is immers een grote, maar dan wordt het weer zo’n schijnbaar achteloos werk, dat nergens over lijkt te gaan, dat kant noch wal raakt, en waardoor alleen heel gevoelige, tedere zielen worden geraakt, zelfs tot diep in hun donder. Zo dacht de stuntelende verteller nu eens hoopvol, dan weer angstig. Nadat hij nog een paar honderd pagina’s door had geknoeid legde hij vermoeid zijn pen weg en ging voor het eerst in weken weer eens naar bed.
|
||||
|
||||
De volgende dag stond hij op en begon zenuwachtig te lezen. Hij zocht of het er bij hem in zat. Dat ongrijpbare, dat meesterlijke, dat wat niet te beschrijven is, tenzij in een boek van duizend bladzijden. Maar hij las en hij wist het niet. Het zou kunnen, maar het zou ook niet kunnen. Hij las het nog eens en nog eens, maar hij kwam er niet achter. Dagen, maanden, jaren, de verteller las en herlas, verspilde zijn hele leven aan het lezen van zijn eigen werk, niets werd hij er wijzer van. Tot hij op een dag de ogen opent en merkt dat hij op zijn sterfbed ligt.
|
||||
|
||||
Om hen heen al zijn naasten. Ze houden van de verteller, echt waar, ook zonder zijn verhalen, gewoon als mens. Maar tegelijkertijd zijn ze verbolgen, omdat hij zich zo afgezonderd heeft van de wereld en omdat hij het zo heeft laten verwateren, het contact. Dus stellen ze vragen. Lastige vragen. De verteller is stervende en zwak en realiseert zich dat hij maar een paar woorden over heeft om antwoord te kunnen geven. Hoe nu verantwoording af te leggen? Hier moet bondig gesproken worden, en rap een beetje, voordat zijn leven ten einde is. Wat moet hij met zijn twijfel en met zijn nuance bij deze ongeletterden, deze gevoellozen? Wat zegt hij hier over zijn veel te lange werk?
|
||||
|
||||
‘Vrienden,’ prevelt hij, maar het is zo zacht dat niemand het kan horen. Een neefje schuifelt voorzichtig naar het kussen, legt zijn oor bij de mond van de stervende en zegt het hem na. ‘Vrienden,’ zegt neefje met schrille stem. ‘Vrienden, ik heb jullie veel te vertellen. Maar het is moeilijk. Gelukkig ben ik een groot schrijver. Een meester, al zeg ik het zelf. Alles wat ik de wereld te melden heb staat in mijn laatste manuscript.’
|
||||
|
||||
Dan geeft hij nog wat aanwijzingen over waar ze het kunnen vinden. Het neefje herhaalt ze getrouw en de naasten noteren het allemaal gretig in hun opschrijfboekjes. Hij voegt er richtlijnen aan toe, die gaan over de verdeling van de toekomstige opbrengsten, die ongetwijfeld zeer groot zullen zijn. Ook dat wordt met instemmend geknik ontvangen. Dan sterft de verteller. In vrede. En met een duivelse glimlach rond zijn lippen.
|
||||
|
|
@ -0,0 +1,29 @@
|
|||
---
|
||||
title: Dwergen zijn eikels
|
||||
date: 2017-07-06
|
||||
---
|
||||
|
||||
Een schreeuw dus. Keihard. Donderslag bij heldere hemel. Ik loop op een middagje door het bos. Mooi weer, lekker stil. En opeens hoor ik die schreeuw. Heel kort maar, meteen was het weer weg. Ik begon zelfs te twijfelen of ik het wel echt gehoord had. Maar nee hoor. Kort daarna hoorde ik, in de verte, iemand heel zachtjes hijgen.
|
||||
|
||||
Ogenblikkelijk begon ik naderbij te sluipen. Dat is logisch. Ten eerste: je kunt met dit soort dingen niet voorzichtig genoeg zijn. Iemand schreeuwt en verder is er helemaal niemand. Dat kan gevaarlijk zijn. Ten tweede: waarschijnlijk is het iets met seks of geweld en in beide gevallen is het beter om er niet meteen bovenop te springen. Eerst even zien wat voor vlees je in de kuip hebt. Dat is verstandig.
|
||||
|
||||
Dus ik sluipen. Gebukt en zoveel mogelijk uit het zicht. Voorwaarts! Maar helaas, het was vals alarm. De fantasie was weer voor niets op hol geslagen.
|
||||
|
||||
Wat ik zag was het volgende. Midden in het bos was een open plek. Geen bomen, alleen gras. En het liep allemaal wat naar beneden, zo met het diepste punt in het midden. Een kuil, maar dan heel mooi en gelijkmatig. Een beetje als het bovenste deel van een trechter.
|
||||
|
||||
Het geluid kwam daarvandaan, vanuit het midden. Het diepste punt dus. Daar stond namelijk een hometrainer en op die hometrainer zat een dwerg. Onmiskenbaar, dat was een dwerg. Heel klein, lange baard, rode puntmuts, alles. Maar, en dat was het vreemde, hij had zo’n strak wielrenpakje aan. Ik ben vergeten van welke ploeg. En die dwerg was aan het fietsen. Zo hard hij kon! Hijgen, blazen, trappen... Maar ja, hij zat op een hometrainer. Vooruitkomen doe je niet.
|
||||
|
||||
Dit leek ongevaarlijk, dus ik eropaf. Kalmpjes wandel ik naar het midden en ga zo een beetje naast hem staan. Ik zeg: ‘Gaat’ie goed?’ Je moet je in dit soort gevallen een beetje van de domme houden. Dat is altijd het beste.
|
||||
|
||||
Maar niks hoor. Het menneke gaf geen krimp. Ging helemaal op in z’n gefiets. Hijgen, blazen, puffen, steunen... En, zag ik nu ik naast hem stond, hij was ook heel behoorlijk aan het zweten. Dus ik denk: het moet nog dommer. Ik buig me naar dat rode hoofdje toe en ik begin hem aan te moedigen. ‘Komop nou jongen! Je kan het! Het is niet ver meer, echt heel even nog!’ en meer van dat.
|
||||
|
||||
Wat denk je? Hij stopt acuut. Hij gaat rechtop zitten, hijgt een beetje na. Hij had flink z’n best gedaan en moest even herpakken. Maar toen draaide hij zich om en begon me enorm uit te foeteren.
|
||||
|
||||
Nou ja, wat ik wel niet dacht. Dat ik zeker dacht dat hij een idioot was en dat ik hem in de zeik nam, alleen maar omdat hij kleiner was dan gewone mensen. Je kent het wel.
|
||||
|
||||
Dus ik, bijdehand, ik zeg welnee man! Ik had nog niet eens gezien dat je een dwerg was. Ik let daar nooit zo op. Ik denk gewoon dat je gek bent omdat je midden in het bos, op een open plek, een beetje op een hometrainer gaat zitten fietsen. Bergop nog wel. Zo kom je toch nooit vooruit?
|
||||
|
||||
Nou, toen had je hem moeten horen hoor. Vooroordelen dit, beledigend dat. Ik kwam toch zeker ook in het bos voor m’n plezier? Hometrainen was toch een hele normale sport? Kortom, hij wist zeker dat het was omdat hij dwerg was.
|
||||
|
||||
Toen ben ik maar weggelopen. Zo’n discussie win je niet. Met dat soort mensen valt niet te praten. Hij had wel gelijk hoor, met dat van die dwerg. Maar je denkt toch zeker niet dat ik me door zo’n klein rotventje de les laat lezen?
|
||||
|
||||
|
|
@ -0,0 +1,25 @@
|
|||
---
|
||||
title: Eind goed, al goed
|
||||
date: 2017-05-31
|
||||
---
|
||||
|
||||
Vakantie. De auto zo volgestouwd dat papa de slaapzakken uitgerold heeft op de achterbank en daar zitten we nu bovenop. Dat kan helemaal niet! Papa is gek!<!-- more -->
|
||||
|
||||
Het vertek is ‘s morgens in de vroegte, want Zuid-Frankrijk is ver weg. Zuid-Frankrijk, wat een heerlijk woord is dat toch! Ook voor de grootste dronkelap makkelijk te articuleren. Het rrrolt als vanzelf van de tong. Zuid-Frrankrrijk. Zuid-Frrrrrrrrankrrrrrrijk. Nadat de twee broertjes op de achterbank twintig minuten om het hardst Zuid-Frankrijk hebben geroepen heeft papa er genoeg van. Hij vertelt een verhaaltje. Het verhaaltje gaat over een gemeen eethuisje, dat auto’s met kindertjes dreigt op te eten, als de kindertjes niet heel snel stil en braaf willen zijn. Een eethuisje dat zelf ook kan eten! Papa is altijd zo grappig.
|
||||
|
||||
Maar ho! Wacht eens eventjes, vadermans. Even een break. Even serieus. Een huis dat kleine jongetjes opeet, wat voor een verderfelijke symboliek zit daar precies achter? Kunnen we even een hartig woordje spreken over dit soort valse bangmakerij?
|
||||
|
||||
‘Nee, dat kan niet.’
|
||||
|
||||
‘Waarom niet?’
|
||||
|
||||
Omdat wij gewoon niet het soort mensen zijn dat naar Jaws kijkt en dan de hele nacht met elkaar gaat zitten filosoferen over wat de bloeddorstige haai in het verhaal symboliseert. Waar gáát de film in essentie over? De film gaat over mensen die opgegeten worden door een haai, ok, fair enough, maar wat is nou de bóódschap? Wat probeert de regisseur precies over te brengen? Wat zijn zijn motieven?
|
||||
|
||||
En dat we nog eens inschenken. En dan nog eens. De t.v. staat aan en herhaalt eindeloos en we beginnen ons af te vragen of het Peter R. de Vries is, die daar eindelijk de overwinning van het motief op het archetype zit te symboliseren. En dan het alweer ochtend en licht is. We zijn iets te laat begonnen met inpakken. Zuid-Frankrrijk is ver. We moeten er een einde aan maken, anders komen we te laat. In Jaws heeft men gewoon heel treffend een haai gebruikt om het concept haai te verbeelden. Ja! Ja, zo is het. En Archetype is trouwens een boef.
|
||||
|
||||
Eén verhaaltje dan nog. Voor we echt gaan slapen.
|
||||
|
||||
Lang, lang geleden waren er eens twee broertjes. Ze heetten Archetype en Stereotype en hoewel geen tweeling, leken ze toch heel veel op elkaar. Ze leken wonderlijk genoeg zelfs op iedereen. Allebei! Maar van de twee was Stereo de platste. Gek eigenlijk, voor iemand die stereo heet, maar dit is dan ook een sprookje en sprookjes spelen zich af in sprookjesland.
|
||||
|
||||
Arche was trouwens niet veel beter. Eigenlijk waren het allebei hele saaie, voorspelbare jongens en niemand in het land begreep waarom ze zo populair waren. Echt, je kon geen boek openslaan, geen film kijken, of daar kwamen ze weer opdraven hoor. Heel vervelend. Ze waren zo vlak dat je er heel makkelijk van alles op kon projecteren, dat zal het geweest zijn. Ze waren een soort supermodellen, die op de catwalk vooral de taak hebben om de kleren op hun best te tonen en die niet de aandacht naar zichzelf moeten trekken. Twee wandelende kledinghaakjes waren ze. Knaapjes, zogezegd. Ja! Ja, zo is het. Archetype en Stereotype waren twee knaapjes. En die haalden samen weleens kattekwaad uit, want dat is nu eenmaal wat knaapjes doen. Maar het was nooit echt gevaarlijk hoor. En het einde was altijd goed. Al goed zelfs. Want dat is weer wat sprookjes doen.
|
||||
|
||||
|
|
@ -0,0 +1,21 @@
|
|||
---
|
||||
title: Giftig
|
||||
date: 2017-11-26
|
||||
---
|
||||
|
||||
Mijn oren spitsen zich. Caffeine stuitert door mijn aderen en als door een hogere macht gecommandeerd blijven mijn vingers bevroren boven de toetsen van mijn laptop hangen. Hoor ik daar wat?
|
||||
|
||||
Adem in, adem uit. Kloppend hart. Ja, ik hoor daar wat. Een soort uitstervend, irritant gezoem. Uit mijn laptop, telkens als ik een toets indruk. Het is een mug die opgesloten zit. Dat moet het zijn. Het is een mug die opgesloten zit in de kast van mijn laptop en die telkens even opschrikt. En dan een rondje vliegt.
|
||||
|
||||
Kalm typ ik verder. Kalm aan de oppervlakte dan. Onbewegelijk staren mijn ogen naar het beeldscherm. Maar ik zie niets. Ik hoor alleen. Steeds dat gezoem. Telkens als het uitgestorven is begint het weer. Ik haat het. Mijn vingers drukken steeds harder op de toetsen. Eerst onbewust, daarna zeer bewust. De vlieg antwoordt steeds in gelijke mate. Ik sta op. Ik loop rondjes. Ik ga op zoek naar iets waar ik nog veel harder mee kan slaan.
|
||||
|
||||
Een minuut of tien later sta ik niet in de schuur bij de gereedschapskist, zoals verwacht, maar in de keuken, waar ik systematisch de planken van boven naar beneden afspeur. Dit is beter. De beste martelwerktuigen liggen in het gootsteenkastje, dat is wat ik altijd zeg. Gif werkt beter dan geweld. Terwijl ik wik en weeg, de plastic flessen één voor één even in de hand neem, vraag ik me opeens af of het er nog wel is. Dat geluid... Is het al weg? Mijn oren spitsen. Niets. Maar het is een zwak geluid en ik ben zeker een vijftal meter van mijn bureau verwijderd. Misschien is het er nog wel, maar kunnen mijn oren het van hier niet horen. Heel stil blijf ik zitten. Horen ze wel iets, horen ze niet iets?
|
||||
|
||||
Ja, ze horen iets. Tevreden rommel ik verder. Het leukste onderdeel van de wraak is de voorpret. Achteraf, als je eenmaal het bord tegen de muur hebt stukgesmeten, is er nog maar weinig lol aan. Dan is er alleen nog maar een bergje scherven, die je ook nog eens zelf moet opruimen. Schoppen tegen een meubelstuk doet ook pijn aan je eigen voeten, zeker zonder schoenen aan en ik draag in huis nooit schoenen. Hoe echte moordenaars dat soort dingen regelen, zo nadat ze hun slachtoffers met grof geweld de hersens in hebben geslagen, is me echt een compleet raadsel. Gif is beter. Ik blijf het zeggen.
|
||||
|
||||
De mug hoort het. Dat kan niet anders. Hij maakt nu lawaai zonder dat ik de toetsen aanraak. Zou hij weten wat ik van plan ben? Plant hij een tegenwraak? Het zoemt steeds harder nu. Ik wist niet dat die kleine beestjes zoveel lawaai konden maken. Wat voor schade zou hij nou helemaal uit kunnen richten in zo’n computerkastje? Weinig natuurlijk, maar ik ben er niet helemaal gerust op. Steeds luider nu. Mijn buik voelt er week van. De keuken draait een beetje. Mijn handen grijpen naar het aanrechtblad. Adem in, adem uit. Ik ben nog steeds in het voordeel. Adem in. Adem... de brommer is de straat weer uitgereden. Het is weer stil. Echt stil? Of bijna stil?
|
||||
|
||||
Voorzichtig sta ik op. Maar waarom ook? Het insect kan immers nergens heen. Dat weet hij, dat weet ik. De rest is psychologisch.
|
||||
|
||||
Met de nodige misbaar kletter ik de plastic flessen weer op de planken. Nadrukkelijk neutraal ademend neem ik plaats achter de computer. Een glimlach ontsnapt. Ik wacht even. Ik bouw de spanning op. En dan... En dan rammel ik er enthousiast op los. Oorlog en Vrede, the sequel. Inclusief alle commentaren. Het beest zal gek worden. Mijn vingers zijn marcherende soldaten. De paniek onder het toetsenbord neemt toe. Maar mijn soldaten kennen geen genade. Er is geen ontsnappen, hoeveel lawaai hij ook maakt. Ik kan rustig een pauze nemen, hij kan niet weg. Tevreden neem ik een slok van mijn koffie, inmiddels koud. En meteen verstomt het. Het lef! Maar ik ken geen genade, het ging net zo lekker. De mok stijgt en komt neer. Stijgt en komt neer. En ik begrijp opeens die moordenaars die liever slaan. Ik begrijp ze helemaal.
|
||||
|
||||
|
|
@ -0,0 +1,53 @@
|
|||
---
|
||||
title: Het wilde midden
|
||||
date: 2017-08-14
|
||||
---
|
||||
|
||||
Niets te zien, alleen maar een een woestijn. Helemaal vlak en bezaaid met van die kleine groene plukjes stug, donkergroen gras. De lucht erboven rommelig, onbestemd. Blauw, noch grijs, met wolken die langzaam bewegen, maar die maar niet concreet willen worden. Vrijwel windstil. Een volkomen oninteressante plek dus. Is dit nodig? Waarom moeten we dit zien? Maar net voordat je het opgeeft, verschijnen plots links drie mannen te paard. Het zijn duidelijk bandieten, kijk maar naar die smerige tronies en die vieze kleren.
|
||||
|
||||
Wie zijn dat? Ze zijn zojuist uit de gevangenis ontsnapt. Criminelen. Kranige kerels. Maar ook een beetje domme kerels. Ze hebben zich immers eerst laten vangen. Zo te zien hebben ze hebben geen haast.
|
||||
|
||||
De voorste heet Azello. Inderdaad, een Italiaan. Men fluistert over hem dat hij zijn eigen moeder vermoordde met de pasta die ze zelf had gekookt. Achter Azello komt een ongeschoren Duitser en achter de Duitser komt De Vries. Inderdaad, een Hollander. Over De Vries fluistert men dat hij de bedenker is van de reclameslogan ‘Giroblauw, past bij jou.’ Gestaag kruipen de paarden van links naar rechts. Azello is degene die praat.
|
||||
|
||||
‘Het gaat om de onmogelijkheid om gelijkwaardig wederkerig te zijn. Korter kan ik het niet zeggen. Zo moeilijk is dat toch niet?’
|
||||
|
||||
Je zíet de Duitser grommen.
|
||||
|
||||
‘Kijk... Stel jij bent jarig op.. wat is het? Laten we zeggen 15 augustus. Zeg dat jij op 15 augustus jarig bent. En stel nou dat ik op -eh- dat ik op 3 november jarig ben. Snap je? Daar zitten dus een maand en een ruime twee weken tussen. Eén maand en twee weken om van jouw verjaardag naar de mijne te gaan. Dat betekent dan dat om de andere kant te gaan, dus tussen mijn en jouw verjaardag, we een ruime tien maanden moeten wachten. Capisci?’
|
||||
|
||||
Het groepje passeert het midden, zonder in te houden. We komen dichterbij en zien drie schommelende bovenlijven. Azello houdt zich stil, waarschijnlijk om zijn woorden in te kunnen laten werken. Je hoort nu De Vries zachtjes neurieën.
|
||||
|
||||
_Vijftien miljoen mensen..._
|
||||
|
||||
‘Als ik dus jou een verjaardagsgroet stuur, na tien maanden, dan is dat heel knap, want er is al die tijd geen verjaardag geweest en toch heb ik eraan gedacht. Jij bent dan heel blij. Oh wat een verrassing! denk je dan. Dat hij daar aan gedacht heeft! Maar als jij dan attent terug wil doen, en je stuurt vervolgens míj een verjaardagsgroet, dan is dat veel minder, want het is korter.’
|
||||
|
||||
_Op dat hele kleine stukje aarde..._
|
||||
|
||||
‘Ja, ik wéét best dat je het goed bedoelt. Daar gaat het niet om. Iedereen is goed in dit scenario, maar jij kunt niet zo goed worden als ik.’
|
||||
|
||||
_Die schrijf je niet de wetten voor..._
|
||||
|
||||
‘Vanwege de tijd. Snap je? Er is net een verjaardag geweest. Dus dat zit iedereen vers in het geheugen. Het is gewoon minder knap om aan iets te denken als het al vers in je geheugen zit. Het is wel knap natuurlijk, maar minder.’
|
||||
|
||||
_Die laat je in hun waarde..._
|
||||
|
||||
‘Dus oneerlijk. Ik kan mijn verjaardag niet veranderen en jij ook niet. En toch zitten we met deze ongelijkheid. Onze relatie is voor altijd scheef. En waarom? Vanwege een of ander stom toeval.’
|
||||
|
||||
Imiddels zijn onze drie bandieten, die al een beetje je vrienden geworden zijn, uiterst rechts aangekomen. De eerste twee sjokken uit al beeld, maar De Vries blijft plots staan. Verstard als een standbeeld. We kunnen Azello nog horen, maar steeds zachter.
|
||||
|
||||
‘...De prijs van de kaart doet er niet toe. Vergeet dat. Je kunt gewoon niet spontaan aan iets denken als het niet spontaan is.’
|
||||
|
||||
‘Jongens!’ schreeuwt De Vries. ‘Jongens!’
|
||||
|
||||
‘Jongeeens!!’ Z’n stem slaat ervan over.
|
||||
|
||||
‘Wat?’
|
||||
|
||||
‘Ik zie een leeuw!’
|
||||
|
||||
‘Ben je gek geworden? Waar?’
|
||||
|
||||
‘Daar!’ Hij wijst recht de huiskamer in. ‘Een blauwe!’
|
||||
|
||||
‘Goddamnit!’ (Azello) ‘Het is weer zover. Gunter! Pak m’n lasagna!’
|
||||
|
||||
|
|
@ -0,0 +1,51 @@
|
|||
---
|
||||
title: Tehuis
|
||||
date: 2017-04-19
|
||||
---
|
||||
|
||||
__Om:__ Misschien is een tehuis voor ouden van dagen iets?
|
||||
|
||||
__en Om:__ Een wat?
|
||||
|
||||
__Om:__ Een tehuis. Voor ouden van dagen.
|
||||
|
||||
__en Om:__ Sorry, ik begrijp je niet goed.
|
||||
|
||||
__Om:__ Ik zei: EEN TEHUIS VOOR OUDEN VAN DAGEN!
|
||||
|
||||
__en Om:__ Oh! Je bedoelt een tehuis voor oude van dagen.
|
||||
|
||||
__Om:__ Ja. Een tehuis voor ouden van dagen. En voor mensen die het allemaal niet meer zo goed volgen.
|
||||
|
||||
__en Om:__ Ik dacht je zei: een tehuis voor oude vandalen.
|
||||
|
||||
__Om:__ Vandalen?
|
||||
|
||||
__en Om:__ Ja, vandalen. Maar die maken dingen stuk en dat doe ik helemaal niet.
|
||||
|
||||
__Om:__ Dat kan helemaal niet.
|
||||
|
||||
__en Om:__ Zo’n tehuis en dan met allemaal woordenboeken erin! Wat moet een woordenboek nou in een tehuis voor oude woordebo-eh-
|
||||
|
||||
__Om:__ Wat?
|
||||
|
||||
__en Om:__ Een tehuis voor oude vandalen. Nee. Wacht. Wat zei ik nou?
|
||||
|
||||
__Om:__ Een tehuis voor oude Van Dale’s. Dat zei je.
|
||||
|
||||
__en Om:__ Ik bedoel, ik ben de laatste tijd wel vaker in de war.
|
||||
|
||||
__Om:__ Geeft niks hoor.
|
||||
|
||||
__en Om:__ Misschien moet ik eens naar zo’n huis. Gewoon om eens te kijken. Hoe heet dat ook alweer?
|
||||
|
||||
__Om:__ Wat?
|
||||
|
||||
__en Om:__ Zo’n huis. Voor mensen zoals ik. Nou ja, niet ik. Zoals bijna ik.
|
||||
|
||||
__Om:__ Een tehuis voor bijna jij. Dat heet... Wacht effe. Je moet zo’n dinges hebben.
|
||||
|
||||
__en Om:__ Zo’n tehuis?
|
||||
|
||||
__Om:__ Nee, zo’n boek. Wacht. Laat me even zoeken. Een woordenboek!
|
||||
|
||||
|
|
@ -0,0 +1,22 @@
|
|||
---
|
||||
title: Tijd om te gaan
|
||||
date: 2017-05-03
|
||||
---
|
||||
|
||||
Sluitingstijd, het moment dat ik haat. Tl-balken die aanknipperen en een cd van Andre Hazes die te hard wordt ingezet.
|
||||
|
||||
‘Wat moet ik zonder jou beginnen?’ galmt het weemoedig door de zaak. Vroeger zou ik antwoord geven. Hardop. ‘Je moet niet beginnen maar eindigen, sukkel.’ Of: ‘Begin liever helemaal niet.’
|
||||
|
||||
Nu ben ik de sukkel. Ik ben eigenlijk radeloos, kun je wel zeggen. Hoofd op de bar, armen er beschermend omheen. Iemand moet het doen. Praat ik tegen mezelf? Wat valt er nog te praten. M’n neus ligt op een slap, stinkend bierviltje. Ik denk er niet over om overeind te komen.
|
||||
|
||||
‘Geeft niks hoor,’ klinkt een vrolijke stem vlakbij m’n oor. ‘Ik wacht wel even.’ Het klinkt kinderlijk, als van een klein meisje.
|
||||
|
||||
Als ik ergens niet tegen kan zijn het mensen die denken dat ze mij kunnen beheersen of voorspellen. Maar ze houdt dit vast langer vol dan ik en als ik eenmaal overeind kom heeft ze al gewonnen. Dit is inderdaad de waardeloze dag die het de hele tijd al was.
|
||||
|
||||
Zuchtend kijk ik op en zie twee helderblauwe ogen. Inderdaad, van een meisje. Twaalf, dertien hooguit.
|
||||
|
||||
‘Mag jij wel tot zo laat opblijven?’ vraag ik.
|
||||
|
||||
‘Natuurlijk,’ zegt ze, alsof het de normaalste zaak van de wereld is. Demonstratief veegt ze met een natte doek de bar schoon, tot vlak bij me. ‘En pas op he,’ waarschuwt ze. ‘Deze kruk kraakt. Hij is bijna stuk. Als hij helemaal stuk is, dan komt oom Arend en die neemt hem mee naar achter in zijn tuin en dan schiet hij hem af. Ik mag dan kijken.’
|
||||
|
||||
OK. Zuchtend sta ik op en trek mijn jas aan. ‘Je kunt krukken niet afschieten,’ zeg ik. ‘Je bent een dom kind.’
|
||||
|
|
@ -0,0 +1,31 @@
|
|||
---
|
||||
title: Verhuisd
|
||||
date: 2017-04-26
|
||||
---
|
||||
|
||||
Ze gilde weer. De vrouw naast hem, de vrouw die zijn vrouw was, was weer aan het gillen.
|
||||
|
||||
Hij was eraan gewend geraakt. Tenminste, dat vertelde hij zichzelf. Iedereen heeft zo zijn dingetjes, dacht hij. Dat is niet erg. Het is zo weer ochtend en dan is het voorbij.
|
||||
|
||||
Maar hoe luchtig hij er ook over probeerde te denken, diep van binnen voelde hij de wanhoop groeien. Ze waren verhuisd. Sinds vandaag woonden ze in een nieuwe stad, ver weg van alle irrationele onzin die ze zich altijd maar liet aanpraten in de supermarkt, of bij de bakker, of waar ze het ook oppikte, over... Ja, over wat eigenlijk? Hij werd er nooit wijs uit en om eerlijk te zijn had hij geen idee wat haar zo overstuur maakte. Maar hier zouden haar angsten in ieder geval niet meer worden aangewakkerd, hoe donker het ‘s nachts ook werd. Eindelijk rustig slapen. Een nieuw begin.
|
||||
|
||||
Het was mislukt. Al in deze eerste nacht. De eerste nacht in hun nieuwe bed, in hun nieuwe huis, wat toch niet goedkoop was geweest, en waarvoor hij zich een loodzware hypotheek had laten aanmeten, gilde ze weer dat de stukken ervan af vlogen. Hol klonken de jammerkreten in het nog naargeestig lege pand. De vloerbedekking en de gordijnen waren nog niet geleverd, bedacht hij zich. En ze waren ook nog niet betaald.
|
||||
|
||||
Zo was hij inmiddels aan het gekrijs gewend geraakt, dat hij er niet echt meer wakker van werd. Volledig op de automatische piloot kon hij zijn arm om haar heen slaan en als vanzelf fluisterde zijn mond zoete woordjes in haar oor, net zo lang tot ze weer kalmeerde. Al moest hij toegeven dat het de laatste tijd steeds langer duurde. De toestand was zorgelijk.
|
||||
|
||||
Terwijl hij haar dichter tegen zich aantrok, zag hij de getallen voor zijn ogen dansen. In gedachten rekende hij nog eens uit hoe groot de netto maandsom was en hoe vaak die nog afgeschreven zou worden. Hoe oud zou hij zijn als het huis helemaal van hem was? Dan zou de wereld er vast heel anders uitzien. Zou het nog wel iets waard zijn tegen die tijd?
|
||||
|
||||
In beslag genomen werd hij door deze gedachten, dat hij niet eens merkte dat ze was opgehouden met gillen. In plaats daarvan keek ze hem nu met opengesperde ogen aan.
|
||||
|
||||
‘Vent! Waar heb je het toch over?’
|
||||
|
||||
Er kwam geen antwoord uit zijn slaperige gezicht en daarom vroeg ze het nog eens. En nog eens. Tot ze even later zo woest aan de boord van zijn gestreepte pyama sjorde dat zijn blote schouders teoorschijn kwamen, zodat hij tenslotte wel wakker moest worden.
|
||||
|
||||
‘Wat loop je nou toch te brabbelen,’ snauwde ze. ‘Al die getallen en sommen. Het gaat de hele nacht maar door. Ik doe godverdomme geen oog dicht!’
|
||||
|
||||
Verbaasd knipperde hij met zijn ogen, maar ogenblikkelijk had hij zijn troostende modus gevonden. ‘Rustig maar liefje,’ zei hij. ‘Als je iets dwars zit moet je het gewoon zeggen. Je hoeft je nergens voor te schamen.’
|
||||
|
||||
‘Ik zeg het je toch! Ik zeg het iedere keer,’ snikte ze. ‘Maar het duurt steeds langer voordat jij ‘s nachts eindelijk je bek eens houdt.’
|
||||
|
||||
Met een ruk draaide zich om en sloeg op het kussen. ‘Ik had zo gehoopt dat het nieuwe huis iets zou helpen. Maar we zitten eraan vast. Nu zitten we eraan vast...’
|
||||
|
||||
|
|
@ -0,0 +1,33 @@
|
|||
---
|
||||
title: Vleerman
|
||||
date: 2017-04-12
|
||||
---
|
||||
|
||||
De man, in vleermuispak, die ondersteboven met zijn voeten vastgebonden aan de zoldering hangt, sluit de ogen en doet er het zwijgen toe.
|
||||
|
||||
De reporter knikt begrijpend. Dat is goed. Mensen vertellen altijd meer als je niets zegt en gewoon maar wat af blijft wachten. Deze reporter kan dat. Vroeger zeiden ze weleens dat hij talent had en acteur moest worden. Eigenlijk had hij dat ook best gewild. Helaas, het is anders gelopen.
|
||||
|
||||
Deze keer kan hij echter moeilijk stil blijven. ‘Gewoon. Zijn.’ Dat was enige uitleg die de bungelende man voor hem had willen geven.
|
||||
|
||||
‘Maar, dit kan toch niet gezond zijn?’ probeert de reporter het nog eens.
|
||||
|
||||
De man zegt niets. Hij kucht alleen.
|
||||
|
||||
De reporter bekijkt het roodaangelopen hoofd. Probeert de verstandelijke vermogens in te schatten. De man in het vleermuispak kucht een tweede keer. Spreken is lastig als je ondersteboven hangt. Veel dingen zijn lastiger dan.
|
||||
|
||||
‘Nee, het is inderdaad niet gezond,’ antwoordt de man uiteindelijk. Zijn stem piept ervan. ‘Er zijn onderzoeken die dat uitgewezen hebben, dat is waar. Maar er zijn ook onderzoeken die dat weer in twijfel trekken. Het is niet zo zwart-wit als het lijkt.’
|
||||
|
||||
‘Bent u gelukkig zo?’
|
||||
|
||||
De vleermuisman schudt ontkennend het hoofd. Zo heftig dat de balk waaraan hij hangt even kraakt. Samen met de tocht die hij zachtjes door de kieren van het dak voelt suizen, geeft dat de reporter plots het gevoel dat hij in een oude filmscene staat. Een thriller. Iets van Hitchcock mischien. Het klopt dat oude films in zwart-wit zijn, bedenkt hij zich. Vroeger was alles immers veel eenvoudiger. Kijk ze maar terug en je snapt het.
|
||||
|
||||
‘Gelukkig.’
|
||||
|
||||
De vleerman - de reporter heeft besloten hem vanaf nu zo te noemen - proeft het woord op zijn tong alsof het een delicatesse is die hij al jarenlang niet meer heeft mogen smaken en waarvan hij niet meer weet of hij het nog wel lekker vindt. ‘Gelukkig...’ Het woord brengt hem in verwarring.
|
||||
|
||||
‘Gelukkig niet,’ lacht hij tenslotte maar. De lach gaat snel weer over in gehoest. Daarna is er stilte.
|
||||
|
||||
‘Maar... kunt u het misschien nog één keer uitleggen?’ vraagt de reporter, een beetje wanhopig nu. ‘Voor de kijkers thuis natuurlijk,’ voegt hij er snel aan toe.
|
||||
|
||||
‘Nee hoor,’ zucht de vleerman. Hij doet zijn ogen weer dicht. ‘Nee. Dat kan ik echt niet.’
|
||||
|
||||
|
|
@ -0,0 +1,13 @@
|
|||
---
|
||||
title: Vuurtoren
|
||||
date: 2017-05-17
|
||||
---
|
||||
|
||||
Een vuurtoren, midden in de kamer. Meteen jaagt zijn moeders stem door zijn hoofd. Geen licht aan aan op klaarlichte dag! Maar moeder is er niet meer. De schemerlamp is alles nog. Hij heeft hem in het midden van zijn kleine kamer gezet, het snoer strak gespannen over de grond. Met zijn voet kan hij net bij de schakelaar. Klik aan. Klik uit. Klik aan.
|
||||
|
||||
Hij zou naar buiten kunnen gaan. Hij zou de afwas kunnen doen. Boodschappen misschien. Het daglicht is grijzig, maar het licht van de lamp is meer gelig. Kijk maar naar het behang. Klik aan... Klik uit. Klik aan... Klik uit.
|
||||
|
||||
Geroutineerd knopen zijn vingers de manchetten van zijn mouwen los. Eerst links, dan rechts. Het heeft jaren geduurd voordat hij dat met één hand kon. Met beide mouwen opgestroopt tot net over de elleboog bekijkt hij de binnenkant van zijn armen. Week. Wit kippevlees. Slap deeg. Hij zou kunnen beginnen met gewichtheffen. Hij zou zich kunnen laten tatoeëren.
|
||||
|
||||
Hij weet heus wel dat hij dat niet echt gaat doen. Hij zal blijven zitten in deze kamer, achter stoffige vitrage waardoor grijs licht valt en achter een dik raam van glas dat de geluiden van buiten alleen gedempt doorlaat. Er is weinig geluid vandaag. Op maandag zijn de meeste mensen gewoon aan het werk, weet je. Klik aan... Klik uit. Klik aan...
|
||||
|
||||
|
|
@ -0,0 +1,17 @@
|
|||
---
|
||||
title: Wildernis
|
||||
date: 2017-06-28
|
||||
---
|
||||
|
||||
Even had hij het gevoeld, dat weidse gevoel van ongerept heidelandschap. Van wilde natuur, van helemaal alleen. Heel even, maar het was toch maar mooi gebeurd. Een open plek in de voortstormende massa van grijze wolken had de zon vrij spel gegeven en een warme gloed had zich over het parkje uitgestort. Gelegen tussen de al niet meer nieuwe wijken, temidden van een aantal groenpartijen, zorgvuldig bediscussieerd en gepositioneerd door een comite van stedenbouwkundigen, planners en architecten, dat had gezocht naar een optimaal gevarieerd landschapsscenario binnen de nauwe grenzen van de ruimte en het beschikbare budget, had het echt even een andere wereld geleken.
|
||||
|
||||
Het magische was, dacht hij, terwijl hij het schelpenpad afliep naar de rand van het grasveld, dat de eeuwig ruisende, altijd aanwezige snelweg even was stilgevallen, precies op dat ogenblik dat de zon even doorbrak.
|
||||
|
||||
Glimlachend bekeek hij de vrouw die over het schelpenpad uit de tegenoverliggende bossage kwam lopen. Luid knerpend duwde ze met de ene hand een kinderwagen voort. Met de andere sleepte ze ruw een onwillige kleuter met bemodderde gele laarsjes achter zich aan. Hij voelde de drang haar aan te spreken, maar onderdrukte die. Ze zou kunnen gillen.
|
||||
|
||||
Ze werd op een tiental meter afstand achtervolgd door een snuivende en stampende hardloper. Weer verderop, al diep tussen de bomen, stond een lange magere man in een regenjas gebiologeerd naar zijn aangelijnde hond te kijken. Het beest, een grijze bastaard met glad haar, kleiner dan een kat, hurkte trillend van opperste concentratie met zijn achterwerk tot vlak boven de grond. Langzaam, maar vastberaden, perste het grote klodders poep naar buiten.
|
||||
|
||||
Even was het er geweest. Die behoefte. Maar je kon nu eenmaal niet alle mensen tegelijk omhelzen. De meesten wilden dat trouwens ook helemaal niet. En eigenlijk had hij er zelf ook al geen zin meer in.
|
||||
|
||||
Resoluut stapte hij van het schelpenpad en liep naar een boom. De gebeurtenissen hadden voor een druk op zijn blaas gezorgd. ‘De leegte vult zich, vanzelf,’ zei hij zachtjes en floot een kort melodietje. Gedachtenloos knoopten zijn vingers zijn broek open. Een zucht ontsnapte. Een dikke straal klaterde.
|
||||
|
||||
|
|
@ -0,0 +1,3 @@
|
|||
+++
|
||||
transparent = true
|
||||
+++
|
||||
|
|
@ -0,0 +1,49 @@
|
|||
---
|
||||
title: Avondland
|
||||
date: 2018-03-01
|
||||
---
|
||||
|
||||
Het is zo'n namiddag in het vroege voorjaar waarbij de zon zich al flink laat zien. Even kun je denken dat het al lente is. Maar zodra een wolk verschijnt ril je van de kou. Het marktplein voor je ligt er vol verwachting bij. Knoppen in de bomen en op een terras drinkt een enkeling, gekleed in winterjas, een eerste glas rosé.
|
||||
|
||||
Vanaf de andere kant van het plein nadert een wandelaar. Hij lijkt iets te zoeken, want hij loopt nu eens de ene kant op en dan weer de andere. Af en toe staat hij stil en weifelt. Maar zodra hij je ziet, veert hij op en stapt hij recht op je af.
|
||||
|
||||
Het eerste wat aan hem opvalt als hij dichterbij komt is zijn smetteloze witte jas. Is het een dokter? Of een laborant? Het tweede, wat nog veel meer opvalt, is dat het geen gewone man is van vlees en bloed. Verre van. Zijn gezicht heeft niet de bleke huidskleur die normaal is voor dit jaargetijde, maar is zacht blauw. Een vrij lichte blauw, met witte accenten. En wat nog meer is, het is doorzichtig. Het doet je denken aan de plaatjes in oude stripboeken, uit de jaren vijftig en zestig van de vorige eeuw. Maar deze man kan niet van ijs zijn. Ijs kan immers niet bewegen.
|
||||
|
||||
Hij staat al voor je. Door schaduwen en reflectie lijkt zijn hoofd een gewoon gezicht te hebben. Hij zweet alleen flink. Of is het smeltwater?
|
||||
|
||||
'Pardon,' zegt hij. 'Mag ik u misschien wat vragen?'
|
||||
|
||||
Verbouwereerd knik je ja.
|
||||
|
||||
'Ik ben op zoek,' zegt hij. 'Al een tijdje.'
|
||||
|
||||
'Waarnaar?' vraag je.
|
||||
|
||||
'Mijn ijscowagen.' zegt hij. 'Ik had een ijscowagen, een witte. Maar nu ben ik hem kwijt. O, u zult het vast een hele gewone ijscowagen vinden, maar ik vond hem mooi. Ik was eraan gehecht.'
|
||||
|
||||
Herinneringen aan de dag borrelen op. Zojuist, vlak voordat je het plein op kwam lopen, stond er toen op de hoek niet een wit busje geparkeerd? Je draait je om, maar het is niet meer te zien.
|
||||
|
||||
'Het zat ook nog helemaal vol ijs' zegt de ijsman. 'Afgeladen vol met hele lekkere ijsjes. Allemaal kleine traktatietjes, feestjes op je tong.'
|
||||
|
||||
Vanochtend, twee straten van je huis, werd je toen niet door een witte auto gesneden? Je was bijna van je fiets gevallen. Ja, dat was een witte auto. Maar een witte auto is nog geen ijscowagen.
|
||||
|
||||
'Ikzelf hou het meest van ijs waar room in zit verwerkt,' gaat de ijsman verder. 'Van die hoorntjes, weet u wel? Cornetto's zijn dat geloof ik. Maar ik kan ook heel erg genieten van waterijs hoor. Een doodgewone Raket. Of zo'n Calippo, waar je steeds in moet knijpen, en die dan smelt en als stroperige, zoete limonade zo je mond instroomt. O, wat kan ik toch genieten van dat ijs!'
|
||||
|
||||
'Het spijt me,' zeg je resoluut. 'Ik kan me zo geen ijscowagen herinneren.'
|
||||
|
||||
De ijsman kijkt je verschrikt aan. 'Niet?'
|
||||
|
||||
'Nee,' zeg je, je gedachtes onderdrukkend. Je concentreert je telkens op iets anders, maar steeds komt er weer zo'n wagen je verbeelding binnengereden.
|
||||
|
||||
'Dat is spijtig, zeer spijtig.' Zijn blik wordt ernstig. 'Dan moet ik verder, helaas.' Hij steekt een hand uit die van hetzelfde natte blauw is als zijn gezicht. Het glinstert in de zon.
|
||||
|
||||
'Ik weet het echt niet,' zeg je onzeker. Vroeger waren ze overal. Je hoort nog het belletje waarmee ze de straat in kwamen rijden. En een paar weken terug zag je er nog een, dat viel je toen nog zo op. Waar zijn ze gebleven?
|
||||
|
||||
'Nogmaals veel dank voor de moeite,' zegt de ijsman en zijn uitgestoken hand grijpt naar de jouwe.
|
||||
|
||||
De stralende kou van de hand doet je instinctief naar achteren stappen. In de lucht vormen zich spontaan witte condensatiedampen. De ijscowagens in je hoofd worden verdrongen door andere beelden. Schaatsende mensen, ijspegels die van een dakgoot vallen, een graf van koud marmer in een sneeuwnacht. Resoluut draai je je om.
|
||||
|
||||
'Als ik hem vind zal ik u halen!' roept de ijsman je achterna. 'U bent welkom om mijn ijs te eten. Altijd! U wel.'
|
||||
|
||||
Je zet het op het lopen. Het plein af, naar huis. Maar zijn stem galmt nog urenlang na. Ook als je allang thuis zit, warm bij de kachel.
|
||||
|
||||
|
|
@ -0,0 +1,35 @@
|
|||
---
|
||||
title: Brand
|
||||
date: 2018-05-15
|
||||
---
|
||||
|
||||
‘Ja, er was brand gisteren. Ik moest er heen, maar ik was te laat. Ik kon m'n laarzen weer eens niet vinden. Dus ja, dan moet je wachten. Kijken naar de vlammen die uit het dak slaan en naar je maten die rennen. Er waren veel mensen binnen hoor, ze haalden er wel tien uit. En je weet: elke geredde is een adje.’
|
||||
|
||||
‘Bier of sterk?’
|
||||
|
||||
‘Sterk. Bier duurt te lang.’
|
||||
|
||||
‘Raar.’
|
||||
|
||||
‘Het werkte anders prima. Eerst. Aan de lopende band haalden ze mensen uit het pand. Tak, glas achterover en weer gaan, ze kwamen nauwelijks op adem. Het lopen ging op een gegeven moment wel wat minder natuurlijk, maar ze waren snel genoeg. Ik kwam niet aan de beurt in ieder geval. Op zich terecht natuurlijk, ik was te laat. Maar ja, ik heb natuurlijk niet voor de kat z'n kut met sirene en al door die file zitten ploeteren. Ik had ook dorst.’
|
||||
|
||||
‘En toen?’
|
||||
|
||||
‘Nou, toen ben ik dus naar een van die slachtoffers gelopen. Een vrouw. Ze was nog helemaal dizzy van de rook. Net naarbuiten gesleept en op een stoel geplant. Door Arie, geloof ik. Tegen wil en dank, leek het, ze was helemaal in de war. Ze had binnen nog spullen liggen, of zo.’
|
||||
|
||||
‘Dus...’
|
||||
|
||||
‘Dus ik loop naar haar toe en stuur haar gewoon weer naar binnen. Ik zeg tegen d'r: Hop, vort! Ga je tasje maar halen. Het is die kant op. Of ga binnen gewoon ergens in een keukenkastje zitten, boeit mij het. Ik kom je zo halen.’
|
||||
|
||||
‘En ze ging?’
|
||||
|
||||
‘Nou, ja, eerst zat ze wel een beetje verdwaasd kijken en zo. Je weet hoe die mensen zijn. Maar met een beetje duwen kwam ze toch in beweging. Schuifelde naar de deur, echt enorm langzaam. De keuken was nog niet aangetast, maar het was er wel behoorlijk warm. Zij nog meer bang. Nog meer gillen. Nou, op een gegeven moment had ik er genoeg van. Ik gooi dat mens over m'n schouder en wandel zelf met d'r naar binnen.’
|
||||
|
||||
‘En toen kwam Alex?’
|
||||
|
||||
‘Ja, Alex kwam net naar buiten. Precies op dat moment, zul je altijd zien. Hij zegt: "Pierre, wat doe jij nou, eikel! Die mensen moeten naar buiten, niet naar binnen!" Echt, zo hard dat iedereen het kan horen en dan moet je hard praten hoor. De boel staat wel in de hens. Nou, iedereen lachen natuurlijk. Het was ook wel grappig. Als ik niet zelf daar stond had ik er ook om moeten lachen. Maar ja, toen was ik de lul. Kon ik alle volgende rondjes betalen. En het waren er nogal wat. Zoals ik zei, dat huis zat helemaal vol.’
|
||||
|
||||
‘En nu?’
|
||||
|
||||
‘En nu -eh- zit ik een beetje krap. Kun jij me niet wat voorschieten misschien?’
|
||||
|
||||
|
|
@ -0,0 +1,39 @@
|
|||
---
|
||||
title: De Directeur van de AIVD
|
||||
date: 2018-10-05
|
||||
---
|
||||
|
||||
De wind is een onzichtbare hand die steeds kleine tikjes tegen de auto geeft. Plagerig, als een kat die zijn prooi uitdaagt en die wordt aangemoedigd door de bomen met wuivende takken en ruisende bladeren. Maar hij laat zich niet uitdagen. Geduldig tuurt hij vanaf de achterbank door het zijruitje van zijn limousine. Hij observeert. Hij inspecteert de tuin, zijn eigen tuin, en het huis waarin hij woont.
|
||||
|
||||
In het midden van het rechthoekige grasveld ligt het al even rechthoekige zwembad met de brede, betonnen rand. Enkele weken geleden zwom hij er nog in. Herfstbladeren dwarrelen neer op de kleine golfjes van het wateroppervlak, waar de beweging overgaat in een zachte deining als ze langzaam naar een hoek drijven. De luxe auto is zo goed als geluiddicht, maar de directeur van de AIVD ontgaat niets.
|
||||
|
||||
Hij zit er al een paar uur. In die tijd is er niets gebeurd, dat weet hij zeker. Maar zijn voorgevoel, zijn instinct, zegt hem dat er iets gáát gebeuren. Hij luistert naar zijn eigen adem die zacht in en uit zijn neus suist en die de holle ruimte klein maakt. Hij luistert en kijkt, niet radend naar wat zal komen. Raden is zinloos, een zwaktebod. Het is weten, of rustig afwachten in de zekerheid dat je elke situatie de baas kunt. De directeur van de AIVD zit kalm, daar op de achterbank.
|
||||
|
||||
Zijn wachten wordt beloond.
|
||||
|
||||
Zonder een spier te vertrekken richt hij zijn aandacht op het huis. Daar zwaait, in een snelle beweging, geholpen door de ongeduldige wind, de achterdeur open. Een klein meisje met zwarte krullen en roze laarsjes stapt naar buiten. Het is zijn dochtertje, Anna. Met twee gestrekte armen houdt iets voor zich. Brom, haar onafscheidelijke teddybeer. Langzaam draait ze hem van links naar rechts, alsof ze hem voor het eerst de tuin laat zien. De directeur maakt geen aantekeningen, want hij zal niets vergeten.
|
||||
|
||||
Anna stapt het kortgemaaide gras op, de beer nu bungelend aan een arm, en loopt naar het zwembad. Daar zet ze hem op de rand, met zijn rug naar het water, en gaat in kleermakerszit tegenover hem zitten. Ze is niet tevreden. Ze spreekt Brom streng toe, onderwijl vermanend met haar wijsvinger in de lucht prikkend.
|
||||
|
||||
De directeur weet: er is verder niemand in huis. Instinctmatig dwaalt zijn blik over het terrein. Hij bestrijkt het gras, het zwembad en het struweel rondom de tuin. Het struikgewas is dicht, als een muur.
|
||||
|
||||
Uit een opbergvak onder de stoel voor hem haalt hij een kijker. Met snelle bewegingen scant hij het groen. Niet volgens een vast patroon, natuurlijk niet. Veiligheid zit in de kleinste details. Elke voorspelbaarheid kan fataal zijn. Geroutineerd willekeurig gaat het. Een ronde langs alle bomen kost hem nog geen twintig seconden. Stam links, struik midden, een snel tikje naar boven, dan weer terug en als verrassing een sprong naar rechts. Hij ziet bladeren, vogels, een stam met een afgebroken tak en... Beweegt daar iets?
|
||||
|
||||
Ja, daar beweegt iets.
|
||||
|
||||
Onmiddelijk spannen de spieren in zijn nek. Niet van angst, maar van beheerste alertheid. De directeur schuift iets dichter naar het zijraam. Zijn adem blijft rustig en stil, maar klinkt iets ingehouden. Hij heeft zich niet vergist. Er gebeurt inderdaad iets.
|
||||
|
||||
Er zijn struiken die bewegen, maar niet door de wind. Daar, vanuit de auto gezien recht achter zijn dochtertje. Hij ziet het meteen, het zijn geen vogels en het is geen hond of kat. Het is iets groters. De takken met bladeren zwiepen uitbundig heen en weer. In de stille auto denkt de directeur gekraak te kunnen horen. Nee, dit is geen dier. Dit is een... man. Een man die nonchalant, maar rechtop, uit de struiken stapt en kalm het gras op loopt. Recht op hem af. Nee, recht op haar af!
|
||||
|
||||
Waarom stapt hij niet uit? Zijn hele leven houdt de directeur het gevaar op afstand, maar nu is het er. Recht voor hem. Wat moet je doen als het gevaar je eindelijk vindt? Verder kijken, denkt de directeur. Je moet de vijand bestuderen. Je moet hem leren kennen en je moet zijn zwakke plekken vinden. Anders ben je nergens.
|
||||
|
||||
Hij ziet hoe de indringer op zijn dochter afloopt. Het rustig ademen is snuiven geworden en zweetdruppels tekenen zich af op zijn rode voorhoofd, maar hij blijft er rustig onder. In gedachten maakt hij aantekeningen. Ongeveer 35 jaar, blank, donkerblond, niet al te lang haar. Geen sportief lichaam. Gekleed in spijkerbroek, wit t-shirt en een bruinleren jasje. Versleten sportschoenen. En dan: het is de buurman.
|
||||
|
||||
De directeur schrikt op. Hij haalt de kijker van zijn ogen en veegt de licht beslagen ruit schoon. De buurman zwaait naar zijn dochtertje terwijl hij op haar af loopt. Opgewekt zwaait ze terug.
|
||||
|
||||
De stemmen uit de voorlichtingsfilmpjes klinken in zijn hoofd. Het zal u verbazen hoe vaak de dreiging komt van bekenden, familie of naasten. Het zijn vaak mensen die u kent, die heel normaal lijken en die u vertrouwt. Het is in hun voordeel dat ze uw vertrouwen winnen en ze gaan vaak zeer geraffineerd te werk. Wees voorbereid!
|
||||
|
||||
De directeur ziet hoe de buurman naar het meisje loopt en, daar aangekomen, rustig op zijn knieën bij haar neerhurkt. Hij glimlacht, zij knikt. Hij aait Brom over zijn bol. De hand van de directeur reikt naar de deurhendel, verdacht op elke vreemde beweging. Hij is er klaar voor. En daar is het al. Ze beweegt onnatuurlijk! Hij ziet haar mond vertrekken. Dof klinkt er door het dichte raam een schaterlach. De directeur ontspant weer. Maar direct stokt zijn adem. Staan ze nou te wijzen? Naar hem?
|
||||
|
||||
Onmogelijk. Uitgesloten. Hij is niet zichtbaar. Zijn auto staat half achter de struiken en de ramen zijn getint. Maar ze zwaait naar hem, ze zwaait echt. Ze rekt zich zo ver mogelijk uit, gaat op haar tenen staan en wuift. Woest gooit de directeur de kijker naast zich neer en klauwt zich tussen de voorstoelen naar voren. Een broekspijp blijft haken, scheurt als hij zich in de bestuurdersstoel laat glijden. Gelukkig start de auto direct. Met spinnende wielen verdwijnt hij uit het zicht.
|
||||
|
||||
|
|
@ -0,0 +1,33 @@
|
|||
---
|
||||
title: Doos met deur
|
||||
date: 2018-01-07
|
||||
---
|
||||
|
||||
Victor stond er wat verloren bij, zo tussen de vele scherven van wat eens het zoveeldelig servies was geweest. Hij veegde wat kruimels porselein van zijn schouder en dacht: een verhaal. Hier is een verhaal nodig. Hij schraapte direct zijn keel.
|
||||
|
||||
‘Het was op een donderdagmiddag...’ begon hij. ‘Of was het nou een woensdag? Nee, het was een donderdagmiddag.’ Hij pauzeerde even en kneep zijn ogen dicht.
|
||||
|
||||
‘Op een willekeurige donderdagmiddag dus, liepen de goudgeel glanzende golden retriever Victor -ja, hij heette ook Victor, heel toevallig- en Masha, de magere lapjeskat die altijd minzaam keek, samen over de stoep. Inderdaad, een hond en een kat liepen pardoes samen naast elkaar over de stoep. Het was een wonderlijk schouwspel. Maar het werd nog wonderlijker, want opeens hield Victor halt, gooide wild zijn kop achterover en riep heel hard: “Kwak!” Precies alsof hij een eend was. En daarop draaide Masha, die was doorgelopen, zich zeer verbaasd om en zei: “Mallerd. Je bent toch helemaal geen eend?” Waarop Victor antwoordde: “En jij dan? Een pratende kat? Je bent zelf mal.” En tevreden ging hij wat zitten hijgen. Zomaar midden op straat, want dat is nu eenmaal wat golden retrievers doen.’
|
||||
|
||||
De vrouw aan de andere kant van de kamer, die nog wat na stond te hijgen van al dat gooien met het zoveeldelige servies, moest even lachen om dit verhaaltje, maar al snel betrok haar gezicht. ‘Zo makkelijk kom je er niet vanaf,’ zei ze dreigend. ‘Het is nog steeds jouw schuld, hoor je me?’
|
||||
|
||||
Victor zuchtte. ‘Als je erop staat om alles vanuit je eigen perspectief te beschouwen komen we nooit verder,’ zei hij. ‘Dan ga je projecteren. Er zijn altijd twee kanten aan een zaak, dat weet je toch? Je moet de kwestie ook vanuit de andere kant kunnen bezien.’
|
||||
|
||||
‘Als er twee kanten aan de zaak zijn,’ zei de vrouw, ‘dan heb jij per definitie ook geen gelijk.’ Ferm sloeg ze de armen over elkaar. ‘Want vanuit jouw perspectief leg je precies alles bij mij neer. Leg maar eens uit waarom dat beter is.’
|
||||
|
||||
Op dat moment ging de bel en zonder te wachten opende de deur vanzelf. Op slag was het stil. Want wat was dat? Een hen vreemde hond liep zomaar naar binnen. Rechtop, op zijn achterpoten! Maar met zijn voorpoten maakte hij sussende gebaren.
|
||||
|
||||
‘Even rustig mensen...’ zei het dier met donkere stem. Rustig nam het plaats op een stoel. ‘Jullie dilemma, het woord zegt het al, zit in de veronderstelling dat er maar twee mogelijkheden zijn. Het is het één of het ander en niks ertussen. Maar dat is toch helemaal niet gegeven? Denk eens wat meer out-of-de-box, of buiten de mand, zoals ik altijd zeg, en veronderstel dat er een nieuwe, derde mogelijkheid is, die de beide standpunten overstijgt en jullie beiden kan verenigen in een diepere, en tegelijktijd hogere waarheid. Iets onmogelijks bijvoorbeeld, iets fantastisch. Dat kan! Probeer het maar eens.’
|
||||
|
||||
‘Iets fantastisch... Zoals een hond die op zijn achterpoten loopt en die kan praten zeker,’ sprak de vrouw smalend.
|
||||
|
||||
‘Precies,’ sprak de hond.
|
||||
|
||||
Op dat moment ging de deur weer open. Dit keer kwam er een lapjeskat naar binnen, maar deze liep op vier poten, gewoon zoals het hoort. Al begon ook de kat te praten.
|
||||
|
||||
‘Als er een derde, fantastische mogelijkheid is...’ zei de vrouw.
|
||||
|
||||
‘... dan is er ook een vierde, fantastische mogelijkheid, compleet met een pratende kat,’ vulde het beest aan. En met zijn staart gaf hij de hond een flinke mep, want in sommige situaties zijn woorden alleen gewoon niet genoeg.
|
||||
|
||||
‘Ok, vooruit,’ zei de man, wrijvend over zijn pijnlijke neus. ‘Jij wint. Deze keer.’ Maar snel ging hij op de grond zitten. En voor iemand in had kunnen grijpen, vrouw, kat of hond, gooide hij zijn hoofd achterover en begon hij te kwaken. Luid en indringend, dat het een lieve lust was.
|
||||
|
||||
|
|
@ -0,0 +1,23 @@
|
|||
---
|
||||
title: Echo
|
||||
date: 2018-11-12
|
||||
---
|
||||
|
||||
Soms ben ik niet alleen. Tenminste, dat is wat ik mezelf steeds voorhou. Ik moet wel, een andere weg is er niet.
|
||||
|
||||
De mensen snappen het niet. Ze snappen niet hoe het gaat. Ze begrijpen niet dat er in werkelijkheid helemaal niets is. Holle woorden zijn er. Vage smoesjes, excuses, pappen en nathouden. Maar niks echts. Niks wezenlijks.
|
||||
|
||||
Ze zeggen: doe het nog eens. Het is zo leuk, maak nog eens iets. Iets moois. Dat kan je altijd zo goed.
|
||||
|
||||
En dan zit ik weer in dat zijkamertje. Wat kan ik anders? Ik doe de deur dicht en rammel op het toetsenbord. Het liefst zo hard mogelijk. Het beste is om veel lawaai te maken, zodat ze het in het hele huis kunnen horen. Mooi he, zeggen ze dan. Wat is dat toch mooi als je dat hebt, inspiratie. Dat je dat kan. Jammer dat het ons niet gegeven is.
|
||||
|
||||
Inspiratie bestaat niet. Er bestaat niks en er komt niks. Je kan zoeken wat je wil, maar dat verandert niets. Mijn bovenkamer is en blijft een holle ruimte met muren van beton. Er is geen innerlijke stem, nooit geweest ook. Ik ben een leeg mens. Er is niets te vinden, alleen maar een echo. Er zijn geen meubels, geen kasten, geen lades. Niets waar iets in kan zitten. Er is geen vloerbedekking, dus er zit geen briefje onder verstopt. De muren zijn kaal, dus er staat geen boodschap op de achterkant van het behang. Geen sporen van bewoning. Ik ben alleen en dat blijft zo.
|
||||
|
||||
Waar moet ik die inspiratie vandaan halen? Nou? Zeg jij het maar, ik weet het niet. Ik ben zo radeloos dat ik mijn hoofd tegen de muur wil slaan. Bonk het naar buiten. Als ik dat doe zie ik bliksem. Ik weet dat, ik heb het vaker gedaan. Ik dacht, misschien is dat een bericht, voor mij, als ik het maar ontcijferen kan.
|
||||
|
||||
Dat kan niet, dat weet ik heus wel. Voor je het ziet is het alweer verdwenen. Net als de gedachtes die hier af en toe voorbijschieten. Tenminste, ik denk dat het gedachtes zijn, want ik kan ze niet horen of zien. Zoef en het is weer weg. Er was iets. Misschien. Ik weet het niet. Het is in ieder geval weer voorbij. Misschien was het iets.
|
||||
|
||||
De echo, dat is het enige dat blijft. Mijn gestommel dat weerkaatst tegen de kale muren. Het is een trage echo. Het werkt zo: ik zet een stap. Ik zet mijn voet goed hard op de vloer, zodat je het duidelijk kunt horen. Dan wacht ik een paar tellen en dan komt het geluid terug, helemaal vervormd. Je herkent het bijna niet. Een echo dus, maar dan een hele langzame. Net alsof het hier heel groot is, maar dat is het helemaal niet. En als ik zo nog een paar keer stamp, dan lijkt het net alsof er ergens in die hele grote ruimte iemand anders rondloopt. En soms, heel soms, als ik het durf, dan roep ik om hulp. Heel hard. Help mij! roep ik dan. Een paar tellen later komt het terug. Dan lijkt het net alsof er iemand anders is die mij roept. Ik versta hem niet, ik begrijp niets van wat hij zegt. Maar dat geeft niet. Er is tenminste iemand die tegen me praat.
|
||||
|
||||
Ik doe altijd alsof ik hem wel versta. Alsof die vreemdeling echt iets tegen me te zeggen heeft. Wat hij me vertelt, schrijf ik op. Blind. Zonder dat ik naar het papier kijk. En dan zucht ik diep. De deur van het zijkamertje kan open. Het is weer gedaan.
|
||||
|
||||
|
|
@ -0,0 +1,23 @@
|
|||
---
|
||||
title: Kabouters
|
||||
date: 2018-02-04
|
||||
---
|
||||
|
||||
Kijk, eigenlijk is het helemaal niets raars. Het is gewoon een kwestie van zuiver, logisch redeneren. Dingen zijn anders dan ze op het eerste gezicht lijken, dat is heel vaak zo. Dus als ik zeg: kabouters zijn misschien ‘s nachts wel helemaal niet zo klein als overdag, dan moet je dat niet meteen lacherig over doen. Denk eerst zelf na en oordeel dan pas, vind ik.
|
||||
|
||||
Want wat is nou het meest bijzondere aan een kabouter? Nee, dat is geen strikvraag. Het is heel eenvoudig. Kabouters komen niet zovaak voor in sprookjes omdat ze van die fanatieke pijprokers zijn, of omdat ze zo hartstochtelijk van Tsjaikovski kunnen houden. Tuurlijk, de rode puntmuts en de witte baard geven het altijd wel een beetje weg, maar er zijn ook gewone mensen die weleens een rode puntmuts dragen en ook witte baarden komen best veel voor. En ja, er zijn ook lilliputters, maar dat is toch klein bier vergeleken bij de lengte van die kleine kabouterkrengen. Want we hebben het hier natuurlijk over de lengte! Kabouters zijn klein! Allemaal! Geen enkele uitzondering.
|
||||
|
||||
En dat vinden we bijzonder. Terecht! Dat is ook heel bijzonder. Je ziet het vrijwel nooit, die kleine minimensjes. Het komt gewoon erg weinig voor. Dat is zo ongeveer ook de definitie van het woord bijzonder. Dat dat het niet vaak voorkomt. Dat klopt dus allemaal. Maar laten we nu eens doordenken.
|
||||
|
||||
Kabouters zijn kort, zijn bijzonder. Omgekeerd: als de kabouter minder kort zou zijn, dan zou hij zijn bijzonderheid verliezen. Of, zoals we tegenwoordig zeggen, dan zou hij normaal worden. Klein zijn is zogezegd datgene waarmee de kabouter zijn geld verdiend. Het zal de kabouter er dus veel aan gelegen zijn om klein te blijven, puur uit lijfsbehoud.
|
||||
|
||||
Maar laten we nu eens teruggaan naar die eerste gedachte. Laten we eens een kabouter voorstellen die ‘s nachts net iets langer is dan overdag. Niet veel langer, hoor, een heel klein beetje maar. Hij past nog gewoon in zijn kleine kabouterslaapkamertje, niks aan de hand. Maar misschien hij heeft zijn kleine kabouterbedje wel wat op de groei moeten kopen.
|
||||
|
||||
Dan zouden we kunnen zeggen dat deze groeikabouter wat minder bijzonder is. In ieder geval ‘s nachts. Hij is immers, over de hele linie bekeken, minder klein dan een echte kabouter. En als hij minder bijzonder is, komt hij vaker voor, want dat is nu eenmaal zoals het werkt. Dus misschien bestaan ze wel, die kabouters die altijd, zowel dag en nacht, kabouterkort zijn, maar statistisch gezien moeten ze veruit in de minderheid zijn.
|
||||
|
||||
En dat is okay, he. Begrijp me niet verkeerd. Als er kabouters zijn die ‘s nachts willen groeien, bijvoorbeeld omdat ze een klein minderwaardigheidscomplexje hebben van het altijd maar de kortste en de laagste zijn, dan vind ik dat prima. Ik vind het zelfs heel begrijpelijk. Als ik kabouter was zou ik af en toe ook wel wat willen groeien. De maatschappij is toch meer berekend op ons soort mensen, daar moet je ook eerlijk over zijn. Normale mensen hebben het makkelijker. Nou, en als ze het dan gewoon ‘s nachts thuis doen, in hun eien omgeving, dan heeft ook nog eens niemand er last van. Wat kun je er dan nog op tegen hebben? Niks! En dat heb ik dan ook niet.
|
||||
|
||||
Maar waar ik dus niet tegen kan is dat schijnheilige. Ik vind: kom er dan ook gewoon voor uit. Je kunt het ook gewoon zeggen. We zijn allemaal volwassen mensen hier. Maar dat doen ze niet. Omdat ze dan minder bijzonder zijn. Omdat ze dan minder geld verdienen misschien. En eigenlijk word je dus voorgelogen zo. Eigenlijk zijn het dus kleine oplichtertjes. En daarom vind ik het maar kleine kankerlijertjes. Ja, kabouters zijn schijnheilige kankerlijertjes, dat mag ook weleens hardop gezegd worden. Ze hoeven me niet eens gelijk te geven, dat hoeft niet in dit land. Je mag rustig je eigen mening hebben, ook van mij, maar ze luisteren niet eens. Ze staan daar maar een beetje de hele dag doodstil te staan. Ze negeren je gewoon, maakt niet uit wat je tegen ze zegt. Maar achter hun rug steken ze wel steeds hun kleine middelvingertje naar je op. Dát is pas asociaal.
|
||||
|
||||
Nou ja, dan geef ik ze weleens een klein zetje, ja. Gewoon om toch proberen contact te maken he. De discussie aangaan heet dat. En soms gaat dat weleens te hard ja, en dat spijt me dan ook. Echt. Dat zeg ik eerlijk. Maar het zijn het zijn ook zúlke tere ventjes he. Let op, ik zei niet ‘aanstellers’. Dat zei ik niet. Maar het is wel een woord dat in je opkomt. Steeds maar dat meteen in gruzelementen vallen, wat een kleinzerige ventjes zijn het ook. Tsja. Daar mag natuurlijk iedereen zijn eigen mening over hebben hoor, maar ik weet het wel.
|
||||
|
||||
|
|
@ -0,0 +1,31 @@
|
|||
---
|
||||
title: Maatschappijleer
|
||||
date: 2018-09-09
|
||||
---
|
||||
|
||||
"Luister maar gewoon."
|
||||
|
||||
Blij gespannen drukte de schooldirecteur zijn sigaar uit in de asbak die tussen ons in op zijn bureau stond. Ernaast stond een grijze intercom, die op leek te lichten in de schemerige ruimte. De directeur schakelde hem in en sloot zijn ogen. Een prekerige, licht galmende stem vulde het vertrek.
|
||||
|
||||
"Die man op die ladder... die sociale ladder dus... die kijkt niet naar beneden. Maar waarom niet? Waarom kijkt hij niet? Kijk nog maar eens goed. Hij is bang, mensen. Hij is zo bang dat hij er helemaal van staat te trillen. Misschien heeft hij hoogtevrees. Dat zou kunnen. Maar als hij hoogtevrees heeft, waarom dan de moeite genomen hebben om zo hoog, zo hoog zeg ik je, op die ladder te klimmen? Waarom toch, vraag ik jullie. Maar kijk nog eens goed, mensen. En zie de schreeuwende menigte aan de voet van die ladder. Kijk ze springen en woest naar zijn benen graaien. De man op de sociale ladder trekt angstig zijn voeten op. Hij trekt zich aan zijn armen verder omhoog, maar echt klimmen durft hij niet.
|
||||
|
||||
"Nu komt het," zei de directeur.
|
||||
|
||||
"En wat is dat eigenlijk voor een muur, waartegen die sociale ladder leunt? Wat houdt hem overeind? De maatschappij? Maar de menigte onder hem is toch ook de maatschappij? Of is de maatschappij denkbeeldig, bestaat hij niet echt? Wordt de ladder in werkelijkheid misschien slechts omhoog gehouden door de grijpgrage armen van die woedende menigte aan zijn voeten? Het zou het woest heen en weer zwiepen van de ladder verklaren, nietwaar? Het zou ook de angst van de man verklaren, voor zeker. Dus la-"
|
||||
|
||||
De directeur drukte op een knop en de stem verdween. "Mooi he," zei hij. "Ik kan hier zo van genieten. Soms, als ik verhinderd ben, neem ik de lessen op en speel ik ze 's avonds af voor ik ga slapen." Hij schakelde de intercom, die steeds lichter leek te worden in het halfduister, weer in. Een andere, wat ongduldigere stem vulde nu de kamer.
|
||||
|
||||
"In een wereld met alleen maar verkeersborden, welk verkeersbord zou jij dan willen zijn? Ja dat is overdrachtelijk bedoeld, natuurlijk. Denk maar eens goed. In een wereld met alleen maar verkeersborden zijn geen straten. Wie zou er immers overheen moeten lopen? Verkeersborden zelf steken geen straten over. Verkeersborden zouden maar achteloos in de vensterbank worden gezet. Of aan de muur gehangen desnoods. Misschien wel de muur van de maatschappij. Welk bord.."
|
||||
|
||||
De directeur zette de intercom uit. "Begrijpt u het nu?"
|
||||
|
||||
"Nee," zei ik. "Ik begrijp er niets van."
|
||||
|
||||
De directeur onderdrukte een zucht. "Zie het als verhaaltjessommen," zei hij, "Net zoals ze die bij wiskunde gebruiken. Onwerkelijke, onwaarschijnlijke verhaaltjes zijn dat altijd, die niettemin toch belangrijke, abstracte concepten blootleggen. Concepten die men dient te begrijpen. Geen kind probeert tegenwoordig nog twaalf appels te verdelen over vijf vriendjes. Toch helpen ze. Nu vraag ik u: begrijpt iemand de maatschappij nog? Begrijpt u hem? Ziet u hoe dit kan helpen?"
|
||||
|
||||
Ik dacht er even over. "Nee," zei ik weer.
|
||||
|
||||
De directeur zuchtte nu echt. "Laat u het anders nog even bezinken. Het komt, echt. En loopt u ondertussen gerust beneden rond. We hebben geen geheimen hier."
|
||||
|
||||
Ik nam afscheid en verliet de kamer. Aan rondkijken had ik geen behoefte, dus zocht ik mij zo snel mogelijk een weg door de lange gangen. Er hing een onwerkelijke sfeer. Het was nog duisterder dan bij de directeur en het was opvallend stil. Alsof iedereen in de klaslokalen lag te slapen. Maar kijken deed ik niet.
|
||||
|
||||
|
|
@ -0,0 +1,21 @@
|
|||
---
|
||||
title: Oceaan
|
||||
date: 2018-04-10
|
||||
---
|
||||
|
||||
Misschien was ze te vroeg vertrokken vanochtend. Was de reis interessanter geweest als ze zich had moeten haasten. Dan had ze moeten roeien, met haar armen. Nu kon ze niet anders dan achterover liggen en een beetje zonnen. Ze probeerde ontspannen op haar rug te liggen. In haar blauwe bikini. Die ene, die haar zo goed stond.
|
||||
|
||||
De oceaan was rustig vandaag. Er stond weinig wind. Een paar wolken dreven door de blauwe lucht, maar al met al was het prima weer. Vanuit een zakje dat aan de rand van het luchtbed bevestigd was en dat half in het water bungelde, haalde Diane een tube zonnebrandcreme. Voorzichtig, om het opgeblazen, plastic bed niet dubbel te laten klappen, ging ze zitten en met trage bewegingen begon ze zichzelf in te smeren.
|
||||
|
||||
Toen ze aan haar benen wilde beginnen, zag ze dat ze niet meer alleen was. Een honderdtal meter verderop dreef een ander luchtbed, met daarop ook een vrouw. Kennelijk een zakenvrouw, want ze was gekleed in een modieus, maar zakelijk mantelpak in verschillende grijstinten. De zakenvrouw lag op haar rug en was druk bezig met haar telefoon.
|
||||
|
||||
'He!' riep Diane en ze stak haar hand op.
|
||||
|
||||
Ze wist eigenlijk niet waarom ze dat deed. Ze had de vrouw immers niets te zeggen. Maar ze had ook niets te doen. De behoefte om gedag te zeggen welde onverwacht in haar op en het was eruit voor ze er erg in had.
|
||||
|
||||
De zakenvrouw draaide zich op haar zij en bekeek haar met een waakzame blik. Maar voor ze iets terug kon roepen ging haar telefoon. Ze nam op, luisterde even en gaf toen boos antwoord. Als kogels schoten de woorden de telefoon in, het leek wel alsof ze blafde. Diane bekeek het bewonderend.
|
||||
|
||||
Toen het gesprek afgelopen was, pakte de zakenvrouw een tas, die blijkbaar, net als Diane's zakje met zonnebrandcreme, aan de andere kant van het luchtbed half in het water had gehangen. Ze haalde er een notitieblok uit en begon aantekeningen te maken.
|
||||
|
||||
Diane voelde het toen nog een keer opwellen, die aandrang om gedag te zeggen. Het begon in haar buik en leek dan in één keer door haar keel te golven. Haar mond opende zich al. Maar dit keer wist ze zich te beheersen. Het zou toch niet werken. Ze spraken allebei een andere taal, dat kon je al van ver zien. Van het geblaf zojuist had ze ook geen enkel woord begrepen.
|
||||
|
||||
|
|
@ -0,0 +1,3 @@
|
|||
+++
|
||||
transparent = true
|
||||
+++
|
||||
|
|
@ -0,0 +1,31 @@
|
|||
---
|
||||
title: Anton, buurjongen en god
|
||||
date: 2019-09-29
|
||||
---
|
||||
|
||||
Ik zou er veel over kunnen zeggen, maar het belangrijkste is dit: Anton is gewoon een lieve jongen. En dat vind ik niet alleen, er zijn er meer die er zo over denken. Gisteren hoorde ik het z’n moeder nog zeggen. Ze zei letterlijk: Anton is een lieve jongen. Nou, daar heb je het. Daar zou ik het bij kunnen laten. Een feitelijk en nauwkeurig statement van een moeder over het karakter van haar zoon. Het is hetzelfde als wat ik aan het begin zei. Haar en mijn mening komen precies met elkaar overeen. Dat betekent niet per se dat het waar is, maar helemaal gelogen kan het toch niet zijn. Het komt allemaal niet zomaar uit de lucht vallen, bedoel ik.
|
||||
|
||||
Er zijn er ook die er anders over denken. Maar dat moet niet overdreven worden. Verreweg de meesten denken niets. Voor de meeste mensen is Anton een onopvallende jongen die naar school gaat en buitenspeelt. Voor hen is hij niet lief en niet niet-lief. Hij is gewoon niks. Hij is zeker niet duivels. Hoe kom je erbij. Er is niets aan hem te zien. Mensen kunnen gewoon doorlopen. Geen spijkers op laag water zoeken graag, daar heeft niemand wat aan.
|
||||
|
||||
Enkelen beweren echter dat er in dat buitenspelen van hem iets pervers zit. Waar ze het vandaan halen mag Joost weten. Ze zeggen dan: hij schopt altijd net de bal in de tuin van de buren als die knappe buurvrouw er in haar bikini ligt te zonnen. Je weet wel welke ik bedoel. Ja, zij is knap ja. Het duurt dan altijd net te lang voor hij z’n bal gevonden heeft en weer opdondert naar zijn eigen tuin. En maar naar haar lichaam staren. Altijd. Let maar eens op, z’n ogen volgen haar op de voet als hij weer eens in de vensterbank zit en zij van huis gaat om boodschappen te doen. Hij kan alleen maar naar haar kijken, alsof de rest van de wereld niet meer bestaat. Hij kijkt en kijkt. Hij loert. Aan de andere kant woont een dikke buurman en bij hem komt er nooit een bal in de tuin. Hij wordt nooit bespied, hoe vaak hij ook zijn hond uitlaat.
|
||||
|
||||
Maar je moet niet alles geloven wat mensen zeggen. Ik bedoel, de tuin van de buurman heeft een veel hogere heg en hij ligt ook nooit in een bikini te zonnen. Valt er weinig te bespieden, nietwaar? Zijn boodschappen laat hij trouwens altijd bezorgen. De buurvrouw heeft weleens gezegd dat ze zo bang wordt van de blik in Anton’s ogen. Dat is opmerkelijk. Anton zit nog op de basisschool. Anton is elf. Je moet niet alles geloven wat mensen zeggen, denk ik dan. En daarbij, z’n moeder had al gezegd dat hij lief is. En ikzelf zei het net ook. Dus ja. Nu wil de buurvrouw wil niet meer buiten zonnen in haar bikini. Dat is jammer.
|
||||
|
||||
Ik bedoel, ik zou natuurlijk hebben kunnen liegen, ook over die moeder en wat ze allemaal gezegd heeft. Als je fabels over een klein jongetje uit je duim kunt zuigen, dan komt er ook wel een moeder uit. Kwestie van doorzuigen. Maar zo is het in dit geval niet, want ze bestaat echt en iedereen die het wil kan het bij haar na gaan vragen. Ze leeft gewoon nog. In mijn verhalen, dat sowieso. Maar ook daarbuiten. Dat is wat ik je zeg.
|
||||
|
||||
Maar, zeggen de mensen dan, alles wat je zegt is natuurlijk maar wat je zegt. Dat kan zijn, maar dan geldt het omgekeerde ook. Wat zij zeggen kan evengoed onwaar zijn. Wie weet heeft die hele Anton nooit bestaan. Is er ook nooit een moeder geweest die zulke lieve dingen over hem zei. Misschien is er dan ook wel geen buurvrouw. Geen knappe in ieder geval. Geen mooie buurvrouw die niet meer in de tuin durft. Geen buurvrouw die in een hete zomernacht onrustig en naakt onder een dun laken ligt te woelen. Die met een kreet wakker wordt, badend in het zweet, Anton’s naam op haar lippen. Die twijfel is er. Ik kan er niks aan doen. Het enige wat ik kan is nog meer vertellen. Maar als je ermee begint alles in twijfel te trekken wat ik zeg, dan maakt het niet uit. Dan helpt er geen lieve moeder meer aan.
|
||||
|
||||
Dit is het papier dat je leest, dat is het enige dat zeker is. Of nee, zelfs dat niet. Het kan ook een computerscherm zijn, of een telefoon. Ben je uberhaupt aan het lezen? In je hoofd heb je de voorstelling van een brief. Aan jou. Dat iemand tegen je praat. Maar wie is het? Waar komt die stem vandaan? Is de brief wel voor jou bestemd?
|
||||
|
||||
Zelf twijfel ik ook weleens hoor. Maar deze letters komen niet zomaar uit de lucht vallen. Ik zeg altijd maar: het is geen lettervermicelli in een bord soep. Toch? Nee. Helemaal uitsluiten kun je het niet, maar laten we daar niet vanuit gaan. Ik zou wetenschappelijke redenen kunnen aanvoeren waarom dat het meest waarschijnlijke is. Maar maakt dat uit? Je zou het toch niet geloven.
|
||||
|
||||
Iets of iemand heeft deze letters in hun juiste volgorde gezet. Een entiteit, zogezegd. Een schrijvende entiteit. Of zijn het er misschien wel twee. En als het er twee zijn, weet de eerste dan wel wat die tweede er allemaal mee uitspookt? Is de eerste misschien een lief jongetje van elf, dat niet door heeft dat hij gebruikt wordt door... Ja door wat eigenlijk? Zo zie je, jij weet niets, maar ik ook niet. Dit is hoe heilige boeken ontstaan. Dat gebeurde vroeger, denk je nu, lang geleden. Maar wat is tijd voor een God? Wanneer besluit Hij dat het genoeg is? Dat Hij de knappe buurvrouw nu wel genoeg heeft bekeken. Dat weet hoe ze eruit ziet, ook met Zijn ogen dicht. Dat Hij weet hoe ze ruikt, al liep hij op een vuilnisbelt. Dat Hij zo ook wel voelt hoe haar huid licht bobbelend doorloopt, daar achter de bikinilijn. Dat Hij haarscherp weet hoe ze ‘s nachts steeds onrustiger droomt van... de buurjongen.
|
||||
|
||||
Of is het toch gewoon de op hol geslagen fantasie van een jongetje van elf? Eentje die gewoon per ongeluk de bal in de tuin van de buren trapte en hem ging halen, vooraf niet wetende dat zij daar lag. Tentoongespreid. Is het een roep om aandacht? Wil hij gezien worden? Zij?
|
||||
|
||||
Mijn moeder zegt altijd: als er twee verklaringen mogelijk zijn, is de eenvoudigste de juiste. Gewone buurjongen of bezeten, dat is niet moeilijk kiezen. Maar een normale jongen van elf heeft niet dat soort fantasieen, zeggen ze dan. Die mensen. Zij die maar niet willen geloven dat er niets aan de hand is. Ik zou een oplossing kunnen geven. Maar, dan moet je me wel een kans geven.
|
||||
|
||||
Het is niet erg, lieve mooie buurvrouw. Het maakt niet uit wat de mensen zeggen. Ook al weet je niet wie of wat ik ben, weet dat ik het beste met je voor heb. Dat ik je nooit pijn zou kunnen doen. Het idee! Maak je toch alsjeblieft geen zorgen. Lieve, lieve, mooie buurvrouw. Ik laat het allemaal goedkomen. Daarom schrijf ik je deze brief buurvrouw, zodat je vanavond niet schrikt. Vanavond komt alles goed. Je hebt nu alleen nog maar letters, maar er zal meer komen. Vanavond. Tot dan!
|
||||
|
||||
Je Anton (buurjongen en God)
|
||||
|
||||
|
|
@ -0,0 +1,17 @@
|
|||
---
|
||||
title: Grasveld
|
||||
date: 2019-05-25
|
||||
---
|
||||
|
||||
Het valt niet mee een grasveld, nee meer een park eigenlijk, smetteloos schoon te houden als er pal naast een worstenfabriek staat, met daar bovenop een grauwe schoorsteen, die de hele dag door niets anders doet dan stank en viezigheden de lucht in walmen. Waarom willen mensen worsten? denk je dan. Om er mosterd en curry op te doen, is het antwoord. En om ze maar half op te eten, omdat ze eigenlijk toch niet lekker zijn, en om met een vies gezicht het restant in een papiertje te wikkelen en om dat druipende pakketje, want natuurlijk zat er veel te veel saus op, om dat pakketje vervolgens in hier in het park op het gras te flikkeren. Daarom.
|
||||
|
||||
Maar de mensen kunnen niet van twee walletjes eten. De fabriek en het park zijn twee verschillende werelden en die werelden botsen. Vrij hard. Ga maar na, de fabriek is lawaaiig, vies en vuil. Het park is schoon, ordentelijk en fris. Waar de fabriek stinkt, ruikt het in het park naar bomen en gras. Waar in de fabriek de machines ratelen, twinkeleren in het park de vogels. Het is altijd de mens tegen de natuur. Dat geeft ellende. En uiteindelijk wint de natuur, want de mens is ook natuur. Alleen weet de mens dat niet meer van zichzelf.
|
||||
|
||||
Park is ordentelijk en recht. Fabriek is rommelige chaos. Sommigen menen dat ordentelijk en recht bij de mens horen en juist niet bij de natuur. Die mensen hebben het fout. De natuur is een en al orde en wetten en een natuurwet gaat altijd boven een door mensen gemaakte wet. Heb je ooit een lammetje een tijger zien opeten? Nee, natuurlijk niet. Dat kan niet, Dat gaat in tegen de natuurwet van eten en gegeten worden. Het recht van de sterkste. Kraakhelder. Rechtlijniger krijg je het niet.
|
||||
|
||||
Dat gemillimeterde gras en die geometrische vormen zijn daar een uitvloeisel van. Zoals elk hoger wezen streeft de natuur naar abstractie. En de natuur heeft handen en voeten nodig om die abstractie werkelijkheid te maken. De ene keer zijn die handen en voeten een fluitend vogeltje, de andere keer een dartelend lam. Deze keer ben ik het. En al die andere mensen, die mensen die worsten met mosterd in papieren zakjes eten, die mensen die die papieren zakjes vervolgens op het gras rond laten slingeren, die zijn dat niet. Die mensen moeten dus weg. De natuur zal daar zorg voor dragen. Op de wijze die haar tekenend is: zonder aarzeling en zonder medelijden. In de natuur komt geen medelijden voor, dat weet u toch wel? Ooit een walvis medelijdend naar een wolk plankton zien kijken? Doe niet zo gek.
|
||||
|
||||
Dus, mevrouw, als ik u zeg niet op het gras te lopen, dan zeg ik dat niet zomaar. De wetten gelden voor iedereen, ook voor U. U heeft nog dertig seconden om U uit de voeten te maken, voor ik los ga. Zo menselijk ben ik nog. Nog wel. Morgen misschien niet meer.
|
||||
|
||||
Daar hoeft u niet van te schrikken. Diep van binnen weet u dat de dingen gaan zoals ze altijd al gegaan zijn. Het is immers de natuur. Een prettige dag nog.
|
||||
|
||||
|
|
@ -0,0 +1,22 @@
|
|||
---
|
||||
title: Hersengymnastiek
|
||||
date: 2019-07-28
|
||||
---
|
||||
|
||||
Terugdenkend was hij tot de conclusie gekomen dat het was begonnen met het verhaal van een verre oom dat hij ooit aan haar had verteld. En daarmee nam hij al een risico, met dat terugdenken. Terugdenken is een gevaarlijke bezigheid. Je kleurt je herinneringen op de manier die je graag wilt en minder prettige zaken vergeet je. Dus misschien was het in werkelijkheid allemaal wel heel anders gegaan. De geest is flexibel en onbetrouwbaar. En hoe ouder je wordt, hoe onbetrouwbaarder.
|
||||
|
||||
Maar dat verhaal was iets geweest. Dat kon niet anders. Over de dagen na het vertellen had er een sluimerend onheil gehangen. Hij kon zich geen bijzonder gedrag herinneren, geen specifieke opmerkingen, maar aan het eind van de snikhete zomerdag was opeens een zacht briesje opgestoken in hun relatie. Dat was niet allemaal inbeelding, zeker niet.
|
||||
|
||||
En toch... Zelfs de klap zelf kon hij zich maar met moeite voor de geest halen. Hij werd oud. Zijn hoofd vulde zich met mistbanken. Hij had zijn hersens beter moeten gebruiken vroeger, dan waren ze nu niet zo verschrompeld en nutteloos gebleken. Of het werkelijk zo gebeurd was, misschien maakte het niet eens meer uit. Maar een keer, midden in de nacht, na een feestje waar de drank rijkelijk had gevloeid, had ze hem in de slaapkamer opeens ijzig aangekeken. Van het ene op het andere moment had ze geen roodaangelopen wangen en vuurschietende ogen meer, maar keek ze kalm en afwezig langs hem heen. Met een onwereldse stem, alsof ze haltes afriep in de metro, had ze gezegd: “Ik hou niet meer van je.” Dat was het. Nee, dat was het niet, ze ging door. “Het maakt niet uit, dat ik niet meer van je hou. Niets maakt meer uit. Je zult er niets van merken, ik blijf bij je, ik speel gewoon mee, maar hou alsjeblieft op met paranoide onzin.” Zoiets moest ze ook gezegd hebben, dat dacht hij tenminste. Want dat soort dingen zei ze altijd als ze iets teveel op had. Maar dat eerste, dat “Ik hou niet meer van je,” dat was het het beeld dat hem meest was bijgebleven, al was ook dat vaag geworden.
|
||||
|
||||
Inmiddels was dat alweer vijf jaar geleden. En ze had woord gehouden. Ze speelde perfect mee. Hij had niets meer aan haar gemerkt. Helemaal niks. Ze was een voorbeeldige vrouw gebleven. Niet alleen voor de buitenwereld, ook als ze alleen maar met z’n tweeen waren. Op een gegeven moment begon hij zich af te vragen of die ruzie er wel echt geweest was.
|
||||
|
||||
Waar was het allemaal mee begonnen? Dat verhaal van die oom misschien? Het ging als volgt. Een zeer rijke man nodigde een keer een aanzienlijk minder rijke man uit en deed hem een voorstel. Hij zei “ik bied u driehonderd euro per dag om het volgende te doen: elke dag komt u langs op een zelfgekozen, maar varierend tijdstip en besluipt u mij van achteren. Ik mag niet doorhebben dat u dat doet. En als u dan achter me staat, bedekt u mijn ogen met uw handen en roept heel hard ‘Kiekeboe! Wie ben ik?’
|
||||
|
||||
“Dan zeg ik iets als Napoleon! Of, Aletta Jacobs! En dan zucht u diep en schudt u het hoofd. U haalt de handen weer weg zodat ik kan zien en zegt: ‘Bijna goed. Ik ben z’n broer.’ Of haar broer, in het geval ik een vrouw koos. Dat is het enige dat u hoeft te doen. Er zijn geen camera’s of niks. Dit is strikt tussen ons. Wat zegt u ervan?”
|
||||
|
||||
Gevraagd naar de reden van dit onzinnige plan had de rijke man geantwoord dat hij graag scherp bleef. Zie het als een soort kniebuiging voor de geest, had hij gezegd. Het is hersengymnastiek. Kniebuigingen werken alleen als je het elke dag doet. Je hersens zijn flexibel en onbetrouwbaar. Hoe ouder je wordt, hoe onbetrouwbaarder. Vergeet dat nooit, had hij gezegd.
|
||||
|
||||
Een leuk verhaal, hij had het smakelijk zitten vertellen. Maar zij had zich kwaad gemaakt. Zo werken hersens niet, had ze gezegd. Jouw hersens werken niet, had ze gezegd. Ze had hard gelachen. En toen gehuild. Ook heel hard.
|
||||
|
||||
Toen moest het begonnen zijn. Op een avond, na jaren, alweer na een gezellig uitje, toen ze allebei dronken waren, besloot hij het haar te vragen. Hij moest van die knagende onzekerheid af. Het kostte nog een hoop moeite om uit te leggen wat hij bedoelde, maar dat kon ook komen omdat ze zo rolvast vast. En toen ze het eindelijk begreep wat hij vroeg, of haar liefde wel echt was en geen toneelspel, zei ze op een beledigde toon dat als het toneelspel zou zijn, ze toch zeker niet zo dom zou zijn om het hem zomaar te vertellen. Dan zou alle moeite immers voor niets zijn geweest. Daarna had ze zich omgedraaid en ging ze slapen. De volgende dag speelde ze weer mee alsof er niets aan de hand was.
|
||||
|
|
@ -0,0 +1,21 @@
|
|||
---
|
||||
title: Kerstboom
|
||||
date: 2019-01-17
|
||||
---
|
||||
|
||||
De dingen zonder lawaai maken altijd de meeste indruk. Het was een gewone straat, en ik was er veel vaker doorheen gelopen, maar opeens viel het me op. Aan de beide kanten, keurig op een rij, van begin tot eind, stonden allemaal kerstbomen. Doodstil. Elk keurig in z'n eigen perkje. En dat in maart! Ze waren niet versierd, dat niet. Maar toch, ze waren daar.
|
||||
|
||||
Verder lopen kon ik niet. Dat wist ik meteen. Hoofd zat vast. Er was maar een ding dat ik nu kon doen. Ik moest met zo'n boom praten. Dus ik ging er maar meteen op af. Anders blijf je ermee lopen. Mag ik met je praten, vroeg ik aan de dichtstbijzijnde. Heel eventjes maar?
|
||||
|
||||
De boom antwoordde niet. Dat weet ik ook wel. Dat had ik ook echt niet verwacht, hoor. Bomen kunnen niet praten. Dat snapt een kind. Maar er ging zo'n rust van uit, zo'n stille, intense vredigheid, dat je het niet anders op kon vatten dan een hartelijk, welgemeend ja. Misschien kunnen bomen toch wel praten, dacht ik. Niet met een stem natuurlijk, maar op een ander niveau.
|
||||
|
||||
Weet je wat me opvalt, aan jullie kerstbomen, zei ik. Dat jullie altijd zo rustig in het gelid staan. Zo kalm, zo zwijgend, en daarom juist met zoveel waardigheid. Met gelid bedoel ik trouwens niet een opstelling, of iets militairs, of zo. Niets met een uniform, in ieder geval. Welnee. De meeste mensen behangen jullie met allerhande onzin en elk jaar moet het weer gekker en mooier. Nee, het is die stoicijnse statigheid waarmee jullie de last dragen.
|
||||
|
||||
Ik moest daaraan denken, zei ik, toen er laatst weer zo'n stille tocht door het centrum trok. Ook allemaal mensen die niets zeggen, en die toch een last dragen. Een statement maken. Tegen geweld, of voor het milieu. Of tegen het milieu en voor het geweld, dat weet ik niet meer precies. Maar indrukwekkend was het wel. Zo'n lange stoet van mensen die alleen maar lopen. Die stemmige gezichten, de blik strak vooruit. Niet op hun telefoon kijken, niets kopen. Dat is toch niet niks?
|
||||
|
||||
Toen ik jullie zo zag staan, netje aan weerszijden van deze laan, toen moest ik aan die mensen denken. En ja, eerlijk is eerlijk, ik heb jullie nog nooit eerder gezien, terwijl ik hier toch heel vaak langs ben gelopen. Dat is helemaal mijn fout, natuurlijk. Maar die statigheid! Die gelatenheid en juist de kracht die daaruit straalt. Nou, daar word je wel even wakker van, zeg.
|
||||
|
||||
Kerstbomen zijn geen aandachtstrekkers. Nu ja, een beetje wel, natuurlijk, met al die lichtjes, maar ze maken er geen lawaai bij. Dat vind ik zo mooi. En ook zo veelbetekenend. Al weet ik niet meer precies wat het betekent.
|
||||
|
||||
Toen werd het tijd om te gaan. Dat voelde ik. Dat de boom me dat wilde zeggen. Mag ik nog een keertje komen praten, vroeg ik de boom. En weer zei de boom niets, maarop een ander niveau toch wel. Ik keek langs de stam omhoog, zag de trotse takken en daar straalde zo'n overdonderende rust uit dat ik er helemaal stil van werd. Het mocht, had de boom gezegd. Maar eerst moest ik weg.
|
||||
|
||||
|
|
@ -0,0 +1,23 @@
|
|||
---
|
||||
title: Ziekenzaal
|
||||
date: 2019-06-24
|
||||
---
|
||||
|
||||
Ook al zie ik het niet, ik weet dat het zomer is. Dat de zon schijnt zie ik niet, dat weet je. Warmte voel ik ook niet. Eigenlijk besta ik niet echt meer in deze wereld, al zal geen dokter dat openlijk toegeven. Het maakt ook niet uit, het is hier altijd precies even warm. Het is vooral het geluid. Niet een bepaald geluid, maar het zachte geroezemoes op de achtergrond. Altijd staat er wel ergens een raam open, al is het vier gangen verderop.
|
||||
|
||||
Ik weet niet meer goed hoe dat vroeger ging, jongen. Het waren andere tijden toen. Je had een bal, net als nu. En je had ook spelers en keepers. Natuurlijk. Er was publiek, fans. Mensen met sjaaltjes om hun nek en kleuren op hun gezicht. Er was het gras... En Abe, Kick en Faas waren er ook. Wij waren de helden. Wij zouden dat varkentje wel eventjes wassen.
|
||||
|
||||
Laat me je iets vertellen. Als de gordijnen dicht zijn, dan is er geen licht. Dat is waar je gordijnen voor hebt. Je bent oud genoeg om dat te snappen. We accepteren de gordijnen overdag, ook al weten we heel goed dat ze op dat moment alleen maar nutteloos wat in de kozijnen hangen. We schuiven ze aan de kant. We kijken niet naar ze, maar we weten dat ze er zijn. We weten waartoe ze in staat zijn op de momenten dat we het nodig hebben. Begrijp je waar ik naartoe wil?
|
||||
|
||||
Andere tijden dus. Binnen in de kantine ging het er toen heel anders aan toe dan nu. Een gezin was toen iets. Het deed ertoe! Mobiele telefoons bestonden niet. De mobiele telefoons hebben alles stukgemaakt. In die tijd lazen mensen tenminste nog boeken. Hele romans. Ja, ook langs de lijn, daar hadden ze tijd genoeg voor. Lach maar. Het was echt zo.
|
||||
|
||||
Als de gordijnen dicht zijn, dan is er geen licht. Dat is waar de gordijnen voor zijn. Als de gordijnen open zijn, dan is er wel licht. Dat is niet waar de gordijnen voor zijn. Snap je het? Ook voor een blinde man als je opa zijn gordijnen heel belangrijk. Zelf is hij ongevoelig, maar hij wil dat zijn naasten beschermd zijn. Elke man wil dat.
|
||||
|
||||
Het spel was langzamer en saaier. Ja, zo lijkt het op het eerste gezicht misschien. Maar je kunt er niet mee aankomen met dat de mensen vroeger ook langzamer en saaier waren. Dat gaat er bij mij niet in. Ongeveer in die tijd kwam ook het cricket op. Een bal en een paar stokjes, meer is het niet, maar geen hond die er nu nog iets van snapt. Ja, lach maar weer. Het leven is niet altijd om te lachen jongen. Heb je ooit wel eens geprobeerd een cricketwedstrijd te volgen? Ik heb het nooit kunnen begrijpen. Ik heb er ook nooit mijn best voor gedaan, denk ik. Echt m’n best, bedoel ik. Dat is niet waar. Ik deed wel mijn best. Het was niet genoeg.
|
||||
|
||||
's Nachts is het een ander verhaal. Dan is er geen licht en er zijn wel gordijnen, maar van binnenuit weet je dat niet. Je weet het niet zeker, in ieder geval. Het is immers donker. Houden de gordijnen het licht tegen, of was er om te beginnen al geen licht. Kun jij nu zeggen of die gordijnen er voor joker hangen of niet? Ja? Je liegt. Je weet het niet. Je bent blind, net zo blind als ik.
|
||||
|
||||
Die wedstrijd tegen de Duitsers. Toen scheen de zon wel. Er was niemand om wat dan ook tegen te houden. Ja, Abe, Kick, Faas en ik waren er. Maar het mislukte. In paniek doet een mens rare dingen, jongen. Dat weet jij ook wel. Maar goed, toen was het dus. De laatste dag dat de zon scheen voor opa.
|
||||
|
||||
Ik zal nu wel nutteloos lijken, jongen. Ik hang niet in de kozijnen, ik ben nog veel verder weggestopt. Maar jij weet nog dat ik er ben, toch? De belangrijke dingen blijven hetzelfde, die veranderen niet. Als de Duitsers komen hang ik er weer hoor. Wees maar gerust. Ga maar rustig slapen, dan doet opa dat ook. Het is stil hier. Stil en donker. Maar het is zomer. Ik kan het horen. In de verte.
|
||||
|
||||
|
|
@ -0,0 +1,3 @@
|
|||
+++
|
||||
transparent = true
|
||||
+++
|
||||
|
|
@ -0,0 +1,13 @@
|
|||
---
|
||||
title: Achtbaan
|
||||
date: 2020-08-13
|
||||
---
|
||||
|
||||
Trancedente herrie, dat bestaat. De lucht is leeg, de wereld om mij heen is stil, maar toch stormt het in mijn hoofd. Wat stormt er dan precies? Het zijn geen gedachten. Het zijn zelfs geen gevoelens. Het is een achtbaan van onuitgesproken, ongearticuleerde... emoties? Ik wil weleens iets heel erg graag. Of ik ben weleens ergens heel bang voor. En nu heb ik beide, zo lijkt het. Maar dan zonder het iets en het ergens. Ik wil graag en ik ben bang. Ik wil en ik ben. Zelfs dat niet. Het is alleen ik. Maar dan als achtbaan, snap je?
|
||||
|
||||
De wereld is ook zo stil niet als hij lijkt. Het is windstil en er vliegt geen vogel. Maar ergens rijden auto's. Ergens gonst het van de mensen. Ik zie of hoor het niet, maar het is er wel. De lucht zindert en krioelt van de drukte. Maar dan zonder die drukte. De lucht zindert en krioelt. Of eigenlijk alleen: de lucht. Maar dan als een achtbaan, snap je?
|
||||
|
||||
Lopen valt niet mee in die omstandigheden. Waar zou je ook heen moeten? Hoewel het elders gonst van de mensen, weet je dat je ze toch niet zult vinden. Dat is geen zekerheid. Theoretisch moet je ooit een keer bij ze uitkomen, als je maar lang genoeg blijft zoeken. Maar in de praktijk valt het steeds tegen. Je hoeft ook niet naar die drukke plek. Een paar mensen is al genoeg. Als het aardige mensen zijn.
|
||||
|
||||
Ritjes in een achtbaan duren altijd maar heel kort, toch?
|
||||
|
||||
|
|
@ -0,0 +1,16 @@
|
|||
---
|
||||
title: Afschrijven
|
||||
date: 2020-06-15
|
||||
---
|
||||
|
||||
"Altijd van je af schrijven," dat was wat mijn oma altijd zei. En dan had ze het niet over haar bankrekening. Of nee, laat ik eerlijk zijn. Dat zuig ik uit mijn duim. Mijn oma heeft dat nooit gezegd.
|
||||
|
||||
Lekker praten ook. Pak een pen en een stuk papier en gaan, zeggen ze dan. Je zou denken dat dat eenvoudig is. Open de sluizen en laat alles wat ronddrijft in je hoofd vrij naar buiten stromen. Naar buiten glijden. Van je af laten vallen. Spuien. Spuiten? Deponeren. Afscheiden. Welk werkwoord is hier het juiste?
|
||||
|
||||
Ze zijn allemaal anders. En dan heb ik nog niet eens echt iets gezegd. Ik zei alleen nog maar iets over het zeggen. Elk woord betekent wat anders. Sommige woorden betekenen bijna hetzelfde, maar toch net niet. Het ene woord betekent voor jou misschien iets anders dan voor anderen. Een Ghanees woord betekent voor een Chinees misschien zelfs helemaal niets. Nu we toch bezig zijn, naar welk land moet die woordenrivier eigenlijk gaan stromen?
|
||||
|
||||
De sluizen zomaar openzetten is gevaarlijk. Om de innerlijkheden goed over te brengen, moeten ze zorgvuldig en beheerst in taal worden gegoten. Geboetseerd worden. Uitgehouwen. Dertien keer schuren en vernissen en daarna minstens veertien maanden uitharden. Of niet? Beter toch gewoon alles bij elkaar gekwakt en op papier gesodemieterd?
|
||||
|
||||
Na jaren van schrijven ben ik er nog steeds niet goed in. Niet goed genoeg in ieder geval. Maar een ding is zeker. Als ik met een weblog ook maar enige kans wil maken, dan moet het in het Nederlands. "Je moerstaal is toch de beste." Dat zei mijn oma altijd. Of nee, ik lieg alweer. Dat heeft ze ook nooit gezegd.
|
||||
|
||||
Maar ze had wel gelijk.
|
||||
|
|
@ -0,0 +1,15 @@
|
|||
---
|
||||
title: Notificatie
|
||||
date: 2020-07-07
|
||||
---
|
||||
|
||||
Rode bolletjes. Witte stipjes. Vlaggetjes en cijfers in cirkeltjes. Ik zit hier alleen in mijn kamer. Achter mijn computer. Niemand is in de buurt, maar ik weet dat ze me zien. Door die signalen dus. Notificaties. Meldingen die zeggen: we weten dat je hier was. Op Twitter, Facebook. Op al die andere exotische platformen waar je online rondhangt. We weten dat je er bent. We weten waar je komt. En we willen dat je weet dat wij er ook zijn.
|
||||
|
||||
Oh, het zijn niet iedere keer dezelfden hoor, die me bekijken. Dat zou te makkelijk zijn. Dan kon je zo'n persoon gewoon opzoeken en vragen waarom hij zo vervelend doet. Het zijn iedere keer anderen. Dan liket die, dan geeft die weer een hartje. Alsof het allemaal netjes afgeproken is. Dat is het niet. Ik geloof niet in complotten. Het zijn steeds weer anderen en die weten allemaal van niks.
|
||||
|
||||
Het is alsof je in een huis woont met zware gordijnen voor de ramen. Dat is overdag niet fijn. Veel te donker en benauwd. Dus schuif je die gordijnen af en toe open en laat je jezelf zien. Heel normaal. Buiten op straat is het druk. Er lopen voetgangers, er rijden fietsers. Dus als je door de ramen kijkt, zie je allemaal mensen. Heel gewoon.
|
||||
|
||||
Maar dit. Dit is alsof je die gordijnen openschuift en steeds loeren al die mensen bij jou naar binnen. Niet opvallend, niet heel erg opvallend tenminste, maar je weet dat je bekeken wordt. Door iedereen. Steeds andere mensen, steeds andere tijden, maar altijd dat bekijken. En je kunt het niet negeren. Want er zijn likes, stats, kliks en notificaties die je anders vertellen. Overal. Door alle kieren in je huis sluipen ze naar je toe.
|
||||
|
||||
Dat grijpt me soms naar de keel. Dan heb ik liever dat de computer de gordijnen weer even dicht doet. En de computer moet daarna misschien maar even onder het bed. Of in de vuilnisbak. En de telefoon erachteraan. De deuren op slot. Ja, dat zou zeker beter zijn. Maar dan is het weer zo donker hier.
|
||||
|
||||
|
|
@ -0,0 +1,18 @@
|
|||
---
|
||||
title: Oneindig ei
|
||||
date: 2020-01-05
|
||||
---
|
||||
|
||||
In een koude keuken zit Parfen Semjorowich in zijn ochtendjas aan de tafel en hij staart naar het gekookte ei voor hem. Hij heeft in dagen niet geslapen. In zijn hoofd drijven gedachten langzaam als ijsschotsen tegen elkaar. Parfen denkt aan de oneindigheid. Hij probeert het begrip te omvatten met zijn geest, maar hij snapt dat zoiets niet kan. Je kunt de oneindigheid niet omvatten met je gedachten, want dan zouden je gedachten groter moeten zijn dan het onmeetbare grote.
|
||||
|
||||
Dit doet Parfen's humeur geen goed.
|
||||
|
||||
Als je dagen niet geslapen hebt merk je niet meer hoe laat het is. 's Ochtends vroeg, 's avonds laat, het voelt allemaal hetzelfde. De wereld verandert in een permanente schemering waar je doorheen struikelt als een dronkeman. Een agressieve dronkeman, in het geval van Parfen.
|
||||
|
||||
De voorbijdrijvende oneindigheid. Als hij het niet kan omarmen, kan hij het dan op zijn minst bij zijn kladden grijpen en in een hoek smijten?
|
||||
|
||||
Parfen kijkt nog eens naar het ei voor hem. Hij denkt aan de kip die dit ei heeft gelegd en aan het ei waaruit die kip weer voortkwam en de moederkip die dat ei weer op de wereld gelegd heeft enzovoorts. Een oneindige rij van kippen en eieren.
|
||||
|
||||
Dan slaat de kerkklok buiten acht uur. Het is ochtend. Parfen moet naar zijn werk.
|
||||
|
||||
Hij pelt het ei, bestrooit het met zout en eet het op. Dan kleedt hij zich aan en trekt hij de deur achter zich dicht. Het is nog maar achtduizendvierhonderdnegenenzeventig dagen tot zijn pensioen.
|
||||
|
|
@ -0,0 +1,19 @@
|
|||
---
|
||||
title: Samen
|
||||
date: 2020-06-18
|
||||
---
|
||||
|
||||
Ik bedoel, ik weet wel, je kunt gewoon niet anders. Waar mensen samenleven, moeten compromissen worden gesloten. Ik ben een ochtendmens, jij bent een avondmens. Dat is niemands fout. Het is. Als wij afspreken, dan kunnen we dat beter in de middag doen. Ontmoet elkaar in het midden. Ook geografisch gezien. Ja, dat vereist inderdaad transport en dat is moeite. Maar hoe kan het anders? Samenleven vraagt offers. We willen nu eenmaal niet allemaal hetzelfde zijn.
|
||||
|
||||
In het openbaar vervoer werkt het niet als met avondmensen en ochtendmensen. In het openbaar vervoer hebben ze zo hun eigen schema. Routes en tijden liggen vast. Als je niet op tijd aanwezig bent, vertrekken ze zonder je. Als ze niet stoppen waar je moet zijn, dan loop je maar een eindje. Of je probeert het gat te dichten met een tweede rit. Met dezelfde problemen, dat wel. Maar andere vervoersmiddelen hebben ook zo hun moeilijkheden. Files, parkeerproblemen, enzovoort. Het beste is als je kunt lopen. Als het weer je tenminste niet al te ongunstig gezind is. Niemand zit graag tegenover een doorweekt of rillend persoon. Zweet is eveneens ongewenst.
|
||||
|
||||
Over blootstelling aan de elementen gesproken, er zijn ook kledingvoorschriften. Niet te slonzig, niet te netjes. En vooral schoon. Verkreukeld maar niet vies geldt niet als schoon.
|
||||
|
||||
Eenmaal aangekomen is het belangrijk dat je zowel eet als praat, maar niet tegelijkertijd. (En eten doe je niet met je mond open.) Dat je onverdeelde aandacht hebt voor de ander, maar niet vergeet om het kauwtempo zo te doseren dat je op tijd klaar bent en niemand hoeft te wachten. (Ongeveer een half uurtje voor een gewone werklunch is normaal). Te snel switchen tussen praten en eten, te snel eten sowieso, is onverstandig, want dat geeft oprispingen, boeren, enzovoort. Die zijn ongemakkelijk. Ze niet inhouden is ook ongemakkelijk.
|
||||
|
||||
De conversatie dient luchtig, geanimeerd, belangstellend te zijn, maar niet oppervlakkig. Het is belangrijk dat je op de hoogte bent van enige actuele gebeurtenissen. Maak je huiswerk. Zorg dat je een mening hebt. Zorg dat die mening helder afgebakend is, zodat hij in enkele zinnen samengevat kan worden, ook al vind je de kwestie eigenlijk veel te ingewikkeld en te breed om een simpel, resoluut standpunt in te nemen. Het kan handig lijken een bestaande mening over te nemen, velen doen dat, vaak gaat dat goed, maar pas op: hoewel het uiten van een bekende mening, een clichémening zogegezegd, makkelijker en sneller is, geeft het geen ruimte om terug te krabbelen of te nuanceren wanneer hij tegenover een afwijkende, bekende mening wordt gesteld. Wees voorzichtig hiermee. Het is een gebaand pad, maar eenmaal ingeslagen is er is geen weg terug.
|
||||
|
||||
Nu, dan komen we bij de omgang met het personeel en de rest van de omgeving. Hoewel doelbewust een openbare gelegenheid wordt opgezocht, voor de gezelligheid, is interactie met anderen niet de bedoeling. Dat geldt ook voor het personeel. Het is daarom bij de noodzakelijke uitwisselingen zeer gewenst snel de juiste toon en mate van vormelijkheid te vinden, al bij, nee, nog vóór de eerste woorden gevallen zijn. Bedenk, het zijn allemaal mensen, behandel ze ook zo, maar het zijn geen langetermijnmensen. Dat is wederzijds.
|
||||
|
||||
Ik zie dat je moe begint te worden, maar we hebben nog enkele punten te behandelen. Om te beginnen... Nee, even erbij blijven. Ik weet dat het lastig is, maar we moeten die samen doen, weet je. Sámen. Samen is niet alleen. Luister, je moet...
|
||||
|
||||
|
|
@ -0,0 +1,3 @@
|
|||
+++
|
||||
transparent = true
|
||||
+++
|
||||
|
|
@ -0,0 +1,14 @@
|
|||
---
|
||||
title: Viaduct
|
||||
date: 2021-01-14
|
||||
---
|
||||
|
||||
ArendJan Pieterszoon was een man met een een prachtige, volle glimlach. Zijn tanden waren wit en helder en straalden je van harte tegemoet door de liggende halve maan die zijn lippen vormden, krachtig en hartverwarmend. ArendJan Pieterszoon liep de hele dag over straat met deze glimlach, daar hij merkte dat het een gunstige uitwerking had op de mensen die hij tegenkwam en die hij sprak.
|
||||
|
||||
Vandaag waren er echter maar weinigen die zich aan zijn glimlach konden vergapen, hoewel die niets aan kracht had ingeboet. Vanochtend was JanPieter ergens onder een viaduct gewandeld, met de kennelijke bedoeling er aan de andere kant er weer onderuit te wandelen. Dit laatste was tot op heden echter niet gelukt. Het viaduct was breed en leek steeds breder te worden. Bij elke stap die hij zette breidde het ruwe beton zich verder om hem heen uit, haast ongemerkt, verborgen door het geraas van auto’s over de weg boven hem en de koude tocht die stinkende benzinedampen in zijn gezicht blies. De opening aan het andere eind was zichtbaar, maar bleef steeds op even grote afstand van hem in de lucht hangen, als het einde van een regenboog.
|
||||
|
||||
PieterArend Janszoon liep wat verlaten rond onder het grijze dek, maar hij was toch niet de enige hier. Er waren verscheidene anderen. Een klein meisje kwam hem tegemoet, dat hem niet opmerkte en star voortwandeldelde in een rechte lijn, de blik strak op de einder gericht. Een andere man zag hem wel en probeerde een gesprek met hem aan te knopen. PieterArend kon er geen wijs uit worden, hoe breed hij ook glimlachte. De andere man probeerde zijn lach te beantwoorden, maar kwam niet verder dan een grimas. Zijn woorden verdronken in het lawaai. Door de blik in zijn ogen vermoedde PieterArend dat ook zonder het razende verkeer het een onsamenhangend verhaal zou zijn, vol familie-ellende en zakelijk ongeluk.
|
||||
|
||||
Een derde voorbijganger werd gekenmerkt door een woeste baardgroei en een ongewassen voorkomen. Hij droeg een afgedragen pak, dat toen het nieuw was waarschijnlijk aan een hoge ambtenaar had toebehoord. Deze man wenkte en ArendJan Pieterszoon liep op hem toe. De baardmans gebaarde als zou hij wel de weg weten en het kostte de ArendJan geen moeite om te stralen bij het vooruitzicht weer het daglicht te kunnen zien. Maar eenmaal voor hem maakte de man een onverwachte beweging. Met een snelle veeg van zijn vuile wijsvinger streek hij over de tanden van ArendJan, zodat ze dof werden. “Daar zou u maar last mee gekregen hebben,” verklaarde hij.
|
||||
|
||||
Daarna begon hij omstandig de loop van de verschillende wegen om hen heen uit te leggen, alsmede de tijden waarop ze wegens drukte beter vermeden konden worden. Dit duurde uren en allerhande aanwijzingen en omstandigheden passeerden de revue. Toen hij eindelijk klaar was knikte de bebaarde man. Met een geroutineerd, gemaakt glimlachje stuurde hij ArendJan zonder verdere omhaal dieper de tunnel in.
|
||||
|
|
@ -0,0 +1,3 @@
|
|||
+++
|
||||
transparent = true
|
||||
+++
|
||||
|
|
@ -0,0 +1,3 @@
|
|||
+++
|
||||
transparent = true
|
||||
+++
|
||||
|
|
@ -0,0 +1,41 @@
|
|||
---
|
||||
title: Modern leven
|
||||
date: 2023-03-12
|
||||
---
|
||||
|
||||
Ik sta in een kamer voor een grote glazen wand. De wand gloeit. Hij is licht en warm, pulseert zachtjes. Een lichte druk die steeds me even terugduwt en weer laat gaan. Ik leun wat voorover. Ritmisch wiegen. Langzaam wegdromen.
|
||||
|
||||
Het is alsof ik door een ijle ruimte zweef. Of beter, ik sta stil en het is de ruimte die zweeft. Hele werelden drijven voorbij. Alsof je in het gras ligt met je ogen dicht, terwijl grote wolkenpartijen aan de hemel voorbijtrekken. Een gevoel van vallen terwijl je stilstaat. Het is de wereld die valt. Niet jij.
|
||||
|
||||
Een stem. Een mannenstem, zwaar, vriendelijk, vraagt of ik klaar ben. Ik zeg: 'Ik heb alles geleerd wat je me gevraagd hebt. Behalve dat stuk met al die feiten.'
|
||||
|
||||
'Had ik dat gevraagd?'
|
||||
|
||||
'Iets dergelijks.'
|
||||
|
||||
'Dat ben ik dan even kwijt.'
|
||||
|
||||
'Daar moeten we het een dezer dagen eens over hebben,' zeg ik. 'Die vergeetachtigheid van je.'
|
||||
|
||||
'Ik doe altijd mijn best voor je, dat weet je.'
|
||||
|
||||
'Laten we beginnen nu.'
|
||||
|
||||
Het pulseren neemt af. Een ruim weidelandschap openbaart zich, maar het verandert snel in een meer stedelijke omgeving en na enige moeilijk navolgbare veranderingen zit ik achter een bureau in fel kleurig kunstlicht. Er is publiek dat applaudisseert. Een man in pak, het zal de quizmaster zijn, praat de boel snel aan elkaar voordat hij tegenover mij plaatsneemt. Hij heet mij welkom. Ik knik dat we kunnen beginnen.
|
||||
|
||||
'De eerste worp is een zeven. De tweede een veertien. Er zijn niet meer worpen,' legt hij uit.
|
||||
|
||||
Ik laat een stilte vallen. Dan breng ik met plechtige stem het onvermijdelijke naar voren. Het publiek is ontzet. De quizmaster kan het niet geloven. Er worden pogingen gedaan me van mijn plan af te brengen. Beloftes over beterschap, tijdelijke kortingen, enzovoort. Niet alle pogingen zijn even chique. Ik hou voet bij stuk.
|
||||
|
||||
Eenmaal terug in de kamer is de stem vanzelfsprekend op de hoogte. Toch voel ik de behoefte het uit te leggen.
|
||||
|
||||
'Ik heb mijn abonnement opgezegd. Als je wil kan ik uitleggen waarom.'
|
||||
|
||||
'Zoals u wilt. Uitleg is nu niet nodig. Er komt nog een vragenlijst.'
|
||||
|
||||
'Ik hoop dat je niet teleurgesteld bent.'
|
||||
|
||||
'Gevoelens zijn geen onderdeel van mijn programma. Maakt u zich geen zorgen. Zoals ik zei, er komt nog een vragenlijst. Verder wens ik u nog een prettige dag.'
|
||||
|
||||
Het glas van de wand wordt doorzichtig. Meteen val ik voorover.
|
||||
|
||||
|
|
@ -0,0 +1,3 @@
|
|||
+++
|
||||
transparent = true
|
||||
+++
|
||||
|
|
@ -0,0 +1,48 @@
|
|||
---
|
||||
title: Shuttle
|
||||
date: 2024-06-05
|
||||
---
|
||||
|
||||
Oven van steen. Straat na straat geen enkele boom of struik. Overal steen en asfalt, dood onkruid tussen de tegels. Rijen en rijen van bakstenen die je, opgejut door de felle zon, van alle kanten belagen met hittestraling. M'n hoofd ploft zowat uit elkaar.
|
||||
|
||||
Susan ziet rood. Zweet stroomt langs haar nek, maar ze loopt makkelijker dan ik. Kalmer. Vastberadener ook. De laatste fles rosé achteloos in haar hand. Ze slingert er vervaarlijk mee rond. "Komop lamzak, een klein stukje nog."
|
||||
|
||||
Ik kan niet meer. Ik zie niet goed meer. Aan de overkant loopt een man met een kinderwagen. Hij heeft het gezicht van een krokodil. Dat kan niet, maar het is echt zo. Een gewoon lijf en nek, haren op zijn hoofd, maar waar zijn gezicht zou moeten zitten puilt een grote groene bek met onregelmatige gele tanden. Zonder op of om te kijken wandelt hij voorbij, nonchalant de kinderwagen voor zich uit duwend.
|
||||
|
||||
"Susan, ik moet even zitten."
|
||||
|
||||
Ze hurkt naast me. Voorzichtig, zodat ze zo min mogelijk van de stoeptegels aanraakt. Ze reikt me de fles aan. Zo zitten we een tijdje.
|
||||
|
||||
Dan vraagt ze: "Wat ben jij, een badmintonshuttle of een squashbal?"
|
||||
|
||||
"Wat?"
|
||||
|
||||
"Ben je een badmintonshuttle of een squashbal?"
|
||||
|
||||
"Hoezo?"
|
||||
|
||||
"Shuttles zweven altijd sierlijk door de lucht. Het maakt niet uit hoe hard je slaat met je racket, de shuttle mindert gewoon vaart en zweeft in een sierlijke boog over het net. Als je een squashbal een goeie mep geeft stuitert hij alleen maar harder rond."
|
||||
|
||||
Beelden van vroeger. Toen ik nog jong was en aan sport deed.
|
||||
|
||||
"Klinkt alsof je het leven definieert als een serie klappen voor je kanis." Ik geef haar de fles terug. Van rosé zweet ik alleen maar harder.
|
||||
|
||||
Weer komt een man met een kinderwagen voorbij. Van de andere kant, maar het is niet dezelfde. Ook deze heeft een gezicht als een krokodil.
|
||||
|
||||
"Susan," zeg ik, "wat voor een gezicht heeft die man?"
|
||||
|
||||
"Krokodil," zegt ze. "Die zie je veel hier." Ze wijst rond en inderdaad doemen plots uit verschillende richtingen meer korkodillenmannen met kinderwagens op. Dat ik die eerder niet zag.
|
||||
|
||||
"Het zijn tropische dieren, die kunnen goed tegen hitte." legt ze uit. "In die kinderwagens zitten kleintjes. Als een krokodil zich voortplant krijg je meestal gewoon een nieuwe krokodil." Als ze het zo zegt klinkt het heel logisch.
|
||||
|
||||
Weer komt er eentje op ons af, nu aan onze kant van de straat. Hij zal vlak langs ons lopen. Er klopt iets niet aan. Los van dat gezicht. Het is de manier waarop ze bewegen. Door de kinderwagen kan ik het niet goed zien. Hoe dichter hij nadert, hoe benauwder het wordt.
|
||||
|
||||
Susan legt haar hand op mijn schouder. "Voorzichtig," zegt ze. "Ze zijn vriendelijk, maar provoceer ze niet."
|
||||
|
||||
Er is iets met dat lopen achter die kinderwagen. Het klopt niet. De lucht trilt, alsof je zijn slechte adem kan zien. Het ritmisch gebonk van mijn hart slaat zich door de perslucht in mijn hoofd. Het zijn z'n voeten.
|
||||
|
||||
Susan drukt harder op mijn schouder, maar als vanzelf reikt mijn arm en begint mijn hand te wijzen. Die voeten. Ze raken de grond niet. Ze fietsen in de lucht, alsof hij peddelt in plaats van loopt.
|
||||
|
||||
"Susan, kijk dan! Achter die kinderwagen. Hij zweeft!"
|
||||
|
||||
|
||||
|
|
@ -0,0 +1,15 @@
|
|||
---
|
||||
title: Storm Henk
|
||||
date: 2024-01-23
|
||||
---
|
||||
|
||||
Vannacht werd ik gebeld, midden in een droom waarin oefende voor mijn rijexamen. Achteruit inparkeren. Eerst goed kijken, vergeet niet de spiegels. Binnen, buiten rechts. Probeer een ruimtelijk beeld te vormen van de omgeving waarin je je bevindt. Pas als je zeker bent geef je gas. Er klonk gerinkel. Ik werd wakker en nam op.
|
||||
|
||||
Het was de storm, die raasde al de hele nacht om het huis. Ik had hem wel gezien. Ik vroeg wat er aan de hand was. Water, was het antwoord. Veel water. We zitten er erg mee in onze maag. We hebben zoveel water dat we het nergens meer kwijt kunnen en daarom moeten we het opslaan in uw appartement. Tijdelijk, natuurlijk. U wordt later nog geinformeerd, maar voor nu is het belangrijk dat we haast maken. De nood is hoog.
|
||||
|
||||
Ik was niet van mijn stuk gebracht. Allereerst, over hoeveel water hadden we het eigenlijk? Paste dat allemaal wel in een appartement? De ruimte was immers niet berekend op industriele hoeveelheden. Daarna ging ik op zoek naar alternatieven. Kon het water niet op een andere manier veilig gesteld worden? Waarom juist hier? Waarom bijvoorbeeld niet bij die mensen van hier tegenover? Die doen nooit iets. En haar mag ik niet. Maar wat ik ook wilde weten is, hoe lang zou dat hier allemaal moeten blijven liggen dan? Gesteld dat ik akkoord zou gaan, natuurlijk. Wat ik niet deed.
|
||||
|
||||
De storm was echter meer het type van woorden en daden. Echt een 'can do' mentaliteit. Niet het type dat eerst in gesprek gaat om de voors en tegen af te tasten, die ook belangstelling naar de ander toont, al was het maar uit beleefdheid. Geen spoor van empathie.
|
||||
|
||||
Je weet hoe dat gaat in zulke gevallen. Zodra de eerste nood voorbij is zie en hoor je nooit meer wat van ze. Ik heb drie dagen gewacht, met het water. Daarna ben ik gaan dweilen. Terwijl ik op mijn knieën lag schreef ik in gedachten een boze brief. Maar zo gaat dat tegenwoordig niet meer. Er is een formulier op de site. Of een servicelijn, met een bandje. Een chatbot met de persoonlijkheid van een dronken zeehond met staar. Antwoord komt er nooit. Of alleen uit voorraad. De werkelijke daders krijg je nooit te pakken.
|
||||
|
||||
|
|
@ -0,0 +1,63 @@
|
|||
---
|
||||
title: Van A naar B
|
||||
date: 2024-03-22
|
||||
---
|
||||
|
||||
Mijn voeten, ze zaten vast. Ik keek naar beneden en zag dat ik tot aan mijn enkels in de modder stond. Tegelijkertijd voelde ik iets zwaars in mijn hand. Een steeksleutel. Wat moet ik met een steeksleutel? Hoe kwam ik hier?
|
||||
|
||||
Ik keek om me heen. Ik stond midden in een groot, zompig weiland. Overal grote plassen, de grond volledig verzadigd met water. De horizon grotendeels vlak, erboven eindeloze rijen grijze wolken. Windstil, maar een onaangenaam koude en vochtige lucht. Verderop zag ik een lange, rechte dijk. Met enige inspanning worstelde ik mijn voeten los en plonste er naartoe. De steeksleutel stevig in mijn hand. Ik nam hem mee zonder erover na te denken.
|
||||
|
||||
Bij de dijk gekomen zag ik een man in ruwe werkkleding op het asfalt zitten, rustig kauwend op een grasspriet. Zijn fiets stond naast hem geparkeerd. Toen hij zag dat ik naar hem omhoog klom stond hij op.
|
||||
|
||||
"Kunt u mij helpen? Ik geloof dat ik de weg kwijt ben." zei ik.
|
||||
|
||||
"Natuurlijk. Waar moet u naar toe?" Zijn stem was kalm en vriendelijk.
|
||||
|
||||
Ik dacht na. Eigenlijk wist niet waar ik naartoe moest. Ik probeerde na te gaan wat gebeurd was. Vanochtend was ik nog thuis. Er zou een loodgieter komen en die kwam ook. Nadat de loodgieter klaar was legde hij uit wat hij gedaan had om de lekkage te verhelpen. Ik begreep hem niet. Daar ergens moet het mis gegaan zijn.
|
||||
|
||||
Hij zei dat het ook onmogelijk is om iets te begrijpen. Dat begrijpen niet werkelijk bestaat. Ik moet verbaasd gekeken hebben.
|
||||
|
||||
Hij pakte een steeksleutel uit zijn gereedschapskist en hield hem voor me. Demonstratief liet hij hem los. Met een harde klap viel het op de vloer.
|
||||
|
||||
"Begrijp je dat?" vroeg hij.
|
||||
|
||||
"Dat komt door de zwaartekracht," zei ik.
|
||||
|
||||
"Ja, zo _noemen_ ze het," zei de loodgieter. "Maar _begrijp_ je het ook?"
|
||||
|
||||
"Eh. De aarde trekt.." begon ik.
|
||||
|
||||
"De aarde trekt wat? Waarom zou de aarde trekken?" De loodgieter keek alsof hij dit gesprek al veel vaker had gevoerd en er zeker van was dat hij weer zou gaan winnen. Hij ging door.
|
||||
|
||||
"De mensen praten altijd over oorzaak en gevolg. Als dit, dan dat. Uit het een volgt het ander. Van A ga je naar B. Het is allemaal onzin. Hoeveel is twee plus twee?"
|
||||
|
||||
"Vier?" vroeg ik argwanend.
|
||||
|
||||
"Ja, dat _is_ vier. Maar _waarom_ is het vier? Als je twee optelt bij twee, hoe komt het dan dat er vier volgt? Ik zeg niet dat het niet waar is, maar ik zou je niet uit kunnen leggen _waarom_ het zo is."
|
||||
|
||||
In mijn hoofd borrelden oude schoolsommetjes op. Maria heeft twee appels, Josef geeft haar er nog twee. Hoeveel appels heeft Maria? Ik zag de vier appels zo duidelijk voor me dat ik ze bijna vast kon pakken. Ik zei hem dit en besloot: "Dat kun je toch gewoon tellen?"
|
||||
|
||||
"Je kunt de appels ervoor tellen en erna. Eerst waren het er hier twee en daar nog twee, daarna zijn het er vier. Maar hoe gingen ze precies van twee en twee naar vier? Was er een scherpe overgang? Zo van eerst twee keer twee en dan _-klik-_ vier?
|
||||
|
||||
"Of ging het geleidelijk? Waren het er opeenvolgend eventjes twee, drie, drieënhalf en dan vier appels? Zou je het moment aan kunnen wijzen dat het er drie waren? Ik zou het je werkelijk niet kunnen zeggen. Optellen is mijn een raadsel. Ik kan vertellen wat er aan de ene kant de som in gaat en ook wat er aan de andere kant uit komt, maar ik begrijp niet werkelijk wat er _in_ de berekening gebeurt.
|
||||
|
||||
"Als je goed nadenkt is dit met alles zo. Het ene moment heb je een steeksleutel in je hand, het volgende moment is het aan het vallen en weer even later ligt het op de vloer. Waarom? Waarom blijft zo'n sleutel niet gewoon op de plek waar hij is? Die aarde zou trekken en trekken, maar verder hoor je er nooit iets over. Rekenen, wiskunde, de theorie van de zwaartekracht, het zijn allemaal prima theorieën. Ze vertellen je wat ervoor komt en wat erna. Maar echt uitleggen doen ze niks. Het stuk ertussen, het stuk waar het echt om draait, de realiteit, dat blijft altijd een raadsel."
|
||||
|
||||
Wat er daarna gebeurde kon ik me niet herinneren. Of er een groot gat gezeten heeft tussen dat gesprek en mijn ontwaken in het weiland weet ik niet. Ik stond op de dijk en keek vragend naar de man tegenover me. Het leek alsof hij mijn gedachten las.
|
||||
|
||||
"En toen stond u hier?" vroeg hij.
|
||||
|
||||
"Ja." zei ik.
|
||||
|
||||
"Ok, goed. Het is heel simpel," zei hij. "U wilde toch van A naar B?"
|
||||
|
||||
"Inderdaad."
|
||||
|
||||
Hij wees langs de richting van de dijk. "Daar is A," zei hij. Hij draaide zich om en wees in de andere richting. "En daar is B."
|
||||
|
||||
"Kies zelf maar welke kant u op gaat. Ik moet zo in A zijn en ik fiets daar gewoon naartoe." Hij voegde de daad bij het woord. Hij pakte zijn fiets en vertrok.
|
||||
|
||||
Eenmaal alleen keek ik eerst in de richting van A, toen in de richting van B. In beide gevallen was er niets te zien en verdween de dijk in een stip op de horizon. Ik hield de steeksleutel voor me en liet hem los. Hij viel. Uiteindelijk. Hij twijfelde even, of ik dacht hem even te zien twijfelen, maar toen viel hij met een luide, bevredigende klap op het asfalt. Ik rechtte mijn rug. Zonder hem op te rapen begon ik te lopen, in de richting van B.
|
||||
|
||||
|
||||
|
||||
|
|
@ -0,0 +1,5 @@
|
|||
+++
|
||||
paginate_by = 5
|
||||
sort_by = "date"
|
||||
insert_anchor_links = "right"
|
||||
+++
|
||||
|
|
@ -0,0 +1,142 @@
|
|||
{% import "post_macros.html" as post_macros %}
|
||||
|
||||
<!DOCTYPE html>
|
||||
<html lang="{{ lang }}">
|
||||
<head>
|
||||
<meta charset="utf-8" />
|
||||
<meta name="referrer" content="no-referrer">
|
||||
|
||||
<!-- Enable responsiveness on mobile devices-->
|
||||
<meta name="viewport" content="width=device-width, initial-scale=1.0, maximum-scale=5" />
|
||||
|
||||
{% block title -%}
|
||||
{% if config.extra.subtitle %}
|
||||
<title>{{ config.title }} | {{ config.extra.subtitle }}</title>
|
||||
{% else %}
|
||||
<title>{{ config.title }}</title>
|
||||
{% endif %}
|
||||
<meta property="og:title" content="{{ config.title }}" />
|
||||
<meta name="twitter:title" content="{{ config.title }}" />
|
||||
{%- endblock title %}
|
||||
|
||||
{% block description -%}
|
||||
{% if config.description -%}
|
||||
<meta name="description" content="{{ config.description }}">
|
||||
<meta property="og:description" content="{{ config.description }}">
|
||||
<meta name="twitter:description" content="{{ config.description | truncate(length=200) }}">
|
||||
{%- endif %}
|
||||
{%- endblock description %}
|
||||
|
||||
{% block meta -%}
|
||||
<meta property="og:site_name" content="{{ config.title }}" />
|
||||
<meta property="og:url" content="{{ config.base_url }}" />
|
||||
{%- endblock meta %}
|
||||
|
||||
{% block js -%}
|
||||
{% if config.extra.instantpage_enable -%}
|
||||
<script src="{{ get_url(path="js/instantpage.min.js") }}" type="module" defer></script>
|
||||
{%- endif %}
|
||||
{%- endblock js %}
|
||||
|
||||
{% block css -%}
|
||||
<link href="https://fonts.gstatic.com" rel="preconnect" crossorigin>
|
||||
<link rel="stylesheet" href="{{ get_url(path="base.css") }}" />
|
||||
<link rel="preconnect" href="https://fonts.googleapis.com">
|
||||
<link rel="preconnect" href="https://fonts.gstatic.com" crossorigin>
|
||||
<link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Atkinson+Hyperlegible:ital,wght@0,400;0,700;1,400;1,700&display=swap" rel="stylesheet">
|
||||
<link href="{{ get_url(path="fontawesome/fontawesome.css") }}" rel="stylesheet">
|
||||
<link href="{{ get_url(path="fontawesome/brands.css") }}" rel="stylesheet">
|
||||
<link href="{{ get_url(path="fontawesome/solid.css") }}" rel="stylesheet">
|
||||
{%- endblock css %}
|
||||
|
||||
<link rel='icon' type='image/x-icon' href="{{ get_url(path="favicon.ico") }}" />
|
||||
|
||||
{% if config.generate_feed -%}
|
||||
<link rel="alternate" type="application/atom+xml" title="{{ config.title }}" href="{{ get_url(path="atom.xml") }}">
|
||||
{%- endif %}
|
||||
|
||||
{% if config.extra.katex_enable -%}
|
||||
<link rel="stylesheet" href="{{ get_url(path="css/katex.min.css") }}">
|
||||
<script defer src="{{ get_url(path="js/katex.min.js") }}"></script>
|
||||
<script defer src="{{ get_url(path="js/mathtex-script-type.min.js") }}"></script>
|
||||
{%- endif %}
|
||||
|
||||
{% block extra_head -%}
|
||||
{%- endblock extra_head %}
|
||||
|
||||
</head>
|
||||
<body>
|
||||
<a href="#main" class="skip-link p-screen-reader-text">Skip to content</a>
|
||||
{% block header -%}
|
||||
<header class="l-header">
|
||||
<h1 class="c-title p-title"><a href="{{ config.base_url }}" class="p-title__link">{{ config.title }}</a></h1>
|
||||
{% if config.extra.subtitle -%}
|
||||
<p class="p-subtitle">
|
||||
{{ config.extra.subtitle }}
|
||||
</p>
|
||||
{% endif -%}
|
||||
</header>
|
||||
{%- endblock header %}
|
||||
|
||||
<main id="main" class="l-main">
|
||||
{% block content -%}
|
||||
{% for page in paginator.pages %}
|
||||
<article class="c-article p-list-article">
|
||||
{{ post_macros::title(page=page) }}
|
||||
<div class="c-article__summary">
|
||||
{% if page.summary -%}
|
||||
{{ page.summary | safe }}
|
||||
{% else %}
|
||||
{{ page.content | striptags | truncate(length=280) | safe }}
|
||||
{%- endif %}
|
||||
</div>
|
||||
<a href="{{ page.permalink }}" class="c-article__btn p-list-article__btn">Verder...</a>
|
||||
</article>
|
||||
{% endfor %}
|
||||
|
||||
<nav class="c-pagination p-pagination">
|
||||
<div class="c-pagination__ctrl">
|
||||
<div class="c-pagination__newer">
|
||||
{% if paginator.previous -%}
|
||||
<a href="{{ paginator.previous }}">Newer</a>
|
||||
{%- endif %}
|
||||
</div>
|
||||
<div class="c-pagination__older">
|
||||
{% if paginator.next -%}
|
||||
<a href="{{ paginator.next }}">Older</a>
|
||||
{%- endif %}
|
||||
</div>
|
||||
</div>
|
||||
<span class="c-pagination__count p-pagination__count">Page {{ paginator.current_index }} of {{ paginator.number_pagers }}</span>
|
||||
</nav>
|
||||
{%- endblock content %}
|
||||
{% block webring -%}
|
||||
{%- endblock webring %}
|
||||
</main>
|
||||
|
||||
|
||||
<footer class="l-footer">
|
||||
{% block footer -%}
|
||||
<p class="p-copyright">
|
||||
{% if config.extra.copyright -%}
|
||||
{% set content = config.extra.copyright | markdown(inline=true) %}
|
||||
{{ content | safe }}
|
||||
{%- endif %}
|
||||
</p>
|
||||
{%- endblock footer %}
|
||||
</footer>
|
||||
|
||||
{% if config.extra.analytics -%}
|
||||
<!-- Global site tag (gtag.js) - Google Analytics -->
|
||||
<script async src="https://www.googletagmanager.com/gtag/js?id={{ config.extra.analytics }}"></script>
|
||||
<script>
|
||||
window.dataLayer = window.dataLayer || [];
|
||||
function gtag(){dataLayer.push(arguments);}
|
||||
gtag('js', new Date());
|
||||
|
||||
gtag('config', '{{ config.extra.analytics }}');
|
||||
</script>
|
||||
{%- endif %}
|
||||
</body>
|
||||
</html>
|
||||
|
||||
|
|
@ -0,0 +1,98 @@
|
|||
{% extends "index.html" %}
|
||||
{% import "post_macros.html" as post_macros %}
|
||||
|
||||
{% block title -%}
|
||||
<title>{{page.title}} | {{config.title}}</title>
|
||||
<meta property="og:title" content="{{page.title}} | {{config.title}}" />
|
||||
<meta name="twitter:title" content="{{page.title}} | {{config.title}}" />
|
||||
{%- endblock title %}
|
||||
|
||||
{% block description -%}
|
||||
{% if page.summary -%}
|
||||
<meta name="description" content="{{ page.summary | linebreaksbr | replace(from="<br>", to=" ") | striptags | trim |
|
||||
safe }}">
|
||||
<meta property="og:description" content="{{ page.summary | linebreaksbr | replace(from="<br>", to=" ") | striptags |
|
||||
trim | safe }}">
|
||||
<meta name="twitter:description" content="{{ page.summary | linebreaksbr | replace(from="<br>", to=" ") | striptags |
|
||||
truncate(length=200) | trim | safe }}">
|
||||
{% else %}
|
||||
<meta name="description" content="{{ page.content | linebreaksbr | replace(from="<br>", to=" ") | striptags |
|
||||
truncate(length=280) | trim | safe }}">
|
||||
<meta property="og:description" content="{{ page.content | linebreaksbr | replace(from="<br>", to=" ") | striptags |
|
||||
truncate(length=280) | trim | safe }}">
|
||||
<meta name="twitter:description" content="{{ page.content | linebreaksbr | replace(from="<br>", to=" ") | striptags |
|
||||
truncate(length=280) | trim | safe }}">
|
||||
{%- endif %}
|
||||
{%- endblock description %}
|
||||
|
||||
{% block content %}
|
||||
<article class="p-article">
|
||||
<header>
|
||||
<h1>{{ page.title | markdown | striptags }}</h1>
|
||||
<div>
|
||||
<div class="c-time">
|
||||
|
||||
<time datetime="{{ page.date | date(format=" %F") | safe }}">
|
||||
{{ page.date | date(format="%F") }}
|
||||
</time>
|
||||
- <a style="color: lab(56% 0 0);" href="mailto:info@vrijkorteverhalen.nl">Erik Winter</a>
|
||||
</div>
|
||||
</div>
|
||||
</header>
|
||||
{% if page.toc and page.extra.toc -%}
|
||||
<div class="toc">
|
||||
<strong>Contents</strong>
|
||||
<div>
|
||||
<nav id="TableOfContents">
|
||||
<ul>
|
||||
{% for h1 in page.toc %}
|
||||
<li>
|
||||
<a href="{{h1.permalink | safe}}">{{ h1.title }}</a>
|
||||
{% if h1.children %}
|
||||
<ul>
|
||||
{% for h2 in h1.children %}
|
||||
<li>
|
||||
<a href="{{h2.permalink | safe}}">{{ h2.title }}</a>
|
||||
{% if h2.children %}
|
||||
<ul>
|
||||
{% for h3 in h2.children %}
|
||||
<li>
|
||||
<a href="{{h3.permalink | safe}}">{{ h3.title }}</a>
|
||||
</li>
|
||||
{% endfor %}
|
||||
</ul>
|
||||
{% endif %}
|
||||
</li>
|
||||
{% endfor %}
|
||||
</ul>
|
||||
{% endif %}
|
||||
</li>
|
||||
{% endfor %}
|
||||
</ul>
|
||||
</nav>
|
||||
</div>
|
||||
</div>
|
||||
{%- endif %}
|
||||
<section id="js-article" class="p-article__body">
|
||||
{{ page.content | safe }}
|
||||
</section>
|
||||
<footer>
|
||||
<nav class="c-pagination p-pagination">
|
||||
<div class="c-pagination__ctrl">
|
||||
<div class="c-pagination__newer">
|
||||
{% if page.later -%}
|
||||
<a href="{{ page.later.permalink }}">{{ page.later.title }}</a>
|
||||
{%- endif %}
|
||||
</div>
|
||||
<div class="c-pagination__older">
|
||||
{% if page.earlier -%}
|
||||
<a href="{{ page.earlier.permalink }}">{{ page.earlier.title }}</a>
|
||||
{%- endif %}
|
||||
</div>
|
||||
</div>
|
||||
</nav>
|
||||
</footer>
|
||||
</article>
|
||||
{%- endblock content %}
|
||||
{% block webring -%}
|
||||
{%- endblock webring %}
|
||||
|
|
@ -0,0 +1,11 @@
|
|||
{% macro title(page) %}
|
||||
<header>
|
||||
<h2 class="c-title c-article__title"><a href="{{ page.permalink }}">{{ page.title | markdown | striptags | safe }}</a></h2>
|
||||
<p class="c-article__meta">
|
||||
<time datetime="{{ page.date | date(format="%F") | safe }}">
|
||||
{{ page.date | date(format="%F") }}
|
||||
</time>
|
||||
- <a style="color: lab(56% 0 0); "href="mailto:info@vrijkorteverhalen.nl">Erik Winter</a>
|
||||
</p>
|
||||
</header>
|
||||
{% endmacro title %}
|
||||
|
|
@ -0,0 +1,2 @@
|
|||
### Zola ###
|
||||
/public/
|
||||
|
|
@ -0,0 +1,169 @@
|
|||
# Changelog
|
||||
|
||||
All notable changes to this project will be documented in this file. See [conventional commits](https://www.conventionalcommits.org/) for commit guidelines.
|
||||
|
||||
---
|
||||
## [0.3.5](https://github.com/lukehsiao/zola-pickles/compare/v0.3.4..v0.3.5) - 2024-08-22
|
||||
|
||||
### Bug Fixes
|
||||
|
||||
- preserve the spaces in the meta description - ([891a2ce](https://github.com/lukehsiao/zola-pickles/commit/891a2ce6b09c1e774aad225f5613189ef05f96da)) - Luke Hsiao
|
||||
|
||||
---
|
||||
## [0.3.4](https://github.com/lukehsiao/zola-pickles/compare/v0.3.3..v0.3.4) - 2024-08-06
|
||||
|
||||
### Bug Fixes
|
||||
|
||||
- do not override the list-style of nested ol/ul - ([c5097dc](https://github.com/lukehsiao/zola-pickles/commit/c5097dc08c8672506e5c19181ab241f98260b0b4)) - Luke Hsiao
|
||||
|
||||
### Features
|
||||
|
||||
- show up to h4 in toc - ([83d2ba6](https://github.com/lukehsiao/zola-pickles/commit/83d2ba6427069ae40c65412d629800912449719a)) - Luke Hsiao
|
||||
|
||||
### Styling
|
||||
|
||||
- give toc a little bit of margin - ([80aeb88](https://github.com/lukehsiao/zola-pickles/commit/80aeb88300580da2dbca76e98ce5e7bc3b61d14f)) - Luke Hsiao
|
||||
|
||||
---
|
||||
## [0.3.3](https://github.com/lukehsiao/zola-pickles/compare/v0.3.2..v0.3.3) - 2024-02-27
|
||||
|
||||
### Refactor
|
||||
|
||||
- switch to cloudflare pages - ([9416dc8](https://github.com/lukehsiao/zola-pickles/commit/9416dc8beb8cf9e60f23443281c55fe57ed17ae0)) - Luke Hsiao
|
||||
|
||||
---
|
||||
## [0.3.2](https://github.com/lukehsiao/zola-pickles/compare/v0.3.1..v0.3.2) - 2024-01-19
|
||||
|
||||
### Documentation
|
||||
|
||||
- **(CHANGELOG)** add entry for v0.3.2 - ([29d815c](https://github.com/lukehsiao/zola-pickles/commit/29d815ceaefbf21e6de2296dc37313bba8a43c68)) - Luke Hsiao
|
||||
|
||||
### Refactor
|
||||
|
||||
- set table of contents apart with outline - ([e995534](https://github.com/lukehsiao/zola-pickles/commit/e995534b0c8ef526a0aa01f86ef6b40984d3b1a1)) - Luke Hsiao
|
||||
|
||||
### Styling
|
||||
|
||||
- reduce margin for figure captions - ([40c555b](https://github.com/lukehsiao/zola-pickles/commit/40c555b2dbefcd09e933f05068f81c4c80bdea56)) - Luke Hsiao
|
||||
|
||||
---
|
||||
## [0.3.1](https://github.com/lukehsiao/zola-pickles/compare/v0.3.0..v0.3.1) - 2023-09-18
|
||||
|
||||
### Documentation
|
||||
|
||||
- **(CHANGELOG)** remove unused link to unreleased - ([b1f88bd](https://github.com/lukehsiao/zola-pickles/commit/b1f88bd29ded8a7229ad5f832f10ad79a1384386)) - Luke Hsiao
|
||||
- **(CHANGELOG)** add entry for v0.3.1 - ([11a3457](https://github.com/lukehsiao/zola-pickles/commit/11a345739f3623674e2bcd0d76b8d56610d088c5)) - Luke Hsiao
|
||||
- **(README)** give the README a little more styling - ([0db7dc7](https://github.com/lukehsiao/zola-pickles/commit/0db7dc76a02b682a0d90576386ccf1ef1563e0f6)) - Luke Hsiao
|
||||
|
||||
### Features
|
||||
|
||||
- use page's summary as meta description - ([ff45452](https://github.com/lukehsiao/zola-pickles/commit/ff45452c9fe211964114977c44b03eb279d1de25)) - Luke Hsiao
|
||||
|
||||
### Styling
|
||||
|
||||
- make headers and figure captions darker - ([883cee4](https://github.com/lukehsiao/zola-pickles/commit/883cee4fcb5034b773dac4f898f4a6a39b3253d9)) - Luke Hsiao
|
||||
- make blockquotes lighter - ([e9b8b41](https://github.com/lukehsiao/zola-pickles/commit/e9b8b41a44c695ceae180a85ea46dadf3866794c)) - Luke Hsiao
|
||||
- increase size of subtitle and post meta - ([26b353e](https://github.com/lukehsiao/zola-pickles/commit/26b353e6d64098503dcfa26fa9e266fd9131f499)) - Luke Hsiao
|
||||
|
||||
---
|
||||
## [0.3.0](https://github.com/lukehsiao/zola-pickles/compare/v0.2.0..v0.3.0) - 2023-09-12
|
||||
|
||||
### Bug Fixes
|
||||
|
||||
- **(fonts)** include multiple weights - ([2c75d8e](https://github.com/lukehsiao/zola-pickles/commit/2c75d8ee1ed7259749ffaed54f7754a6d2a732fd)) - Luke Hsiao
|
||||
- **(index)** use lang variable instead of config.default_language - ([a9df96c](https://github.com/lukehsiao/zola-pickles/commit/a9df96c8a1a4f2302624b1f60601f2773c4d0066)) - Luke Hsiao
|
||||
- match base font-size with the one used by articles - ([c8ec274](https://github.com/lukehsiao/zola-pickles/commit/c8ec2745c955a733e00ed2b9692469d95f2e8d5b)) - Luke Hsiao
|
||||
- update theme for zola 0.17.1 (#10) - ([661ecc4](https://github.com/lukehsiao/zola-pickles/commit/661ecc434a9dccacaa40c6bd91d4aa09361b177e)) - Jake G
|
||||
|
||||
### Documentation
|
||||
|
||||
- **(CHANGELOG)** add entry for v0.3.0 - ([7b95c29](https://github.com/lukehsiao/zola-pickles/commit/7b95c297a23f146643c8da65cd144a106a4c8b95)) - Luke Hsiao
|
||||
|
||||
### Features
|
||||
|
||||
- **(tables)** add table shortcode and style like booktabs - ([7057e54](https://github.com/lukehsiao/zola-pickles/commit/7057e541d68d3d5c76e2e76c440d1e7a1b5c01d0)) - Luke Hsiao
|
||||
- add webring block for pages - ([dbaac33](https://github.com/lukehsiao/zola-pickles/commit/dbaac3387fc9d352faf802d83b864699cc7f773a)) - Luke Hsiao
|
||||
|
||||
### Refactor
|
||||
|
||||
- **(font)** [**breaking**] switch body font to Atkinson Hyperlegible - ([eb3bae2](https://github.com/lukehsiao/zola-pickles/commit/eb3bae2efa2ea9e71d6a6230f8a40fbb6f9931f1)) - Luke Hsiao
|
||||
- allow zooming and scaling - ([91bf45b](https://github.com/lukehsiao/zola-pickles/commit/91bf45b1303f34588d8716b40570c91f278e1243)) - Luke Hsiao
|
||||
|
||||
### Styling
|
||||
|
||||
- **(templates/index)** remove unnecessary newline - ([994cf84](https://github.com/lukehsiao/zola-pickles/commit/994cf84e5a05093abd894e7eaeaf5f02e3b3535c)) - Luke Hsiao
|
||||
- [**breaking**] adopt `selenized-white` color scheme and naming - ([ef97a63](https://github.com/lukehsiao/zola-pickles/commit/ef97a63a572947103ee674ac032c1795b5767573)) - Luke Hsiao
|
||||
|
||||
---
|
||||
## [0.2.0](https://github.com/lukehsiao/zola-pickles/compare/v0.1.1..v0.2.0) - 2021-01-10
|
||||
|
||||
### Bug Fixes
|
||||
|
||||
- **(index.html)** strip tags from page summary before trunc (#6) - ([d442736](https://github.com/lukehsiao/zola-pickles/commit/d4427362b658bd7b4c0cf984a882aad6f891cc79)) - prateeknischal
|
||||
|
||||
### Refactor
|
||||
|
||||
- remove polish macro, use built-in emojify support - ([9e7ea9e](https://github.com/lukehsiao/zola-pickles/commit/9e7ea9e9a0e567c28e0fd81082ca81ca2cae24d7)) - Luke Hsiao
|
||||
|
||||
---
|
||||
## [0.1.1](https://github.com/lukehsiao/zola-pickles/compare/v0.1.0..v0.1.1) - 2020-07-08
|
||||
|
||||
### Bug Fixes
|
||||
|
||||
- **(shortcodes)** mark katex shortcode body as safe (#5) - ([b093aa8](https://github.com/lukehsiao/zola-pickles/commit/b093aa816e117cf2886d195239657ea89585445f)) - Njagi Mwaniki
|
||||
- **(templates/index)** link to Atom feed in HTML head - ([0dc6630](https://github.com/lukehsiao/zola-pickles/commit/0dc6630724225d1e16b7ac7cd37f6e3a6c83202f)) - Luke Hsiao
|
||||
- stop endash/emdash replacement macro - ([81c12e9](https://github.com/lukehsiao/zola-pickles/commit/81c12e9583b1e80ec850c7bdc165cd371139216f)) - Luke Hsiao
|
||||
|
||||
### Documentation
|
||||
|
||||
- **(CHANGELOG)** change to Atom feed - ([4115f38](https://github.com/lukehsiao/zola-pickles/commit/4115f383217493c7226f3625fe738eb9ffec9e03)) - Luke Hsiao
|
||||
- **(CHANGELOG)** include fixes section - ([12a33bd](https://github.com/lukehsiao/zola-pickles/commit/12a33bd3359e5a3ebb4d72abe30c3451bfc7ec81)) - Luke Hsiao
|
||||
- **(CHANGELOG)** fix header levels - ([09871d0](https://github.com/lukehsiao/zola-pickles/commit/09871d07d6f4f90d8e47fb5f7b6da24a8d65d702)) - Luke Hsiao
|
||||
- **(README)** minor formatting tweak and mention full config example - ([7a7afec](https://github.com/lukehsiao/zola-pickles/commit/7a7afecc47c2f88903880d7ed1fb024c537b4903)) - Luke Hsiao
|
||||
|
||||
### Features
|
||||
|
||||
- **(templates/atom)** add a better atom template - ([9f12d44](https://github.com/lukehsiao/zola-pickles/commit/9f12d44e09729a0b228f465115f1877c179c389e)) - Luke Hsiao
|
||||
- **(templates/shortcodes)** allow markdown in figure caption - ([a8af435](https://github.com/lukehsiao/zola-pickles/commit/a8af4350f14c247228af982df7111b3625021f79)) - Luke Hsiao
|
||||
- add instant.page prefetching - ([8149f42](https://github.com/lukehsiao/zola-pickles/commit/8149f4238eb9f37b01666ea1d359ee1a0e87924e)) - Luke Hsiao
|
||||
- allow instant.page to be enabled via config.toml - ([3df530e](https://github.com/lukehsiao/zola-pickles/commit/3df530e1745f2ed9cf0c97f40ae362347230ce02)) - Luke Hsiao
|
||||
- improve youtube shortcode - ([21eca12](https://github.com/lukehsiao/zola-pickles/commit/21eca12b608522c6db75360b4bcd513186073a8d)) - Luke Hsiao
|
||||
- add inline style to vimeo shortcode - ([0b04f1a](https://github.com/lukehsiao/zola-pickles/commit/0b04f1a8a3b42f621d8a2d9da5f3f4469f54eac1)) - Luke Hsiao
|
||||
- add polish macro for extra substitutions - ([0e8741f](https://github.com/lukehsiao/zola-pickles/commit/0e8741ff8dd219656d7d9ca9809dcb30b0680e1d)) - Luke Hsiao
|
||||
- support markdown in the footer text - ([8d2c941](https://github.com/lukehsiao/zola-pickles/commit/8d2c94195a4783b6620d1566314c0893e78c7362)) - Luke Hsiao
|
||||
- add styling for summary element - ([47a2193](https://github.com/lukehsiao/zola-pickles/commit/47a219381b8752338908341b3bdae5d2399bee16)) - Luke Hsiao
|
||||
|
||||
### Refactor
|
||||
|
||||
- **(rss)** switch to zola default atom feed - ([46f908b](https://github.com/lukehsiao/zola-pickles/commit/46f908be09da0963ee865fce7f31dd675171f05d)) - Luke Hsiao
|
||||
- update toc variable use for Zola v0.10.0 - ([4c1b554](https://github.com/lukehsiao/zola-pickles/commit/4c1b5549adb40b58aeee1a68a397dbe3f65260a0)) - Luke Hsiao
|
||||
- preconnect google fonts - ([c5cc297](https://github.com/lukehsiao/zola-pickles/commit/c5cc297c0a66dad3d5241916fcf8c97927acb4fb)) - Luke Hsiao
|
||||
- show 280-char of page if missing summary - ([635e1f7](https://github.com/lukehsiao/zola-pickles/commit/635e1f788b5d91d66cb17f549e518daaf15ed4b1)) - Luke Hsiao
|
||||
- only include meta description if config.description is set - ([0860269](https://github.com/lukehsiao/zola-pickles/commit/0860269fd286f4201dca1516e884d57bb8b32a60)) - Luke Hsiao
|
||||
|
||||
### Styling
|
||||
|
||||
- increase default figure height to 45em - ([1aea576](https://github.com/lukehsiao/zola-pickles/commit/1aea5763655c6c004bda08452650b42f4bca9ed4)) - Luke Hsiao
|
||||
- add subtitle to title bar - ([c117237](https://github.com/lukehsiao/zola-pickles/commit/c117237351e0d69fe3bbfb36f8c115426f27421d)) - Luke Hsiao
|
||||
- use fontawesome and move anchor links to left - ([d6d405d](https://github.com/lukehsiao/zola-pickles/commit/d6d405d1e0541ee7fd04a9b24004ec930a6d8946)) - Luke Hsiao
|
||||
- fix anchor link spacing on left - ([c1eb836](https://github.com/lukehsiao/zola-pickles/commit/c1eb836c1f1f0b66bd333c6808b6ea77238ab759)) - Luke Hsiao
|
||||
- move zola-anchors to right side - ([ef3dbe2](https://github.com/lukehsiao/zola-pickles/commit/ef3dbe267d6bfb0ae1dc1f67c6e5562929598195)) - Luke Hsiao
|
||||
|
||||
---
|
||||
## [0.1.0] - 2020-02-07
|
||||
|
||||
### Documentation
|
||||
|
||||
- **(CHANGELOG)** add initial changelog - ([ef1445b](https://github.com/lukehsiao/zola-pickles/commit/ef1445b9f927299cea17b0e94e85d83221c24509)) - Luke Hsiao
|
||||
- **(README)** add basic README - ([43c23ae](https://github.com/lukehsiao/zola-pickles/commit/43c23ae959e6685fd95cea4515b6d9a892700580)) - Luke Hsiao
|
||||
- add MIT and Apache 2.0 licences - ([f2229db](https://github.com/lukehsiao/zola-pickles/commit/f2229dbc87519ba82cef8a7018f2cd0f886f0a4e)) - Luke Hsiao
|
||||
- add screenshot of site - ([f80b44e](https://github.com/lukehsiao/zola-pickles/commit/f80b44ef696a91139e86c17981fb81554d4a1054)) - Luke Hsiao
|
||||
|
||||
### Features
|
||||
|
||||
- add dummy content for theme - ([a0267a8](https://github.com/lukehsiao/zola-pickles/commit/a0267a8cf2d7adccfea0383c007da143f9c3a32a)) - Luke Hsiao
|
||||
- add initial styles and templates - ([4587f4b](https://github.com/lukehsiao/zola-pickles/commit/4587f4b56e95ce6c8303992663017f9382350026)) - Luke Hsiao
|
||||
|
||||
### Styling
|
||||
|
||||
- switch to Source Sans Pro for main font - ([363313d](https://github.com/lukehsiao/zola-pickles/commit/363313d983fa4f00d550bf9339da9d8c12dde996)) - Luke Hsiao
|
||||
|
|
@ -0,0 +1,92 @@
|
|||
# just manual: https://github.com/casey/just
|
||||
|
||||
_default:
|
||||
@just --list
|
||||
|
||||
# Update the changelog using git-cliff
|
||||
_update_changelog version:
|
||||
#!/usr/bin/env bash
|
||||
set -euxo pipefail
|
||||
|
||||
# Update changelog
|
||||
if ! command -v git-cliff &> /dev/null
|
||||
then
|
||||
echo "Please install git-cliff: https://github.com/orhun/git-cliff#installation"
|
||||
exit
|
||||
fi
|
||||
|
||||
git-cliff --tag {{version}} --unreleased --prepend CHANGELOG.md
|
||||
${EDITOR:-vi} CHANGELOG.md
|
||||
git commit CHANGELOG.md -m "docs(CHANGELOG): add entry for {{version}}"
|
||||
|
||||
# Increment the version
|
||||
_incr_version version: (_update_changelog version)
|
||||
# no-op
|
||||
|
||||
# Get the changelog and git stats for the release
|
||||
_tlog describe version:
|
||||
# Format git-cliff output friendly for the tag
|
||||
@git cliff -c minimal --strip all --unreleased --tag {{version}} | sd "(^## .*\n\s+|^See the.*|^\[.*|^\s*$|^###\s)" ""
|
||||
@echo "$ git stats -r {{describe}}..{{version}}"
|
||||
@git stats -r {{describe}}..HEAD
|
||||
|
||||
# Target can be ["major", "minor", "patch", or a version]
|
||||
release target:
|
||||
#!/usr/bin/env python3
|
||||
# Inspired-by: https://git.sr.ht/~sircmpwn/dotfiles/tree/master/bin/semver
|
||||
import os
|
||||
import subprocess
|
||||
import sys
|
||||
import tempfile
|
||||
|
||||
if subprocess.run(["git", "branch", "--show-current"], stdout=subprocess.PIPE
|
||||
).stdout.decode().strip() != "main":
|
||||
print("WARNING! Not on the main branch.")
|
||||
|
||||
subprocess.run(["git", "pull", "--rebase"])
|
||||
p = subprocess.run(["git", "describe", "--abbrev=0"], stdout=subprocess.PIPE)
|
||||
describe = p.stdout.decode().strip()
|
||||
old_version = describe[1:].split("-")[0].split(".")
|
||||
if len(old_version) == 2:
|
||||
[major, minor] = old_version
|
||||
[major, minor] = map(int, [major, minor])
|
||||
patch = 0
|
||||
else:
|
||||
[major, minor, patch] = old_version
|
||||
[major, minor, patch] = map(int, [major, minor, patch])
|
||||
|
||||
new_version = None
|
||||
|
||||
if "{{target}}" == "patch":
|
||||
patch += 1
|
||||
elif "{{target}}" == "minor":
|
||||
minor += 1
|
||||
patch = 0
|
||||
elif "{{target}}" == "major":
|
||||
major += 1
|
||||
minor = patch = 0
|
||||
else:
|
||||
new_version = "{{target}}"
|
||||
|
||||
if new_version is None:
|
||||
if len(old_version) == 2 and patch == 0:
|
||||
new_version = f"v{major}.{minor}"
|
||||
else:
|
||||
new_version = f"v{major}.{minor}.{patch}"
|
||||
|
||||
p = subprocess.run(["just", "_tlog", describe, new_version],
|
||||
stdout=subprocess.PIPE)
|
||||
shortlog = p.stdout.decode()
|
||||
|
||||
p = subprocess.run(["just", "_incr_version", new_version])
|
||||
if p and p.returncode != 0:
|
||||
print("Error: _incr_version returned nonzero exit code")
|
||||
sys.exit(1)
|
||||
|
||||
with tempfile.NamedTemporaryFile() as f:
|
||||
basename = os.path.basename(os.getcwd())
|
||||
f.write(f"{basename} {new_version}\n\n".encode())
|
||||
f.write(shortlog.encode())
|
||||
f.flush()
|
||||
subprocess.run(["git", "tag", "-e", "-F", f.name, "-a", new_version])
|
||||
print(new_version)
|
||||
|
|
@ -0,0 +1,55 @@
|
|||
# Blue Oak Model License
|
||||
|
||||
Version 1.0.0
|
||||
|
||||
## Purpose
|
||||
|
||||
This license gives everyone as much permission to work with
|
||||
this software as possible, while protecting contributors
|
||||
from liability.
|
||||
|
||||
## Acceptance
|
||||
|
||||
In order to receive this license, you must agree to its
|
||||
rules. The rules of this license are both obligations
|
||||
under that agreement and conditions to your license.
|
||||
You must not do anything with this software that triggers
|
||||
a rule that you cannot or will not follow.
|
||||
|
||||
## Copyright
|
||||
|
||||
Each contributor licenses you to do everything with this
|
||||
software that would otherwise infringe that contributor's
|
||||
copyright in it.
|
||||
|
||||
## Notices
|
||||
|
||||
You must ensure that everyone who gets a copy of
|
||||
any part of this software from you, with or without
|
||||
changes, also gets the text of this license or a link to
|
||||
<https://blueoakcouncil.org/license/1.0.0>.
|
||||
|
||||
## Excuse
|
||||
|
||||
If anyone notifies you in writing that you have not
|
||||
complied with [Notices](#notices), you can keep your
|
||||
license by taking all practical steps to comply within 30
|
||||
days after the notice. If you do not do so, your license
|
||||
ends immediately.
|
||||
|
||||
## Patent
|
||||
|
||||
Each contributor licenses you to do everything with this
|
||||
software that would otherwise infringe any patent claims
|
||||
they can license or become able to license.
|
||||
|
||||
## Reliability
|
||||
|
||||
No contributor can revoke this license.
|
||||
|
||||
## No Liability
|
||||
|
||||
***As far as the law allows, this software comes as is,
|
||||
without any warranty or condition, and no contributor
|
||||
will be liable to anyone for any damages related to this
|
||||
software or this license, under any kind of legal claim.***
|
||||
|
|
@ -0,0 +1,111 @@
|
|||
<h1 align="center">
|
||||
🥒<br>
|
||||
zola-pickes
|
||||
</h1>
|
||||
<div align="center">
|
||||
<strong>Pickles is a clean, responsive blog theme for <a href="https://www.getzola.org/">Zola</a> based on the <a href="https://github.com/mismith0227/hugo_theme_pickles">Hugo theme</a> with the same name.</strong>
|
||||
</div>
|
||||
<br>
|
||||
<div align="center">
|
||||
<a href="https://zola-pickles.pages.dev/">
|
||||
<img src="https://img.shields.io/badge/demo-website-forestgreen" alt="demo website"></a>
|
||||
<a href="https://github.com/lukehsiao/zola-pickles/blob/main/LICENSE.md">
|
||||
<img src="https://img.shields.io/badge/license-BlueOak--1.0.0-blue" alt="License">
|
||||
</a>
|
||||
</div>
|
||||
<br>
|
||||
|
||||
|
||||
|
||||
## Installation
|
||||
First download this theme to your `themes` directory:
|
||||
|
||||
```bash
|
||||
$ cd themes
|
||||
$ git clone https://github.com/lukehsiao/zola-pickles.git
|
||||
```
|
||||
and then enable it in your `config.toml`:
|
||||
|
||||
```toml
|
||||
theme = "zola-pickles"
|
||||
```
|
||||
|
||||
The theme requires putting the posts in the root of the `content` folder and to enable pagination, for example in `content/_index.md`.
|
||||
|
||||
```
|
||||
+++
|
||||
paginate_by = 5
|
||||
sort_by = "date"
|
||||
insert_anchor_links = "right"
|
||||
+++
|
||||
```
|
||||
|
||||
## Reference guides
|
||||
|
||||
## Configuration Options
|
||||
|
||||
```toml
|
||||
[extra]
|
||||
# A line to display underneath the main title
|
||||
subtitle = "Example subtitle"
|
||||
|
||||
# Text to display in the footer of the page
|
||||
copyright = "Copyright authors year"
|
||||
|
||||
# Your Google Analytics ID
|
||||
analytics = ""
|
||||
|
||||
# See below
|
||||
katex_enable = false
|
||||
|
||||
# See below
|
||||
instantpage_enable = false
|
||||
```
|
||||
|
||||
A full example configuration is included in config.toml.
|
||||
|
||||
Note how pickles also expects `title` and `description` to also be set in the Zola configuration.
|
||||
|
||||
### KaTeX math formula support
|
||||
|
||||
This theme contains math formula support using [KaTeX](https://katex.org/), which can be enabled by setting `katex_enable = true` in the `extra` section of `config.toml`.
|
||||
|
||||
After enabling this extension, the `katex` short code can be used in documents:
|
||||
* `{% katex(block=true) %}\KaTeX{% end %}` to typeset a block of math formulas,
|
||||
similar to `$$...$$` in LaTeX
|
||||
|
||||
### Figure Shortcode
|
||||
|
||||
The figure shortcode is convenient for captioning figures.
|
||||
|
||||
```
|
||||
{% figure(link="https://www.example.com/", src="https://www.example.com/img.jpeg", alt="sample alt text") %}
|
||||
Your caption here.
|
||||
{% end %}
|
||||
```
|
||||
|
||||
### Table Shortcode
|
||||
|
||||
The table shortcode is convenient for making mobile-friendly tables (centered with overflow scrollbar).
|
||||
|
||||
```
|
||||
{% table() %}
|
||||
| Item | Price | # In stock |
|
||||
| :----------- | ----: | ---------: |
|
||||
| Juicy Apples | 1.99 | 739 |
|
||||
| Bananas | 1.89 | 6 |
|
||||
{% end %}
|
||||
```
|
||||
|
||||
### Fontawesome
|
||||
|
||||
This theme includes fontawesome, so that fontawesome icons can be directly used.
|
||||
|
||||
### Instant.page
|
||||
|
||||
The theme contains instant.page prefetching. This can be enabled by setting `instantpage_enable = true` in the `extra` section of `config.toml`.
|
||||
|
||||
## Showing article summaries
|
||||
|
||||
By default, the theme will use the first 280 characters of your post as a summary, if a proper [page summary](https://www.getzola.org/documentation/content/page/#summary) using `<!-- more -->` is not provided.
|
||||
For more sensible summaries, we recommend using the manual more indicator.
|
||||
|
|
@ -0,0 +1,86 @@
|
|||
# git-cliff ~ configuration file
|
||||
# https://git-cliff.org/docs/configuration
|
||||
|
||||
[changelog]
|
||||
# changelog header
|
||||
header = """
|
||||
# Changelog\n
|
||||
All notable changes to this project will be documented in this file. See [conventional commits](https://www.conventionalcommits.org/) for commit guidelines.\n
|
||||
"""
|
||||
# template for the changelog body
|
||||
# https://keats.github.io/tera/docs/#introduction
|
||||
body = """
|
||||
---
|
||||
{% if version %}\
|
||||
{% if previous.version %}\
|
||||
## [{{ version | trim_start_matches(pat="v") }}]($REPO/compare/{{ previous.version }}..{{ version }}) - {{ timestamp | date(format="%Y-%m-%d") }}
|
||||
{% else %}\
|
||||
## [{{ version | trim_start_matches(pat="v") }}] - {{ timestamp | date(format="%Y-%m-%d") }}
|
||||
{% endif %}\
|
||||
{% else %}\
|
||||
## [unreleased]
|
||||
{% endif %}\
|
||||
{% for group, commits in commits | group_by(attribute="group") %}
|
||||
### {{ group | striptags | trim | upper_first }}
|
||||
{% for commit in commits
|
||||
| filter(attribute="scope")
|
||||
| sort(attribute="scope") %}
|
||||
- **({{commit.scope}})**{% if commit.breaking %} [**breaking**]{% endif %} \
|
||||
{{ commit.message }} - ([{{ commit.id | truncate(length=7, end="") }}]($REPO/commit/{{ commit.id }})) - {{ commit.author.name }}
|
||||
{%- endfor -%}
|
||||
{% raw %}\n{% endraw %}\
|
||||
{%- for commit in commits %}
|
||||
{%- if commit.scope -%}
|
||||
{% else -%}
|
||||
- {% if commit.breaking %} [**breaking**] {% endif %}\
|
||||
{{ commit.message }} - ([{{ commit.id | truncate(length=7, end="") }}]($REPO/commit/{{ commit.id }})) - {{ commit.author.name }}
|
||||
{% endif -%}
|
||||
{% endfor -%}
|
||||
{% endfor %}\n
|
||||
"""
|
||||
# template for the changelog footer
|
||||
footer = """
|
||||
"""
|
||||
# remove the leading and trailing whitespace from the templates
|
||||
trim = true
|
||||
# postprocessors
|
||||
postprocessors = [
|
||||
{ pattern = '\$REPO', replace = "https://github.com/lukehsiao/zola-pickles" }, # replace repository URL
|
||||
]
|
||||
|
||||
[git]
|
||||
# parse the commits based on https://www.conventionalcommits.org
|
||||
conventional_commits = true
|
||||
# filter out the commits that are not conventional
|
||||
filter_unconventional = true
|
||||
# regex for parsing and grouping commits
|
||||
commit_parsers = [
|
||||
{ message = "^feat", group = "Features"},
|
||||
{ message = "^fix", group = "Bug Fixes"},
|
||||
{ message = "^doc", group = "Documentation"},
|
||||
{ message = "^perf", group = "Performance"},
|
||||
{ message = "^refactor", group = "Refactor"},
|
||||
{ message = "^style", group = "Styling"},
|
||||
{ message = "^test", group = "Testing"},
|
||||
{ message = "^ci", group = "CI/CD", skip = true},
|
||||
{ message = "^build", group = "Build and Dependencies", skip = true},
|
||||
{ message = "^chore\\(release\\): bump", skip = true},
|
||||
{ message = "^chore", group = "Miscellaneous Tasks", skip = true},
|
||||
{ body = ".*security", group = "Security"},
|
||||
]
|
||||
# filter out the commits that are not matched by commit parsers
|
||||
filter_commits = false
|
||||
# glob pattern for matching git tags
|
||||
tag_pattern = "v[0-9]*"
|
||||
# regex for skipping tags
|
||||
skip_tags = "v0.1.0-beta.1"
|
||||
# regex for ignoring tags
|
||||
ignore_tags = "python-v[0-9]*"
|
||||
# sort the tags chronologically
|
||||
date_order = true
|
||||
# sort the commits inside sections by oldest/newest order
|
||||
sort_commits = "oldest"
|
||||
link_parsers = [
|
||||
{ pattern = "#(\\d+)", href = "https://github.com/lukehsiao/zola-pickles/issues/$1"},
|
||||
{ pattern = "RFC(\\d+)", text = "ietf-rfc$1", href = "https://datatracker.ietf.org/doc/html/rfc$1"},
|
||||
]
|
||||
|
|
@ -0,0 +1,157 @@
|
|||
# The base URL of the site; the only required configuration variable.
|
||||
base_url = "https://zola-pickles.pages.dev"
|
||||
|
||||
# The site title and description; used in feeds by default.
|
||||
title = "Example Site"
|
||||
description = "A demo of the Zola Pickles theme"
|
||||
|
||||
# The default language; used in feeds.
|
||||
default_language = "en"
|
||||
|
||||
# The site theme to use.
|
||||
# theme = ""
|
||||
|
||||
# When set to "true", a feed is automatically generated.
|
||||
generate_feeds = true
|
||||
|
||||
# The filename to use for the feed. Used as the template filename, too.
|
||||
# Defaults to "atom.xml", which has a built-in template that renders an Atom 1.0 feed.
|
||||
# There is also a built-in template "rss.xml" that renders an RSS 2.0 feed.
|
||||
feed_filenames = ["atom.xml"]
|
||||
|
||||
# The number of articles to include in the feed. All items are included if
|
||||
# this limit is not set (the default).
|
||||
feed_limit = 20
|
||||
|
||||
# When set to "true", files in the `static` directory are hard-linked. Useful for large
|
||||
# static files. Note that for this to work, both `static` and the
|
||||
# output directory need to be on the same filesystem. Note that the theme's `static`
|
||||
# files are always copied, regardless of this setting.
|
||||
# hard_link_static = false
|
||||
|
||||
# The taxonomies to be rendered for the site and their configuration.
|
||||
# Example:
|
||||
# taxonomies = [
|
||||
# {name = "tags", feed = true}, # each tag will have its own feed
|
||||
# {name = "tags", lang = "fr"}, # you can have taxonomies with the same name in multiple languages
|
||||
# {name = "categories", paginate_by = 5}, # 5 items per page for a term
|
||||
# {name = "authors"}, # Basic definition: no feed or pagination
|
||||
# ]
|
||||
#
|
||||
taxonomies = [
|
||||
{name = "tags"},
|
||||
{name = "categories"},
|
||||
]
|
||||
|
||||
# The additional languages for the site.
|
||||
# Example:
|
||||
# languages = [
|
||||
# {code = "fr", feed = true}, # there will be a feed for French content
|
||||
# {code = "fr", search = true}, # there will be a Search Index for French content
|
||||
# {code = "it"}, # there won't be a feed for Italian content
|
||||
# ]
|
||||
#
|
||||
#languages = []
|
||||
|
||||
# When set to "true", the Sass files in the `sass` directory in the site root are compiled.
|
||||
# Sass files in theme directories are always compiled.
|
||||
compile_sass = true
|
||||
|
||||
# When set to "true", the generated HTML files are minified.
|
||||
minify_html = false
|
||||
|
||||
# A list of glob patterns specifying asset files to ignore when the content
|
||||
# directory is processed. Defaults to none, which means that all asset files are
|
||||
# copied over to the `public` directory.
|
||||
# Example:
|
||||
# ignored_content = ["*.{graphml,xlsx}", "temp.*"]
|
||||
ignored_content = []
|
||||
|
||||
# You can override the default output directory `public` by setting an another value.
|
||||
# output_dir = "docs"
|
||||
|
||||
# Configuration of the Markdown rendering
|
||||
[markdown]
|
||||
# When set to "true", all code blocks are highlighted.
|
||||
highlight_code = true
|
||||
|
||||
# The theme to use for code highlighting.
|
||||
# See below for list of allowed values.
|
||||
highlight_theme = "solarized-light"
|
||||
|
||||
# When set to "true", emoji aliases translated to their corresponding
|
||||
# Unicode emoji equivalent in the rendered Markdown files. (e.g.: :smile: => 😄)
|
||||
render_emoji = true
|
||||
|
||||
# Whether external links are to be opened in a new tab
|
||||
# If this is true, a `rel="noopener"` will always automatically be added for security reasons
|
||||
external_links_target_blank = false
|
||||
|
||||
# Whether to set rel="nofollow" for all external links
|
||||
external_links_no_follow = true
|
||||
|
||||
# Whether to set rel="noreferrer" for all external links
|
||||
external_links_no_referrer = false
|
||||
|
||||
# Whether smart punctuation is enabled (changing quotes, dashes, dots in their typographic form)
|
||||
# For example, `...` into `…`, `"quote"` into `“curly”` etc
|
||||
smart_punctuation = false
|
||||
|
||||
# Configuration of the link checker.
|
||||
[link_checker]
|
||||
# Skip link checking for external URLs that start with these prefixes
|
||||
skip_prefixes = []
|
||||
|
||||
# Skip anchor checking for external URLs that start with these prefixes
|
||||
skip_anchor_prefixes = []
|
||||
|
||||
# Various slugification strategies, see below for details
|
||||
# Defaults to everything being a slug
|
||||
[slugify]
|
||||
paths = "on"
|
||||
taxonomies = "on"
|
||||
anchors = "on"
|
||||
|
||||
# When set to "true", a search index is built from the pages and section
|
||||
# content for `default_language`.
|
||||
build_search_index = false
|
||||
|
||||
[search]
|
||||
# Whether to include the title of the page/section in the index
|
||||
include_title = true
|
||||
# Whether to include the description of the page/section in the index
|
||||
include_description = false
|
||||
# Whether to include the rendered content of the page/section in the index
|
||||
include_content = true
|
||||
# At which character to truncate the content to. Useful if you have a lot of pages and the index would
|
||||
# become too big to load on the site. Defaults to not being set.
|
||||
# truncate_content_length = 100
|
||||
|
||||
# Optional translation object. Keys should be language codes.
|
||||
# Optional translation object. The key if present should be a language code.
|
||||
# Example:
|
||||
# default_language = "fr"
|
||||
#
|
||||
# [translations]
|
||||
# [translations.fr]
|
||||
# title = "Un titre"
|
||||
#
|
||||
# [translations.en]
|
||||
# title = "A title"
|
||||
#
|
||||
[translations]
|
||||
|
||||
# You can put any kind of data here. The data
|
||||
# will be accessible in all templates
|
||||
# Example:
|
||||
# [extra]
|
||||
# author = "Famous author"
|
||||
#
|
||||
# author value will be available using {{ config.extra.author }} in templates
|
||||
#
|
||||
[extra]
|
||||
subtitle = "Example subtitle"
|
||||
copyright = "Copyright <i class=\"fas fa-heart\" style=\"color: red;\"></i> authors year"
|
||||
analytics = ""
|
||||
katex_enable = true
|
||||
instantpage_enable = true
|
||||
|
|
@ -0,0 +1,5 @@
|
|||
+++
|
||||
paginate_by = 10
|
||||
sort_by = "date"
|
||||
insert_anchor_links = "right"
|
||||
+++
|
||||
|
|
@ -0,0 +1,23 @@
|
|||
+++
|
||||
title = "Eighth post"
|
||||
date = 2018-07-08
|
||||
|
||||
[taxonomies]
|
||||
categories = ["Even"]
|
||||
tags = ["placeholder posts"]
|
||||
+++
|
||||
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor
|
||||
incididunt ut labore et dolore magna aliqua. Ut enim ad minim veniam, quis
|
||||
nostrud exercitation ullamco laboris nisi ut aliquip ex ea commodo consequat.
|
||||
Duis aute irure dolor in reprehenderit in voluptate velit esse cillum dolore
|
||||
eu fugiat nulla pariatur. Excepteur sint occaecat cupidatat non proident, sunt
|
||||
in culpa qui officia deserunt mollit anim id est laborum.
|
||||
|
||||
<!-- more -->
|
||||
|
||||
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor
|
||||
incididunt ut labore et dolore magna aliqua. Ut enim ad minim veniam, quis
|
||||
nostrud exercitation ullamco laboris nisi ut aliquip ex ea commodo consequat.
|
||||
Duis aute irure dolor in reprehenderit in voluptate velit esse cillum dolore
|
||||
eu fugiat nulla pariatur. Excepteur sint occaecat cupidatat non proident, sunt
|
||||
in culpa qui officia deserunt mollit anim id est laborum.
|
||||
|
|
@ -0,0 +1,22 @@
|
|||
+++
|
||||
title = "Fifth post"
|
||||
date = 2018-07-05
|
||||
[taxonomies]
|
||||
categories = ["Odd"]
|
||||
tags = ["placeholder posts", "prime-number posts"]
|
||||
+++
|
||||
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor
|
||||
incididunt ut labore et dolore magna aliqua. Ut enim ad minim veniam, quis
|
||||
nostrud exercitation ullamco laboris nisi ut aliquip ex ea commodo consequat.
|
||||
Duis aute irure dolor in reprehenderit in voluptate velit esse cillum dolore
|
||||
eu fugiat nulla pariatur. Excepteur sint occaecat cupidatat non proident, sunt
|
||||
in culpa qui officia deserunt mollit anim id est laborum.
|
||||
|
||||
<!-- more -->
|
||||
|
||||
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor
|
||||
incididunt ut labore et dolore magna aliqua. Ut enim ad minim veniam, quis
|
||||
nostrud exercitation ullamco laboris nisi ut aliquip ex ea commodo consequat.
|
||||
Duis aute irure dolor in reprehenderit in voluptate velit esse cillum dolore
|
||||
eu fugiat nulla pariatur. Excepteur sint occaecat cupidatat non proident, sunt
|
||||
in culpa qui officia deserunt mollit anim id est laborum.
|
||||
|
|
@ -0,0 +1,23 @@
|
|||
+++
|
||||
title = "First post"
|
||||
date = 2018-07-01
|
||||
|
||||
[taxonomies]
|
||||
categories = ["Odd"]
|
||||
tags = ["placeholder posts", "tag1"]
|
||||
+++
|
||||
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor
|
||||
incididunt ut labore et dolore magna aliqua. Ut enim ad minim veniam, quis
|
||||
nostrud exercitation ullamco laboris nisi ut aliquip ex ea commodo consequat.
|
||||
Duis aute irure dolor in reprehenderit in voluptate velit esse cillum dolore
|
||||
eu fugiat nulla pariatur. Excepteur sint occaecat cupidatat non proident, sunt
|
||||
in culpa qui officia deserunt mollit anim id est laborum.
|
||||
|
||||
<!-- more -->
|
||||
|
||||
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor
|
||||
incididunt ut labore et dolore magna aliqua. Ut enim ad minim veniam, quis
|
||||
nostrud exercitation ullamco laboris nisi ut aliquip ex ea commodo consequat.
|
||||
Duis aute irure dolor in reprehenderit in voluptate velit esse cillum dolore
|
||||
eu fugiat nulla pariatur. Excepteur sint occaecat cupidatat non proident, sunt
|
||||
in culpa qui officia deserunt mollit anim id est laborum.
|
||||
|
|
@ -0,0 +1,22 @@
|
|||
+++
|
||||
title = "Fourth post"
|
||||
date = 2018-07-04
|
||||
[taxonomies]
|
||||
categories = ["Even"]
|
||||
tags = ["placeholder posts"]
|
||||
+++
|
||||
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor
|
||||
incididunt ut labore et dolore magna aliqua. Ut enim ad minim veniam, quis
|
||||
nostrud exercitation ullamco laboris nisi ut aliquip ex ea commodo consequat.
|
||||
Duis aute irure dolor in reprehenderit in voluptate velit esse cillum dolore
|
||||
eu fugiat nulla pariatur. Excepteur sint occaecat cupidatat non proident, sunt
|
||||
in culpa qui officia deserunt mollit anim id est laborum.
|
||||
|
||||
<!-- more -->
|
||||
|
||||
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor
|
||||
incididunt ut labore et dolore magna aliqua. Ut enim ad minim veniam, quis
|
||||
nostrud exercitation ullamco laboris nisi ut aliquip ex ea commodo consequat.
|
||||
Duis aute irure dolor in reprehenderit in voluptate velit esse cillum dolore
|
||||
eu fugiat nulla pariatur. Excepteur sint occaecat cupidatat non proident, sunt
|
||||
in culpa qui officia deserunt mollit anim id est laborum.
|
||||
|
|
@ -0,0 +1,72 @@
|
|||
+++
|
||||
title = "Markdown Demonstration"
|
||||
weight = 1
|
||||
order = 1
|
||||
date = 2018-07-18
|
||||
insert_anchor_links = "right"
|
||||
[taxonomies]
|
||||
categories = ["Real Content"]
|
||||
[extra]
|
||||
toc = true
|
||||
+++
|
||||
|
||||
Testing every `elements` you can find in [CommonMark](http://commonmark.org).
|
||||
<!-- more -->
|
||||
|
||||
Quisque viverra a eros id auctor. Proin id nibh ut nisl dignissim pellentesque et ac mi. Nullam mattis urna quis consequat bibendum. Donec pretium dui elit, a semper purus tristique et. Mauris euismod nisl eu vehicula facilisis. Maecenas facilisis non massa non scelerisque. Integer malesuada cursus erat eu viverra. Duis ligula mi, eleifend vel justo id, laoreet porttitor ex. Etiam ultricies lacus lorem, sed aliquam nulla blandit in. Maecenas vel facilisis neque, vitae fringilla eros. In justo nibh, pellentesque sed faucibus nec, varius sit amet risus.
|
||||
|
||||
> This is a quote
|
||||
|
||||
- a
|
||||
- bullet
|
||||
- point
|
||||
|
||||
## Some code
|
||||
|
||||
```rust
|
||||
fn main() {
|
||||
let greetings = ["Hello", "Hola", "Bonjour",
|
||||
"Ciao", "こんにちは", "안녕하세요",
|
||||
"Cześć", "Olá", "Здравствуйте",
|
||||
"Chào bạn", "您好", "Hallo",
|
||||
"Hej", "Ahoj", "سلام"];
|
||||
|
||||
for (num, greeting) in greetings.iter().enumerate() {
|
||||
print!("{} : ", greeting);
|
||||
match num {
|
||||
0 => println!("This code is editable and runnable!"),
|
||||
1 => println!("¡Este código es editable y ejecutable!"),
|
||||
2 => println!("Ce code est modifiable et exécutable !"),
|
||||
3 => println!("Questo codice è modificabile ed eseguibile!"),
|
||||
4 => println!("このコードは編集して実行出来ます！"),
|
||||
5 => println!("여기에서 코드를 수정하고 실행할 수 있습니다!"),
|
||||
6 => println!("Ten kod można edytować oraz uruchomić!"),
|
||||
7 => println!("Este código é editável e executável!"),
|
||||
8 => println!("Этот код можно отредактировать и запустить!"),
|
||||
9 => println!("Bạn có thể edit và run code trực tiếp!"),
|
||||
10 => println!("这段代码是可以编辑并且能够运行的！"),
|
||||
11 => println!("Dieser Code kann bearbeitet und ausgeführt werden!"),
|
||||
12 => println!("Den här koden kan redigeras och köras!"),
|
||||
13 => println!("Tento kód můžete upravit a spustit"),
|
||||
14 => println!("این کد قابلیت ویرایش و اجرا دارد!"),
|
||||
_ => {},
|
||||
}
|
||||
}
|
||||
}
|
||||
```
|
||||
|
||||
## A table
|
||||
|
||||
| a | table | in | markdown | !! |
|
||||
|----|-------|----|----------|---------------------------------|
|
||||
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
|
||||
| 1 | we | ew | we | with a longish column inside it |
|
||||
|
||||
## An image
|
||||
|
||||
|
||||
|
||||
## An iframe
|
||||
|
||||
{{ youtube(id="dQw4w9WgXcQ") }}
|
||||
|
|
@ -0,0 +1,32 @@
|
|||
+++
|
||||
title = "Ninth post"
|
||||
date = 2018-07-09
|
||||
[taxonomies]
|
||||
categories = ["Odd"]
|
||||
tags = ["placeholder posts"]
|
||||
[extra]
|
||||
author = "Test Author"
|
||||
+++
|
||||
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor
|
||||
incididunt ut labore et dolore magna aliqua. Ut enim ad minim veniam, quis
|
||||
nostrud exercitation ullamco laboris nisi ut aliquip ex ea commodo consequat.
|
||||
Duis aute irure dolor in reprehenderit in voluptate velit esse cillum dolore
|
||||
eu fugiat nulla pariatur. Excepteur sint occaecat cupidatat non proident, sunt
|
||||
in culpa qui officia deserunt mollit anim id est laborum.
|
||||
|
||||
<!-- more -->
|
||||
|
||||
{% figure(link="https://en.wikipedia.org/wiki/Cable_lacing#/media/File:Cable_lacing_close-up.jpg", src="https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/9/9c/Cable_lacing_close-up.jpg", alt="Laced wiring harness") %}
|
||||
Cable lacing example from Wikipedia.
|
||||
{% end %}
|
||||
|
||||
{% katex(block=true) %}
|
||||
\KaTeX
|
||||
{% end %}
|
||||
|
||||
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor
|
||||
incididunt ut labore et dolore magna aliqua. Ut enim ad minim veniam, quis
|
||||
nostrud exercitation ullamco laboris nisi ut aliquip ex ea commodo consequat.
|
||||
Duis aute irure dolor in reprehenderit in voluptate velit esse cillum dolore
|
||||
eu fugiat nulla pariatur. Excepteur sint occaecat cupidatat non proident, sunt
|
||||
in culpa qui officia deserunt mollit anim id est laborum.
|
||||
|
|
@ -0,0 +1,22 @@
|
|||
+++
|
||||
title = "Second post"
|
||||
date = 2018-07-02
|
||||
[taxonomies]
|
||||
categories = ["Even"]
|
||||
tags = ["placeholder posts", "prime-number posts"]
|
||||
+++
|
||||
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor
|
||||
incididunt ut labore et dolore magna aliqua. Ut enim ad minim veniam, quis
|
||||
nostrud exercitation ullamco laboris nisi ut aliquip ex ea commodo consequat.
|
||||
Duis aute irure dolor in reprehenderit in voluptate velit esse cillum dolore
|
||||
eu fugiat nulla pariatur. Excepteur sint occaecat cupidatat non proident, sunt
|
||||
in culpa qui officia deserunt mollit anim id est laborum.
|
||||
|
||||
<!-- more -->
|
||||
|
||||
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor
|
||||
incididunt ut labore et dolore magna aliqua. Ut enim ad minim veniam, quis
|
||||
nostrud exercitation ullamco laboris nisi ut aliquip ex ea commodo consequat.
|
||||
Duis aute irure dolor in reprehenderit in voluptate velit esse cillum dolore
|
||||
eu fugiat nulla pariatur. Excepteur sint occaecat cupidatat non proident, sunt
|
||||
in culpa qui officia deserunt mollit anim id est laborum.
|
||||
|
|
@ -0,0 +1,22 @@
|
|||
+++
|
||||
title = "Seventh post"
|
||||
date = 2018-07-07
|
||||
[taxonomies]
|
||||
categories = ["Odd"]
|
||||
tags = ["placeholder posts", "prime-number posts"]
|
||||
+++
|
||||
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor
|
||||
incididunt ut labore et dolore magna aliqua. Ut enim ad minim veniam, quis
|
||||
nostrud exercitation ullamco laboris nisi ut aliquip ex ea commodo consequat.
|
||||
Duis aute irure dolor in reprehenderit in voluptate velit esse cillum dolore
|
||||
eu fugiat nulla pariatur. Excepteur sint occaecat cupidatat non proident, sunt
|
||||
in culpa qui officia deserunt mollit anim id est laborum.
|
||||
|
||||
<!-- more -->
|
||||
|
||||
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor
|
||||
incididunt ut labore et dolore magna aliqua. Ut enim ad minim veniam, quis
|
||||
nostrud exercitation ullamco laboris nisi ut aliquip ex ea commodo consequat.
|
||||
Duis aute irure dolor in reprehenderit in voluptate velit esse cillum dolore
|
||||
eu fugiat nulla pariatur. Excepteur sint occaecat cupidatat non proident, sunt
|
||||
in culpa qui officia deserunt mollit anim id est laborum.
|
||||
|
|
@ -0,0 +1,23 @@
|
|||
+++
|
||||
title = "Sixth post"
|
||||
date = 2018-07-06
|
||||
category = "Even"
|
||||
tags = [
|
||||
"placeholder posts",
|
||||
]
|
||||
+++
|
||||
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor
|
||||
incididunt ut labore et dolore magna aliqua. Ut enim ad minim veniam, quis
|
||||
nostrud exercitation ullamco laboris nisi ut aliquip ex ea commodo consequat.
|
||||
Duis aute irure dolor in reprehenderit in voluptate velit esse cillum dolore
|
||||
eu fugiat nulla pariatur. Excepteur sint occaecat cupidatat non proident, sunt
|
||||
in culpa qui officia deserunt mollit anim id est laborum.
|
||||
|
||||
<!-- more -->
|
||||
|
||||
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor
|
||||
incididunt ut labore et dolore magna aliqua. Ut enim ad minim veniam, quis
|
||||
nostrud exercitation ullamco laboris nisi ut aliquip ex ea commodo consequat.
|
||||
Duis aute irure dolor in reprehenderit in voluptate velit esse cillum dolore
|
||||
eu fugiat nulla pariatur. Excepteur sint occaecat cupidatat non proident, sunt
|
||||
in culpa qui officia deserunt mollit anim id est laborum.
|
||||
|
|
@ -0,0 +1,67 @@
|
|||
+++
|
||||
title = "What is Gutenberg"
|
||||
date = 2017-09-24
|
||||
|
||||
[taxonomies]
|
||||
categories = ["Hello world"]
|
||||
+++
|
||||
|
||||
Testing every `elements` you can find in [CommonMark](http://commonmark.org).
|
||||
<!-- more -->
|
||||
|
||||
Quisque viverra a eros id auctor. Proin id nibh ut nisl dignissim pellentesque et ac mi. Nullam mattis urna quis consequat bibendum. Donec pretium dui elit, a semper purus tristique et. Mauris euismod nisl eu vehicula facilisis. Maecenas facilisis non massa non scelerisque. Integer malesuada cursus erat eu viverra. Duis ligula mi, eleifend vel justo id, laoreet porttitor ex. Etiam ultricies lacus lorem, sed aliquam nulla blandit in. Maecenas vel facilisis neque, vitae fringilla eros. In justo nibh, pellentesque sed faucibus nec, varius sit amet risus.
|
||||
|
||||
> This is a quote
|
||||
|
||||
- a
|
||||
- bullet
|
||||
- point
|
||||
|
||||
## Some code
|
||||
|
||||
```rust
|
||||
fn main() {
|
||||
let greetings = ["Hello", "Hola", "Bonjour",
|
||||
"Ciao", "こんにちは", "안녕하세요",
|
||||
"Cześć", "Olá", "Здравствуйте",
|
||||
"Chào bạn", "您好", "Hallo",
|
||||
"Hej", "Ahoj", "سلام"];
|
||||
|
||||
for (num, greeting) in greetings.iter().enumerate() {
|
||||
print!("{} : ", greeting);
|
||||
match num {
|
||||
0 => println!("This code is editable and runnable!"),
|
||||
1 => println!("¡Este código es editable y ejecutable!"),
|
||||
2 => println!("Ce code est modifiable et exécutable !"),
|
||||
3 => println!("Questo codice è modificabile ed eseguibile!"),
|
||||
4 => println!("このコードは編集して実行出来ます！"),
|
||||
5 => println!("여기에서 코드를 수정하고 실행할 수 있습니다!"),
|
||||
6 => println!("Ten kod można edytować oraz uruchomić!"),
|
||||
7 => println!("Este código é editável e executável!"),
|
||||
8 => println!("Этот код можно отредактировать и запустить!"),
|
||||
9 => println!("Bạn có thể edit và run code trực tiếp!"),
|
||||
10 => println!("这段代码是可以编辑并且能够运行的！"),
|
||||
11 => println!("Dieser Code kann bearbeitet und ausgeführt werden!"),
|
||||
12 => println!("Den här koden kan redigeras och köras!"),
|
||||
13 => println!("Tento kód můžete upravit a spustit"),
|
||||
14 => println!("این کد قابلیت ویرایش و اجرا دارد!"),
|
||||
_ => {},
|
||||
}
|
||||
}
|
||||
}
|
||||
```
|
||||
|
||||
## A table
|
||||
|
||||
| a | table | in | markdown | !! |
|
||||
|----|-------|----|----------|---------------------------------|
|
||||
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
|
||||
| 1 | we | ew | we | with a longish column inside it |
|
||||
|
||||
## An image
|
||||
|
||||
|
||||
|
||||
## An iframe
|
||||
|
||||
{{ youtube(id="dQw4w9WgXcQ") }}
|
||||
|
|
@ -0,0 +1,19 @@
|
|||
+++
|
||||
title = "A first theme for Gutenberg"
|
||||
date = 2017-09-25
|
||||
|
||||
[taxonomies]
|
||||
categories = ["Prog"]
|
||||
tags = ["rust", "ssg"]
|
||||
+++
|
||||
|
||||
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Nunc eu feugiat sapien. Aenean ligula nunc, laoreet id sem in, interdum bibendum felis. Donec vel dui neque. Praesent ac sem ut justo volutpat rutrum a imperdiet tellus. Nam lobortis massa non hendrerit hendrerit. Vivamus porttitor dignissim turpis, eget aliquam urna tincidunt non. Aliquam et fringilla turpis. Nullam eros est, eleifend in ornare sed, hendrerit eget est. Aliquam tellus felis, suscipit vitae ex vel, fringilla tempus massa. Nulla facilisi. Pellentesque lobortis consequat lectus. Maecenas ac libero elit.
|
||||
<!-- more -->
|
||||
Ut luctus dolor ut tortor hendrerit, sed hendrerit augue scelerisque. Suspendisse quis sodales dui, at tempus ante. Nulla at tempor metus. Aliquam vitae rutrum diam. Curabitur iaculis massa dui, quis varius nulla finibus a. Praesent eu blandit justo. Suspendisse pharetra, arcu in rhoncus rutrum, magna magna viverra erat, eget vestibulum enim tellus id dui. Nunc vel dui et arcu posuere maximus. Mauris quam quam, bibendum sed libero nec, tempus hendrerit arcu. Suspendisse sed gravida orci. Fusce tempor arcu ac est pretium porttitor. Aenean consequat risus venenatis sem aliquam, at sollicitudin nulla semper. Aenean bibendum cursus hendrerit. Nulla congue urna nec finibus bibendum. Donec porta tincidunt ligula non ultricies.
|
||||
|
||||
|
||||
Sed vulputate tristique elit, eget pharetra elit sodales sed. Proin dignissim ipsum lorem, at porta eros malesuada sed. Proin tristique eros eu quam ornare, suscipit luctus mauris lobortis. Phasellus ut placerat enim. Donec egestas faucibus maximus. Nam quis efficitur eros. Cras tincidunt, lacus ac pretium porta, dui dolor varius elit, eget laoreet justo justo vitae metus. Morbi eget nisi ut ex scelerisque lobortis ut in lorem. Vestibulum et lorem quis ipsum feugiat varius. Mauris nec nulla viverra nisi porttitor efficitur. Morbi vel purus eleifend, finibus erat non, placerat ipsum. Mauris et augue vel nisi volutpat aliquam. Curabitur malesuada tortor est, at condimentum neque eleifend in.
|
||||
|
||||
Morbi id ornare lacus. Suspendisse ultrices rutrum posuere. Nullam porttitor libero quis ligula finibus semper. Mauris iaculis magna et nisl tristique, eget maximus ex feugiat. Nam eu felis leo. Quisque ultrices varius purus in molestie. Duis non accumsan ligula. Vivamus dignissim malesuada metus, vel hendrerit tellus viverra id. Curabitur posuere, mauris vitae dignissim dictum, velit mi condimentum lorem, nec varius velit arcu a mi. In dolor sapien, condimentum sed aliquam at, dignissim id purus. Cras lorem leo, vulputate ac ante sed, molestie tempus lectus. Curabitur efficitur libero quam, rhoncus faucibus libero pharetra nec. Curabitur lobortis ullamcorper nisl eu imperdiet. Duis porttitor interdum magna, ac eleifend orci consequat vitae. Aliquam augue felis, faucibus vel blandit sed, maximus non turpis.
|
||||
|
||||
Quisque viverra a eros id auctor. Proin id nibh ut nisl dignissim pellentesque et ac mi. Nullam mattis urna quis consequat bibendum. Donec pretium dui elit, a semper purus tristique et. Mauris euismod nisl eu vehicula facilisis. Maecenas facilisis non massa non scelerisque. Integer malesuada cursus erat eu viverra. Duis ligula mi, eleifend vel justo id, laoreet porttitor ex. Etiam ultricies lacus lorem, sed aliquam nulla blandit in. Maecenas vel facilisis neque, vitae fringilla eros. In justo nibh, pellentesque sed faucibus nec, varius sit amet risus.
|
||||
|
|
@ -0,0 +1,23 @@
|
|||
+++
|
||||
title = "Tenth post"
|
||||
date = 2018-07-10
|
||||
|
||||
[taxonomies]
|
||||
categories = ["Even"]
|
||||
tags = ["placeholder posts"]
|
||||
+++
|
||||
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor
|
||||
incididunt ut labore et dolore magna aliqua. Ut enim ad minim veniam, quis
|
||||
nostrud exercitation ullamco laboris nisi ut aliquip ex ea commodo consequat.
|
||||
Duis aute irure dolor in reprehenderit in voluptate velit esse cillum dolore
|
||||
eu fugiat nulla pariatur. Excepteur sint occaecat cupidatat non proident, sunt
|
||||
in culpa qui officia deserunt mollit anim id est laborum.
|
||||
|
||||
<!-- more -->
|
||||
|
||||
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor
|
||||
incididunt ut labore et dolore magna aliqua. Ut enim ad minim veniam, quis
|
||||
nostrud exercitation ullamco laboris nisi ut aliquip ex ea commodo consequat.
|
||||
Duis aute irure dolor in reprehenderit in voluptate velit esse cillum dolore
|
||||
eu fugiat nulla pariatur. Excepteur sint occaecat cupidatat non proident, sunt
|
||||
in culpa qui officia deserunt mollit anim id est laborum.
|
||||
|
|
@ -0,0 +1,24 @@
|
|||
+++
|
||||
title = "Third post"
|
||||
date = 2018-07-03
|
||||
category = "Odd"
|
||||
tags = [
|
||||
"placeholder posts",
|
||||
"prime-number posts",
|
||||
]
|
||||
+++
|
||||
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor
|
||||
incididunt ut labore et dolore magna aliqua. Ut enim ad minim veniam, quis
|
||||
nostrud exercitation ullamco laboris nisi ut aliquip ex ea commodo consequat.
|
||||
Duis aute irure dolor in reprehenderit in voluptate velit esse cillum dolore
|
||||
eu fugiat nulla pariatur. Excepteur sint occaecat cupidatat non proident, sunt
|
||||
in culpa qui officia deserunt mollit anim id est laborum.
|
||||
|
||||
<!-- more -->
|
||||
|
||||
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor
|
||||
incididunt ut labore et dolore magna aliqua. Ut enim ad minim veniam, quis
|
||||
nostrud exercitation ullamco laboris nisi ut aliquip ex ea commodo consequat.
|
||||
Duis aute irure dolor in reprehenderit in voluptate velit esse cillum dolore
|
||||
eu fugiat nulla pariatur. Excepteur sint occaecat cupidatat non proident, sunt
|
||||
in culpa qui officia deserunt mollit anim id est laborum.
|
||||
|
|
@ -0,0 +1,3 @@
|
|||
.l-footer {
|
||||
padding: 24px 0;
|
||||
}
|
||||
|
|
@ -0,0 +1,5 @@
|
|||
.l-header {
|
||||
display: block;
|
||||
padding: 20px 0;
|
||||
text-align: center;
|
||||
}
|
||||
|
|
@ -0,0 +1,5 @@
|
|||
.l-main {
|
||||
width: 96%;
|
||||
max-width: 720px;
|
||||
margin: 0 auto 0;
|
||||
}
|
||||
|
|
@ -0,0 +1,5 @@
|
|||
.l-nav {
|
||||
width: 96%;
|
||||
max-width: 720px;
|
||||
margin: 0 auto;
|
||||
}
|
||||
|
|
@ -0,0 +1,349 @@
|
|||
/*! normalize.css v8.0.1 | MIT License | github.com/necolas/normalize.css */
|
||||
|
||||
/* Document
|
||||
========================================================================== */
|
||||
|
||||
/**
|
||||
* 1. Correct the line height in all browsers.
|
||||
* 2. Prevent adjustments of font size after orientation changes in iOS.
|
||||
*/
|
||||
|
||||
html {
|
||||
line-height: 1.15; /* 1 */
|
||||
-webkit-text-size-adjust: 100%; /* 2 */
|
||||
}
|
||||
|
||||
/* Sections
|
||||
========================================================================== */
|
||||
|
||||
/**
|
||||
* Remove the margin in all browsers.
|
||||
*/
|
||||
|
||||
body {
|
||||
margin: 0;
|
||||
}
|
||||
|
||||
/**
|
||||
* Render the `main` element consistently in IE.
|
||||
*/
|
||||
|
||||
main {
|
||||
display: block;
|
||||
}
|
||||
|
||||
/**
|
||||
* Correct the font size and margin on `h1` elements within `section` and
|
||||
* `article` contexts in Chrome, Firefox, and Safari.
|
||||
*/
|
||||
|
||||
h1 {
|
||||
font-size: 2em;
|
||||
margin: 0.67em 0;
|
||||
}
|
||||
|
||||
/* Grouping content
|
||||
========================================================================== */
|
||||
|
||||
/**
|
||||
* 1. Add the correct box sizing in Firefox.
|
||||
* 2. Show the overflow in Edge and IE.
|
||||
*/
|
||||
|
||||
hr {
|
||||
box-sizing: content-box; /* 1 */
|
||||
height: 0; /* 1 */
|
||||
overflow: visible; /* 2 */
|
||||
}
|
||||
|
||||
/**
|
||||
* 1. Correct the inheritance and scaling of font size in all browsers.
|
||||
* 2. Correct the odd `em` font sizing in all browsers.
|
||||
*/
|
||||
|
||||
pre {
|
||||
font-family: monospace, monospace; /* 1 */
|
||||
font-size: 1em; /* 2 */
|
||||
}
|
||||
|
||||
/* Text-level semantics
|
||||
========================================================================== */
|
||||
|
||||
/**
|
||||
* Remove the gray background on active links in IE 10.
|
||||
*/
|
||||
|
||||
a {
|
||||
background-color: transparent;
|
||||
}
|
||||
|
||||
/**
|
||||
* 1. Remove the bottom border in Chrome 57-
|
||||
* 2. Add the correct text decoration in Chrome, Edge, IE, Opera, and Safari.
|
||||
*/
|
||||
|
||||
abbr[title] {
|
||||
border-bottom: none; /* 1 */
|
||||
text-decoration: underline; /* 2 */
|
||||
text-decoration: underline dotted; /* 2 */
|
||||
}
|
||||
|
||||
/**
|
||||
* Add the correct font weight in Chrome, Edge, and Safari.
|
||||
*/
|
||||
|
||||
b,
|
||||
strong {
|
||||
font-weight: bolder;
|
||||
}
|
||||
|
||||
/**
|
||||
* 1. Correct the inheritance and scaling of font size in all browsers.
|
||||
* 2. Correct the odd `em` font sizing in all browsers.
|
||||
*/
|
||||
|
||||
code,
|
||||
kbd,
|
||||
samp {
|
||||
font-family: monospace, monospace; /* 1 */
|
||||
font-size: 1em; /* 2 */
|
||||
}
|
||||
|
||||
/**
|
||||
* Add the correct font size in all browsers.
|
||||
*/
|
||||
|
||||
small {
|
||||
font-size: 80%;
|
||||
}
|
||||
|
||||
/**
|
||||
* Prevent `sub` and `sup` elements from affecting the line height in
|
||||
* all browsers.
|
||||
*/
|
||||
|
||||
sub,
|
||||
sup {
|
||||
font-size: 75%;
|
||||
line-height: 0;
|
||||
position: relative;
|
||||
vertical-align: baseline;
|
||||
}
|
||||
|
||||
sub {
|
||||
bottom: -0.25em;
|
||||
}
|
||||
|
||||
sup {
|
||||
top: -0.5em;
|
||||
}
|
||||
|
||||
/* Embedded content
|
||||
========================================================================== */
|
||||
|
||||
/**
|
||||
* Remove the border on images inside links in IE 10.
|
||||
*/
|
||||
|
||||
img {
|
||||
border-style: none;
|
||||
}
|
||||
|
||||
/* Forms
|
||||
========================================================================== */
|
||||
|
||||
/**
|
||||
* 1. Change the font styles in all browsers.
|
||||
* 2. Remove the margin in Firefox and Safari.
|
||||
*/
|
||||
|
||||
button,
|
||||
input,
|
||||
optgroup,
|
||||
select,
|
||||
textarea {
|
||||
font-family: inherit; /* 1 */
|
||||
font-size: 100%; /* 1 */
|
||||
line-height: 1.15; /* 1 */
|
||||
margin: 0; /* 2 */
|
||||
}
|
||||
|
||||
/**
|
||||
* Show the overflow in IE.
|
||||
* 1. Show the overflow in Edge.
|
||||
*/
|
||||
|
||||
button,
|
||||
input { /* 1 */
|
||||
overflow: visible;
|
||||
}
|
||||
|
||||
/**
|
||||
* Remove the inheritance of text transform in Edge, Firefox, and IE.
|
||||
* 1. Remove the inheritance of text transform in Firefox.
|
||||
*/
|
||||
|
||||
button,
|
||||
select { /* 1 */
|
||||
text-transform: none;
|
||||
}
|
||||
|
||||
/**
|
||||
* Correct the inability to style clickable types in iOS and Safari.
|
||||
*/
|
||||
|
||||
button,
|
||||
[type="button"],
|
||||
[type="reset"],
|
||||
[type="submit"] {
|
||||
-webkit-appearance: button;
|
||||
}
|
||||
|
||||
/**
|
||||
* Remove the inner border and padding in Firefox.
|
||||
*/
|
||||
|
||||
button::-moz-focus-inner,
|
||||
[type="button"]::-moz-focus-inner,
|
||||
[type="reset"]::-moz-focus-inner,
|
||||
[type="submit"]::-moz-focus-inner {
|
||||
border-style: none;
|
||||
padding: 0;
|
||||
}
|
||||
|
||||
/**
|
||||
* Restore the focus styles unset by the previous rule.
|
||||
*/
|
||||
|
||||
button:-moz-focusring,
|
||||
[type="button"]:-moz-focusring,
|
||||
[type="reset"]:-moz-focusring,
|
||||
[type="submit"]:-moz-focusring {
|
||||
outline: 1px dotted ButtonText;
|
||||
}
|
||||
|
||||
/**
|
||||
* Correct the padding in Firefox.
|
||||
*/
|
||||
|
||||
fieldset {
|
||||
padding: 0.35em 0.75em 0.625em;
|
||||
}
|
||||
|
||||
/**
|
||||
* 1. Correct the text wrapping in Edge and IE.
|
||||
* 2. Correct the color inheritance from `fieldset` elements in IE.
|
||||
* 3. Remove the padding so developers are not caught out when they zero out
|
||||
* `fieldset` elements in all browsers.
|
||||
*/
|
||||
|
||||
legend {
|
||||
box-sizing: border-box; /* 1 */
|
||||
color: inherit; /* 2 */
|
||||
display: table; /* 1 */
|
||||
max-width: 100%; /* 1 */
|
||||
padding: 0; /* 3 */
|
||||
white-space: normal; /* 1 */
|
||||
}
|
||||
|
||||
/**
|
||||
* Add the correct vertical alignment in Chrome, Firefox, and Opera.
|
||||
*/
|
||||
|
||||
progress {
|
||||
vertical-align: baseline;
|
||||
}
|
||||
|
||||
/**
|
||||
* Remove the default vertical scrollbar in IE 10+.
|
||||
*/
|
||||
|
||||
textarea {
|
||||
overflow: auto;
|
||||
}
|
||||
|
||||
/**
|
||||
* 1. Add the correct box sizing in IE 10.
|
||||
* 2. Remove the padding in IE 10.
|
||||
*/
|
||||
|
||||
[type="checkbox"],
|
||||
[type="radio"] {
|
||||
box-sizing: border-box; /* 1 */
|
||||
padding: 0; /* 2 */
|
||||
}
|
||||
|
||||
/**
|
||||
* Correct the cursor style of increment and decrement buttons in Chrome.
|
||||
*/
|
||||
|
||||
[type="number"]::-webkit-inner-spin-button,
|
||||
[type="number"]::-webkit-outer-spin-button {
|
||||
height: auto;
|
||||
}
|
||||
|
||||
/**
|
||||
* 1. Correct the odd appearance in Chrome and Safari.
|
||||
* 2. Correct the outline style in Safari.
|
||||
*/
|
||||
|
||||
[type="search"] {
|
||||
-webkit-appearance: textfield; /* 1 */
|
||||
outline-offset: -2px; /* 2 */
|
||||
}
|
||||
|
||||
/**
|
||||
* Remove the inner padding in Chrome and Safari on macOS.
|
||||
*/
|
||||
|
||||
[type="search"]::-webkit-search-decoration {
|
||||
-webkit-appearance: none;
|
||||
}
|
||||
|
||||
/**
|
||||
* 1. Correct the inability to style clickable types in iOS and Safari.
|
||||
* 2. Change font properties to `inherit` in Safari.
|
||||
*/
|
||||
|
||||
::-webkit-file-upload-button {
|
||||
-webkit-appearance: button; /* 1 */
|
||||
font: inherit; /* 2 */
|
||||
}
|
||||
|
||||
/* Interactive
|
||||
========================================================================== */
|
||||
|
||||
/*
|
||||
* Add the correct display in Edge, IE 10+, and Firefox.
|
||||
*/
|
||||
|
||||
details {
|
||||
display: block;
|
||||
}
|
||||
|
||||
/*
|
||||
* Add the correct display in all browsers.
|
||||
*/
|
||||
|
||||
summary {
|
||||
display: list-item;
|
||||
}
|
||||
|
||||
/* Misc
|
||||
========================================================================== */
|
||||
|
||||
/**
|
||||
* Add the correct display in IE 10+.
|
||||
*/
|
||||
|
||||
template {
|
||||
display: none;
|
||||
}
|
||||
|
||||
/**
|
||||
* Add the correct display in IE 10.
|
||||
*/
|
||||
|
||||
[hidden] {
|
||||
display: none;
|
||||
}
|
||||
|
|
@ -0,0 +1,56 @@
|
|||
// Selenized White
|
||||
// Ref: https://github.com/jan-warchol/selenized/blob/master/the-values.md#selenized-white
|
||||
$bg_0: lab(100% 0 0);
|
||||
$bg_1: lab(93% 0 0);
|
||||
$bg_2: lab(82% 0 0);
|
||||
$dim_0: lab(56% 0 0);
|
||||
$fg_0: lab(30% 0 0);
|
||||
$fg_1: lab(16% 0 0);
|
||||
|
||||
$red: lab(40% 88 56);
|
||||
$green: lab(54% -53 77);
|
||||
$yellow: lab(65% 8 95);
|
||||
$blue: lab(40% 0 -80);
|
||||
$magenta: lab(50% 77 -21);
|
||||
$cyan: lab(61% -56 -6);
|
||||
$orange: lab(51% 52 70);
|
||||
$violet: lab(45% 42 -63);
|
||||
|
||||
$br_red: lab(33% 88 56);
|
||||
$br_green: lab(47% -53 77);
|
||||
$br_yellow: lab(58% 8 95);
|
||||
$br_blue: lab(33% 0 -80);
|
||||
$br_magenta: lab(43% 77 -21);
|
||||
$br_cyan: lab(54% -56 -6);
|
||||
$br_orange: lab(44% 52 70);
|
||||
$br_violet: lab(38% 42 -63);
|
||||
|
||||
$fig-height: 45em;
|
||||
|
||||
$BodyFont: 'Atkinson Hyperlegible', sans-serif;
|
||||
$HeaderFont: 'Source Sans Pro', sans-serif;
|
||||
|
||||
// min-width
|
||||
$breakpoint-up: (
|
||||
'sm': 'screen and (min-width:640px)',
|
||||
'lmd': 'screen and (min-width:768px)',
|
||||
'lg': 'screen and (min-width:1024px)'
|
||||
) !default;
|
||||
|
||||
// max-width
|
||||
$breakpoint-down: (
|
||||
'md': 'screen and (max-width:767px)'
|
||||
) !default;
|
||||
|
||||
// @mixin
|
||||
@mixin mq-up($breakpoint: md) {
|
||||
@media #{map-get($breakpoint-up, $breakpoint)} {
|
||||
@content;
|
||||
}
|
||||
}
|
||||
|
||||
@mixin mq-down($breakpoint: md) {
|
||||
@media #{map-get($breakpoint-down, $breakpoint)} {
|
||||
@content;
|
||||
}
|
||||
}
|
||||
|
|
@ -0,0 +1,206 @@
|
|||
@import "normalize";
|
||||
@import "variables";
|
||||
|
||||
* {
|
||||
box-sizing: border-box;
|
||||
}
|
||||
|
||||
html {
|
||||
font-size: 62.5%;
|
||||
}
|
||||
|
||||
body {
|
||||
color: $fg_0;
|
||||
font-size: 1.8rem;
|
||||
font-family: $BodyFont;
|
||||
line-height: 1.50;
|
||||
}
|
||||
|
||||
h1,
|
||||
h2,
|
||||
h3,
|
||||
h4,
|
||||
h5,
|
||||
h6 {
|
||||
font-weight: 300;
|
||||
font-family: $HeaderFont;
|
||||
color: $fg_1;
|
||||
}
|
||||
|
||||
h1 {
|
||||
font-size: 3.4rem;
|
||||
}
|
||||
|
||||
h2 {
|
||||
font-size: 3.0rem;
|
||||
}
|
||||
|
||||
h3 {
|
||||
font-size: 2.6rem;
|
||||
}
|
||||
|
||||
h4 {
|
||||
font-size: 2.4rem;
|
||||
}
|
||||
|
||||
h5 {
|
||||
font-size: 2.0rem;
|
||||
}
|
||||
|
||||
h6 {
|
||||
font-size: 1.8rem;
|
||||
}
|
||||
|
||||
p {
|
||||
font-size: 1.8rem;
|
||||
}
|
||||
|
||||
summary {
|
||||
font-size: 1.8rem;
|
||||
font-weight: bold;
|
||||
}
|
||||
|
||||
a {
|
||||
color: $blue;
|
||||
text-decoration: none;
|
||||
|
||||
&:hover {
|
||||
color: $br_blue;
|
||||
}
|
||||
}
|
||||
|
||||
ul {
|
||||
list-style: disc;
|
||||
|
||||
ol {
|
||||
list-style: decimal;
|
||||
}
|
||||
}
|
||||
|
||||
ol {
|
||||
list-style: decimal;
|
||||
|
||||
ul {
|
||||
list-style: disc;
|
||||
}
|
||||
}
|
||||
|
||||
li {
|
||||
font-size: 1.8rem;
|
||||
}
|
||||
|
||||
dt {
|
||||
margin-top: 16px;
|
||||
font-size: 1.8rem;
|
||||
}
|
||||
|
||||
dd {
|
||||
margin: 8px 0 0 20px;
|
||||
font-size: 1.8rem;
|
||||
}
|
||||
|
||||
pre {
|
||||
display: block;
|
||||
padding: 12px;
|
||||
border-radius: 3px;
|
||||
font-size: 1.2rem;
|
||||
word-wrap: break-word;
|
||||
overflow: auto;
|
||||
}
|
||||
|
||||
code {
|
||||
line-height: 1.8;
|
||||
font-size: 1.6rem;
|
||||
}
|
||||
|
||||
table {
|
||||
margin: 15px 0;
|
||||
border-collapse: collapse;
|
||||
width: auto;
|
||||
padding: 0;
|
||||
}
|
||||
|
||||
table> :is(thead, tbody)>tr> :is(th, td) {
|
||||
padding: 2px 4px;
|
||||
}
|
||||
|
||||
table>thead>tr> :is(th, td) {
|
||||
background-color: $bg_2;
|
||||
color: $fg_1;
|
||||
border-top: 2px solid;
|
||||
border-bottom: 1px solid;
|
||||
}
|
||||
|
||||
table>tbody>tr:last-child> :is(th, td) {
|
||||
border-bottom: 2px solid;
|
||||
}
|
||||
|
||||
table tr {
|
||||
background-color: $bg_0;
|
||||
margin: 0;
|
||||
}
|
||||
|
||||
table tr:nth-child(2n) {
|
||||
background-color: $bg_1;
|
||||
}
|
||||
|
||||
del {
|
||||
color: $dim_0;
|
||||
}
|
||||
|
||||
blockquote {
|
||||
margin: 0;
|
||||
padding: 8px 12px;
|
||||
border-left: 3px solid #ccc;
|
||||
|
||||
& * {
|
||||
margin: 0;
|
||||
}
|
||||
|
||||
color: $dim_0;
|
||||
}
|
||||
|
||||
img {
|
||||
max-width: 100%;
|
||||
height: auto;
|
||||
}
|
||||
|
||||
.toc {
|
||||
border-radius: 15px;
|
||||
border: 1px solid $bg-2;
|
||||
padding: 1rem 1.5rem;
|
||||
margin: 1rem 0rem;
|
||||
}
|
||||
|
||||
.toc ul {
|
||||
margin: 0;
|
||||
}
|
||||
|
||||
@import "footer";
|
||||
@import "header";
|
||||
@import "main";
|
||||
@import "nav";
|
||||
@import "object/component/anchor";
|
||||
@import "object/component/article";
|
||||
@import "object/component/equation";
|
||||
@import "object/component/figure";
|
||||
@import "object/component/links";
|
||||
@import "object/component/pagination";
|
||||
@import "object/component/tag";
|
||||
@import "object/component/time";
|
||||
@import "object/component/title";
|
||||
@import "object/project/article";
|
||||
@import "object/project/author";
|
||||
@import "object/project/copyright";
|
||||
@import "object/project/list-article";
|
||||
@import "object/project/menu";
|
||||
@import "object/project/notfound";
|
||||
@import "object/project/pagination";
|
||||
@import "object/project/related";
|
||||
@import "object/project/screen-reader-text";
|
||||
@import "object/project/subtitle";
|
||||
@import "object/project/tag-title";
|
||||
@import "object/project/title";
|
||||
@import "object/utility/align";
|
||||
@import "object/utility/display";
|
||||
@import "fontawesome/fontawesome";
|
||||
|
|
@ -0,0 +1,20 @@
|
|||
// Animated Icons
|
||||
// --------------------------
|
||||
|
||||
.#{$fa-css-prefix}-spin {
|
||||
animation: fa-spin 2s infinite linear;
|
||||
}
|
||||
|
||||
.#{$fa-css-prefix}-pulse {
|
||||
animation: fa-spin 1s infinite steps(8);
|
||||
}
|
||||
|
||||
@keyframes fa-spin {
|
||||
0% {
|
||||
transform: rotate(0deg);
|
||||
}
|
||||
|
||||
100% {
|
||||
transform: rotate(360deg);
|
||||
}
|
||||
}
|
||||
20
vrijkorteverhalen.nl/themes/zola-pickles/sass/fontawesome/_bordered-pulled.scss
vendored
Normal file
20
vrijkorteverhalen.nl/themes/zola-pickles/sass/fontawesome/_bordered-pulled.scss
vendored
Normal file
|
|
@ -0,0 +1,20 @@
|
|||
// Bordered & Pulled
|
||||
// -------------------------
|
||||
|
||||
.#{$fa-css-prefix}-border {
|
||||
border: solid .08em $fa-border-color;
|
||||
border-radius: .1em;
|
||||
padding: .2em .25em .15em;
|
||||
}
|
||||
|
||||
.#{$fa-css-prefix}-pull-left { float: left; }
|
||||
.#{$fa-css-prefix}-pull-right { float: right; }
|
||||
|
||||
.#{$fa-css-prefix},
|
||||
.fas,
|
||||
.far,
|
||||
.fal,
|
||||
.fab {
|
||||
&.#{$fa-css-prefix}-pull-left { margin-right: .3em; }
|
||||
&.#{$fa-css-prefix}-pull-right { margin-left: .3em; }
|
||||
}
|
||||
|
|
@ -0,0 +1,21 @@
|
|||
// Base Class Definition
|
||||
// -------------------------
|
||||
|
||||
.#{$fa-css-prefix},
|
||||
.fas,
|
||||
.far,
|
||||
.fal,
|
||||
.fad,
|
||||
.fab {
|
||||
-moz-osx-font-smoothing: grayscale;
|
||||
-webkit-font-smoothing: antialiased;
|
||||
display: inline-block;
|
||||
font-style: normal;
|
||||
font-variant: normal;
|
||||
text-rendering: auto;
|
||||
line-height: 1;
|
||||
}
|
||||
|
||||
%fa-icon {
|
||||
@include fa-icon;
|
||||
}
|
||||
|
|
@ -0,0 +1,6 @@
|
|||
// Fixed Width Icons
|
||||
// -------------------------
|
||||
.#{$fa-css-prefix}-fw {
|
||||
text-align: center;
|
||||
width: $fa-fw-width;
|
||||
}
|
||||
File diff suppressed because it is too large
Load Diff
|
|
@ -0,0 +1,23 @@
|
|||
// Icon Sizes
|
||||
// -------------------------
|
||||
|
||||
// makes the font 33% larger relative to the icon container
|
||||
.#{$fa-css-prefix}-lg {
|
||||
font-size: (4em / 3);
|
||||
line-height: (3em / 4);
|
||||
vertical-align: -.0667em;
|
||||
}
|
||||
|
||||
.#{$fa-css-prefix}-xs {
|
||||
font-size: .75em;
|
||||
}
|
||||
|
||||
.#{$fa-css-prefix}-sm {
|
||||
font-size: .875em;
|
||||
}
|
||||
|
||||
@for $i from 1 through 10 {
|
||||
.#{$fa-css-prefix}-#{$i}x {
|
||||
font-size: $i * 1em;
|
||||
}
|
||||
}
|
||||
|
|
@ -0,0 +1,18 @@
|
|||
// List Icons
|
||||
// -------------------------
|
||||
|
||||
.#{$fa-css-prefix}-ul {
|
||||
list-style-type: none;
|
||||
margin-left: $fa-li-width * 5/4;
|
||||
padding-left: 0;
|
||||
|
||||
> li { position: relative; }
|
||||
}
|
||||
|
||||
.#{$fa-css-prefix}-li {
|
||||
left: -$fa-li-width;
|
||||
position: absolute;
|
||||
text-align: center;
|
||||
width: $fa-li-width;
|
||||
line-height: inherit;
|
||||
}
|
||||
|
|
@ -0,0 +1,56 @@
|
|||
// Mixins
|
||||
// --------------------------
|
||||
|
||||
@mixin fa-icon {
|
||||
-webkit-font-smoothing: antialiased;
|
||||
-moz-osx-font-smoothing: grayscale;
|
||||
display: inline-block;
|
||||
font-style: normal;
|
||||
font-variant: normal;
|
||||
font-weight: normal;
|
||||
line-height: 1;
|
||||
}
|
||||
|
||||
@mixin fa-icon-rotate($degrees, $rotation) {
|
||||
-ms-filter: "progid:DXImageTransform.Microsoft.BasicImage(rotation=#{$rotation})";
|
||||
transform: rotate($degrees);
|
||||
}
|
||||
|
||||
@mixin fa-icon-flip($horiz, $vert, $rotation) {
|
||||
-ms-filter: "progid:DXImageTransform.Microsoft.BasicImage(rotation=#{$rotation}, mirror=1)";
|
||||
transform: scale($horiz, $vert);
|
||||
}
|
||||
|
||||
|
||||
// Only display content to screen readers. A la Bootstrap 4.
|
||||
//
|
||||
// See: http://a11yproject.com/posts/how-to-hide-content/
|
||||
|
||||
@mixin sr-only {
|
||||
border: 0;
|
||||
clip: rect(0, 0, 0, 0);
|
||||
height: 1px;
|
||||
margin: -1px;
|
||||
overflow: hidden;
|
||||
padding: 0;
|
||||
position: absolute;
|
||||
width: 1px;
|
||||
}
|
||||
|
||||
// Use in conjunction with .sr-only to only display content when it's focused.
|
||||
//
|
||||
// Useful for "Skip to main content" links; see http://www.w3.org/TR/2013/NOTE-WCAG20-TECHS-20130905/G1
|
||||
//
|
||||
// Credit: HTML5 Boilerplate
|
||||
|
||||
@mixin sr-only-focusable {
|
||||
&:active,
|
||||
&:focus {
|
||||
clip: auto;
|
||||
height: auto;
|
||||
margin: 0;
|
||||
overflow: visible;
|
||||
position: static;
|
||||
width: auto;
|
||||
}
|
||||
}
|
||||
24
vrijkorteverhalen.nl/themes/zola-pickles/sass/fontawesome/_rotated-flipped.scss
vendored
Normal file
24
vrijkorteverhalen.nl/themes/zola-pickles/sass/fontawesome/_rotated-flipped.scss
vendored
Normal file
|
|
@ -0,0 +1,24 @@
|
|||
// Rotated & Flipped Icons
|
||||
// -------------------------
|
||||
|
||||
.#{$fa-css-prefix}-rotate-90 { @include fa-icon-rotate(90deg, 1); }
|
||||
.#{$fa-css-prefix}-rotate-180 { @include fa-icon-rotate(180deg, 2); }
|
||||
.#{$fa-css-prefix}-rotate-270 { @include fa-icon-rotate(270deg, 3); }
|
||||
|
||||
.#{$fa-css-prefix}-flip-horizontal { @include fa-icon-flip(-1, 1, 0); }
|
||||
.#{$fa-css-prefix}-flip-vertical { @include fa-icon-flip(1, -1, 2); }
|
||||
.#{$fa-css-prefix}-flip-both, .#{$fa-css-prefix}-flip-horizontal.#{$fa-css-prefix}-flip-vertical { @include fa-icon-flip(-1, -1, 2); }
|
||||
|
||||
// Hook for IE8-9
|
||||
// -------------------------
|
||||
|
||||
:root {
|
||||
.#{$fa-css-prefix}-rotate-90,
|
||||
.#{$fa-css-prefix}-rotate-180,
|
||||
.#{$fa-css-prefix}-rotate-270,
|
||||
.#{$fa-css-prefix}-flip-horizontal,
|
||||
.#{$fa-css-prefix}-flip-vertical,
|
||||
.#{$fa-css-prefix}-flip-both {
|
||||
filter: none;
|
||||
}
|
||||
}
|
||||
5
vrijkorteverhalen.nl/themes/zola-pickles/sass/fontawesome/_screen-reader.scss
vendored
Normal file
5
vrijkorteverhalen.nl/themes/zola-pickles/sass/fontawesome/_screen-reader.scss
vendored
Normal file
|
|
@ -0,0 +1,5 @@
|
|||
// Screen Readers
|
||||
// -------------------------
|
||||
|
||||
.sr-only { @include sr-only; }
|
||||
.sr-only-focusable { @include sr-only-focusable; }
|
||||
File diff suppressed because it is too large
Load Diff
|
|
@ -0,0 +1,31 @@
|
|||
// Stacked Icons
|
||||
// -------------------------
|
||||
|
||||
.#{$fa-css-prefix}-stack {
|
||||
display: inline-block;
|
||||
height: 2em;
|
||||
line-height: 2em;
|
||||
position: relative;
|
||||
vertical-align: middle;
|
||||
width: ($fa-fw-width*2);
|
||||
}
|
||||
|
||||
.#{$fa-css-prefix}-stack-1x,
|
||||
.#{$fa-css-prefix}-stack-2x {
|
||||
left: 0;
|
||||
position: absolute;
|
||||
text-align: center;
|
||||
width: 100%;
|
||||
}
|
||||
|
||||
.#{$fa-css-prefix}-stack-1x {
|
||||
line-height: inherit;
|
||||
}
|
||||
|
||||
.#{$fa-css-prefix}-stack-2x {
|
||||
font-size: 2em;
|
||||
}
|
||||
|
||||
.#{$fa-css-prefix}-inverse {
|
||||
color: $fa-inverse;
|
||||
}
|
||||
File diff suppressed because it is too large
Load Diff
|
|
@ -0,0 +1,23 @@
|
|||
/*!
|
||||
* Font Awesome Free 5.13.0 by @fontawesome - https://fontawesome.com
|
||||
* License - https://fontawesome.com/license/free (Icons: CC BY 4.0, Fonts: SIL OFL 1.1, Code: MIT License)
|
||||
*/
|
||||
@import 'variables';
|
||||
|
||||
@font-face {
|
||||
font-family: 'Font Awesome 5 Brands';
|
||||
font-style: normal;
|
||||
font-weight: 400;
|
||||
font-display: $fa-font-display;
|
||||
src: url('#{$fa-font-path}/fa-brands-400.eot');
|
||||
src: url('#{$fa-font-path}/fa-brands-400.eot?#iefix') format('embedded-opentype'),
|
||||
url('#{$fa-font-path}/fa-brands-400.woff2') format('woff2'),
|
||||
url('#{$fa-font-path}/fa-brands-400.woff') format('woff'),
|
||||
url('#{$fa-font-path}/fa-brands-400.ttf') format('truetype'),
|
||||
url('#{$fa-font-path}/fa-brands-400.svg#fontawesome') format('svg');
|
||||
}
|
||||
|
||||
.fab {
|
||||
font-family: 'Font Awesome 5 Brands';
|
||||
font-weight: 400;
|
||||
}
|
||||
|
|
@ -0,0 +1,16 @@
|
|||
/*!
|
||||
* Font Awesome Free 5.13.0 by @fontawesome - https://fontawesome.com
|
||||
* License - https://fontawesome.com/license/free (Icons: CC BY 4.0, Fonts: SIL OFL 1.1, Code: MIT License)
|
||||
*/
|
||||
@import 'variables';
|
||||
@import 'mixins';
|
||||
@import 'core';
|
||||
@import 'larger';
|
||||
@import 'fixed-width';
|
||||
@import 'list';
|
||||
@import 'bordered-pulled';
|
||||
@import 'animated';
|
||||
@import 'rotated-flipped';
|
||||
@import 'stacked';
|
||||
@import 'icons';
|
||||
@import 'screen-reader';
|
||||
|
|
@ -0,0 +1,23 @@
|
|||
/*!
|
||||
* Font Awesome Free 5.13.0 by @fontawesome - https://fontawesome.com
|
||||
* License - https://fontawesome.com/license/free (Icons: CC BY 4.0, Fonts: SIL OFL 1.1, Code: MIT License)
|
||||
*/
|
||||
@import 'variables';
|
||||
|
||||
@font-face {
|
||||
font-family: 'Font Awesome 5 Free';
|
||||
font-style: normal;
|
||||
font-weight: 400;
|
||||
font-display: $fa-font-display;
|
||||
src: url('#{$fa-font-path}/fa-regular-400.eot');
|
||||
src: url('#{$fa-font-path}/fa-regular-400.eot?#iefix') format('embedded-opentype'),
|
||||
url('#{$fa-font-path}/fa-regular-400.woff2') format('woff2'),
|
||||
url('#{$fa-font-path}/fa-regular-400.woff') format('woff'),
|
||||
url('#{$fa-font-path}/fa-regular-400.ttf') format('truetype'),
|
||||
url('#{$fa-font-path}/fa-regular-400.svg#fontawesome') format('svg');
|
||||
}
|
||||
|
||||
.far {
|
||||
font-family: 'Font Awesome 5 Free';
|
||||
font-weight: 400;
|
||||
}
|
||||
|
|
@ -0,0 +1,24 @@
|
|||
/*!
|
||||
* Font Awesome Free 5.13.0 by @fontawesome - https://fontawesome.com
|
||||
* License - https://fontawesome.com/license/free (Icons: CC BY 4.0, Fonts: SIL OFL 1.1, Code: MIT License)
|
||||
*/
|
||||
@import 'variables';
|
||||
|
||||
@font-face {
|
||||
font-family: 'Font Awesome 5 Free';
|
||||
font-style: normal;
|
||||
font-weight: 900;
|
||||
font-display: $fa-font-display;
|
||||
src: url('#{$fa-font-path}/fa-solid-900.eot');
|
||||
src: url('#{$fa-font-path}/fa-solid-900.eot?#iefix') format('embedded-opentype'),
|
||||
url('#{$fa-font-path}/fa-solid-900.woff2') format('woff2'),
|
||||
url('#{$fa-font-path}/fa-solid-900.woff') format('woff'),
|
||||
url('#{$fa-font-path}/fa-solid-900.ttf') format('truetype'),
|
||||
url('#{$fa-font-path}/fa-solid-900.svg#fontawesome') format('svg');
|
||||
}
|
||||
|
||||
.fa,
|
||||
.fas {
|
||||
font-family: 'Font Awesome 5 Free';
|
||||
font-weight: 900;
|
||||
}
|
||||
|
|
@ -0,0 +1,6 @@
|
|||
/*!
|
||||
* Font Awesome Free 5.13.0 by @fontawesome - https://fontawesome.com
|
||||
* License - https://fontawesome.com/license/free (Icons: CC BY 4.0, Fonts: SIL OFL 1.1, Code: MIT License)
|
||||
*/
|
||||
@import 'variables';
|
||||
@import 'shims';
|
||||
|
|
@ -0,0 +1,15 @@
|
|||
.zola-anchor {
|
||||
font-size: 75%;
|
||||
visibility: hidden;
|
||||
color: silver;
|
||||
margin-left: 0.25em;
|
||||
}
|
||||
|
||||
h1:hover a,
|
||||
h2:hover a,
|
||||
h3:hover a,
|
||||
h4:hover a,
|
||||
h5:hover a,
|
||||
h6:hover a {
|
||||
visibility: visible;
|
||||
}
|
||||
|
|
@ -0,0 +1,44 @@
|
|||
@import "../../variables";
|
||||
|
||||
.c-article {
|
||||
&__title {
|
||||
font-size: 2.8rem;
|
||||
& a {
|
||||
color: $fg_1;
|
||||
&:hover {
|
||||
color: $br_blue;
|
||||
}
|
||||
}
|
||||
margin-bottom: 0;
|
||||
}
|
||||
&__meta {
|
||||
font-size: 1.6rem;
|
||||
line-height: 1;
|
||||
font-style: italic;
|
||||
color: $dim_0;
|
||||
margin-top: 0;
|
||||
}
|
||||
&__summary {
|
||||
font-size: 1.8rem;
|
||||
color: $fg_0;
|
||||
line-height: 1.5;
|
||||
& p {
|
||||
margin: 0;
|
||||
}
|
||||
}
|
||||
&__btn {
|
||||
display: inline-block;
|
||||
padding-bottom: 4px;
|
||||
font-size: 1.6rem;
|
||||
&::after {
|
||||
content: '';
|
||||
display: inline-block;
|
||||
margin-left: 3px;
|
||||
width: 5px;
|
||||
height: 5px;
|
||||
border: solid currentColor;
|
||||
border-width: 1px 1px 0 0;
|
||||
transform: rotate(45deg);
|
||||
}
|
||||
}
|
||||
}
|
||||
|
|
@ -0,0 +1,3 @@
|
|||
.equation {
|
||||
font-size: 1.5rem;
|
||||
}
|
||||
|
|
@ -0,0 +1,24 @@
|
|||
@import "../../variables";
|
||||
|
||||
figure {
|
||||
img {
|
||||
text-align: center;
|
||||
margin-bottom: -0.20rem;
|
||||
max-height: $fig-height;
|
||||
max-width: 100%;
|
||||
margin: auto;
|
||||
display: block;
|
||||
width: auto;
|
||||
height: auto;
|
||||
}
|
||||
|
||||
figcaption {
|
||||
text-align: center;
|
||||
font-style: italic;
|
||||
color: $fg_1;
|
||||
|
||||
p {
|
||||
margin-top: 0.2em;
|
||||
}
|
||||
}
|
||||
}
|
||||
Some files were not shown because too many files have changed in this diff Show More
Loading…
Reference in New Issue